"Οπλο" μας το διαδίκτυο...

Ηταν τυχαίο ότι μια από τις πρώτες ενέργειες του Χ. Μουμπάρακ, μαζί με τις "πατροπαράδοτες" μαζικές δολοφονίες διαδηλωτών, για να καταπνίξει τη λαϊκή εξέγερση στην Αίγυπτο ήταν να "κλείσει" το διαδίκτυο; Ηταν τυχαίο ότι οι πολίτες της Τυνησίας ξεσηκώθηκαν κι έδιωξαν το δυνάστη τους Ζινέ Ελ Αμπεντίνε Μπεν Αλί, ύστερα από την αποκάλυψη από το "wikileaks" τηλεγραφημάτων της αμερικανικής πρεσβείας, τα οποία τον ξεμπρόστιαζαν; Δε νομίζω, γεγονός που αποδεικνύει το γιατί πολλοί και στη χώρα μας τρέμουν και μόνο στην ιδέα πως η ενημέρωση του μέλλοντος δεν θα ελέγχεται από μερικά διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης...

Συμφωνώ πως η πολύωρη, επί καθημερινής βάσης, ενασχόληση με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τύπου "facebook" ή "twitter" απομακρύνει το χρήστη από την "πραγματική" ζωή. Από την άλλη, ωστόσο, οι νέες τεχνολογίες ανοίγουν "δρόμους" που μέχρι πρόσφατα ήταν κλειστοί για όσους είτε δεν είχαν άμεση πρόσβαση στην εξουσία, είτε αυτή τους η πρόσβαση λογοκρινόταν από τους ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης, αλλά κι από τον πολύ αυστηρό νόμο του Β. Βενιζέλου, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί και "τυποκτόνος". Το "όλη η πληροφόρηση μη λογοκριμένη στο λαό" φυσικά κι εμπεριέχει κινδύνους, όπως εκείνον της συκοφαντίας. Αν, όμως, μπορεί να μας οδηγεί και σε λαϊκές εξεγέρσεις, τότε το τίμημα είναι μικρό...

Οι περιστασιακοί "δημοκράτες"...

Καλό είναι ό,τι αρχίζεις να το τελειώνεις! Με Κ. Σημίτη ξεκίνησα αυτήν την εβδομάδα, με Κ. Σημίτη θα την ολοκληρώσω. Αφορμή είναι η λεκτική επίθεση που δέχθηκε ο πρώην πρωθυπουργός από πολίτες και η έντονη αντίδραση του προέδρου της Βουλής και των εκπροσώπων όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, όλου δηλαδή του υποκριτικού συνονθυλεύματος που θυμάται τη δημοκρατία μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις...

"Αν κάποιοι νομίζουν πως έτσι, με το σφουγγάρι, σβήνουν την ιστορία μας, είτε καλή είτε κακή, κάνουν λάθος", τόλμησε να εκστομίσει ο κομματάρχης πρόεδρος της Βουλής, Φ. Πετσάλνικος. Μα, αυτό ακριβώς έκαναν όσοι επιτέθηκαν φραστικώς (το επαναλαμβάνω, φραστικώς) στο "λογιστάκο αρχιερέα της διαπλοκής": δεν έσβησαν την ιστορία, την θυμούνται, και πολύ καλά μάλιστα. Θυμούνται, επίσης, και το βίο και την πολιτεία των περισσότερων από όσους έχουν κυβερνήσει αυτόν τον τόπο. Θυμούνται, για παράδειγμα, πως στα 37 χρόνια της μεταπολίτευσης και παρά την πληθώρα των σκανδάλων κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν πήγε φυλακή. Θυμούνται, επίσης, πως τη δημοκρατία και την ισονομία οι βουλευτές μας την ξεχνούν όταν είναι να άρουν την ασυλία κάποιου συναδέλφου τους, ακόμα και για τροχαίο ατύχημα. Κάποιοι θυμούνται, επίσης, τα άπειρα προεκλογικά "θα", που τα παίρνει το "κύμα" όταν έρχεται η ώρα της υλοποίησής τους...

Εχω βαρεθεί τους υποκριτές με τα κοστούμια, τις βίλες και τα ακριβά αυτοκίνητα, που πεθαίνουν πολύ πλουσιότεροι από όσο ήταν όταν μπήκαν στην πολιτική. Είναι οι ίδιοι που ορκίζονται στη δημοκρατία, στην ισονομία και ισοπολιτεία, στη δικαιοσύνη και σε άλλες αξίες για τις οποίες διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους δημοσίως, αλλά ιδιωτικώς τις έχουν γραμμένες στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. "Οταν ακούω νόμο και τάξη, ανθρώπινο αίμα μου μυρίζει", που έγραψε κι ο Μπρεχτ...

Βλασταίνουν με το μίσος...

