Τί θέλει από τη ζωή μας ο Ανδρέας...Μπερλουνόπουλος; Δεν είμαι σε θέση να το απαντήσω παρά μόνο με πρόχειρους ψυχολογικούς όρους: ο καθένας μας θα ήθελε να είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είναι. Κι αυτό όχι γιατί θέλουμε να διερευνούμε τα όρια του χαρακτήρα μας, αλλά, απλούστατα, γιατί εκείνη που δεν έχει όρια είναι η αλαζονεία μας...
Δε διαφωνώ σε πολλά από όσα υποστήριξε σε χθεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη ο κ. Βγενόπουλος. Είναι αναγκαίο, για παράδειγμα, να εξεταστεί με πόσα χρήματα μπήκαν στην πολιτική κάποιοι και με πόσα παραμένουν ή βγήκαν από αυτή. Οπως είναι αλήθεια πως αρκετοί πολιτικοί μας είναι μουσειακού είδους.
Από την άλλη, όμως, ο κ. Βγενόπουλος δε μπορεί να αυτοσυστήνεται ως επιτυχημένος επιχειρηματίας στις συνεντεύξεις που δίνει σε τηλεοπτικούς σταθμούς τους οποίους η MIG είτε "φορτώνει" με διαφημίσεις, είτε διαχειρίζεται το χρέος τους. Γιατί, από όσο γνωρίζω, η εταιρεία του πουλά και δεν αγοράζει τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Ο κ. Βγενόπουλος είναι κουτοπόνηρος: επιμένει να διαψεύδει πως ενδιαφέρεται για την πολιτική. Λέει, όμως, τη μισή αλήθεια. Τόσο ο ίδιος όσο κι άλλοι επιχειρηματίες περιμένουν να ωριμάσουν οι συνθήκες ώστε η πολιτική να ενδιαφερθεί γι' αυτούς. Με λίγα λόγια, αναμένουν την πτώση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος για να εμφανιστούν στον ελληνικό λαό ως σωτήρες του. Μακάρι ως τότε να καταλάβουμε πως μπορούμε να σωθούμε κι από μόνοι μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου