Μας χρωστάτε μια "συγγνώμη"!

Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι ήταν μια τρύπα στο νερό η στρατηγική Παπανδρέου να διεθνοποιήσει το "ελληνικό πρόβλημα" με τα απανωτά ταξίδια του. Το ίδιο και οι δηλώσεις για "Τιτανικό" και για γεμάτα πιστόλια. Διαχρονικά, εξάλλου, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν μεγάλη ευθύνη για τη διόγκωση του δημόσιου χρέους και για τη δημιουργία του κομματικού κράτους. Κι ας κάνει ο επανεμφανιζόμενος κ. Σημίτης πως δε γνωρίζει τίποτα για το Χρηματιστήριο και τη δημιουργική λογιστική. Ζήτησαν ο κ. Παπανδρέου κι ο κ. Σημίτης συγγνώμη; Οχι, απέδωσαν όλες τις ευθύνες στις κυβερνήσεις της Ν.Δ...
Από την πλευρά του, ο Α. Σαμαράς διατείνεται πως έκανε την αυτοκριτική του για τις αβελτηρίες του κυβερνητικού παρελθόντος του κόμματός του. Το αόριστο, όμως, "κάναμε λάθη και παραλείψεις" δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα του "δεν κάναμε τίποτα, πηγαίναμε με αυτόματο πιλότο και γι' αυτό ευθυνόμαστε κι εμείς για τη σημερινή εικόνα της χώρας". Η αυτοκριτική θέλει να λες τα πράγματα με το όνομά τους. Εν προκειμένω με το όνομα Κώστας Καραμανλής...
Οσο για την Αριστερά, θα συμφωνήσω πως δίκιο είναι ο νόμος του εργάτη. Δε συμπεριλαμβάνω, όμως, σε αυτήν την κατηγορία τους χρυσοκάνθαρους του Δημοσίου, τις συνδικαλιστικές συντεχνίες που λυμαίνονται επί δεκαετίες το κρατικό χρήμα και για τις οποίες η Αριστερά επιφυλάσσει, διαχρονικά, στάση αμνηστίας. Η πολιτική Καρατζαφέρη, εξάλλου, του "όπου φυσά ο άνεμος πάω" δεν αντέχει σε σοβαρό σχολιασμό...
Με λίγα λόγια, το σύνολο του πολιτικού συστήματος χρωστά μια ειλικρινή "συγγνώμη", εστω σε εκείνο το κομμάτι του ελληνικού λαού που δεν θαμπώθηκε ποτέ από τις Πόρσε "Καγιέν" και τις τσάντες "Γκούτσι". Οι αλληλοκατηγορίες των πολιτικών αρχηγών για το ποιός μας έφερε στο χείλος του γκρεμού μοιάζουν ρητορικές: μια ματιά στον καθρέφτη θα τους δώσει τη σωστή απάντηση...