Ας υποθέσουμε ότι η Ε. Μανωλίδου εξακολουθούσε να παρουσιάζει τη "Στιγμή της αλήθειας", το γνωστό τηλεπαιχνίδι-απομίμηση του...Γκουαντάναμο. Ας φανταστούμε, επίσης, πως είχε καλεσμένο της το γνωστό και μη εξαιρετέο Α. Γεωργιάδη και του έθετε την εξής ερώτηση: "θα ήσουν σύμφωνος με μια μαζική εκτέλεση των 237 μεταναστών της Νομικής"; Νομίζω πως όλοι καταλαβαίνουμε ποιά θα ήταν η ειλικρινής απάντηση του "Μπουμπούκου"...
Δε χρειάζεται να κοροϊδευόμαστε: η πλειονότητα όσων έχουν δημόσιο λόγο και κατακεραυνώνουν τα γεγονότα της Νομικής κρύβει μέσα της χυδαία, ρατσιστικά και μισαλλόδοξα αισθήματα για οτιδήποτε δεν έχει τη "στάμπα" του ελληνικού. Το έχω ξαναγράψει, αλλά το επαναλαμβάνω λόγω επικαιρότητας: το πρόβλημα για τα φασιστάκια δεν είναι, φυσικά, πως η Ελλάδα δε μπορεί να συντηρήσει εκατομμύρια μεταναστών. Δεν θα τους ήθελαν ακόμα κι αν η χώρα ευημερούσε, όπως δεν θέλουν τους ξένους (και τους έλληνες) οι πλούσιοι γερμανοί νεοναζιστές ομοϊδεάτες τους...
Τα ίδια φασιστοειδή φτάνουν στο σημείο, για να δείξουν πόσο "ανοιχτόμυαλα" είναι, να ισχυρίζονται πως δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους αλβανούς που είναι εγκατεστημένοι στη χώρα μας γιατί εκείνοι έχουν εργασίες και είναι νομοταγείς. Βεβαίως, πριν από 15, δέκα, πέντε χρόνια ακόμα και στα γήπεδα ηχούσε από τους ίδιους τύπους το σύνθημα "δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ, αλβανέ". Αυτοί οι άνθρωποι βλασταίνουν με το μίσος, το οποίο προσαρμόζουν στις ανάγκες της στιγμής. Οπως στο "1984", οι σημερινοί φίλοι είναι οι χθεσινοί εχθροί και το αντίστροφο. Αν μπορούσαν, θα εξανάγκαζαν ακόμα και τους γηγενείς έλληνες να υπογράψουν ένα πιστοποιητικό εθνικών φρονημάτων. Εχουν αράξει τη σκέψη τους σε μια "βραχονησίδα", αδιαφορώντας για το ότι ο κόσμος δεν περιορίζεται από την Ορεστιάδα μέχρι τη Γαύδο, ούτε από το "πάτερ ημών" μέχρι το "ω γλυκύ μου έαρ"...
Αγαπώ την πατρίδα μου, αλλά πάνω από όλα αγαπώ τον άνθρωπο. Η Ελλάδα και οι έλληνες έχουν προσφέρει πολλά στο διάβα των αιώνων, είναι όμως υπεύθυνοι και για τραγωδίες από την εποχή του Αλεξάνδρου μέχρι τη σημερινή οικονομική κρίση. Είναι ωραίο να καμαρώνουμε τις φάτσες μας στον καθρέφτη, αλλά υπάρχει κι ένας μεγάλος, όμορφος κόσμος εκεί έξω που δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ, αν επιμένουμε να κρατάμε τις ψυχές μας κλειστές...

Γιατρέ μου, είμαι Αριστερός;!

Ωρα για λίγη...ιστοτοπική ψυχανάλυση! Τί σημαίνει σήμερα να είσαι Αριστερός; Σημαίνει να είσαι άσκοπα βίαιος; Σημαίνει να απαντάς συνεχώς "όχι", ακόμα κι αν η ερώτηση είναι "είσαι έξυπνος"; Σημαίνει να προσφέρεις τους αδύναμους βορά στα φασιστοειδή; Σημαίνει να καταστρέφεις οτιδήποτε δημόσιο στο όνομα του...δημόσιου συμφέροντος; Σημαίνει να ζητάς συνεχώς την θυσία των άλλων, αλλά όταν έρχεται η σειρά σου να κάνεις πως δεν ακούς;...

Αν ναι, μάλλον δεν θα γίνουμε φίλοι, αφού δεν έχουμε και πολλά κοινά! Αν, όμως, συμμερίζεστε μαζί μου την άποψη πως η Αριστερά εμπεριέχει, πάνω από όλα, την έννοια της αυτοθυσίας για την προστασία των αδύναμων, τότε μπορεί να έχουμε κάνει την αρχή μιας υπέροχης φιλίας...

Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ, για παράδειγμα, να κατανοήσω τί το επαναστατικό προσφέρουν στην κοινωνία τα παιδάκια των "Πυρήνων της Φωτιάς", όπως άλλωστε και οι προκάτοχοί τους της "17 Νοέμβρη". Με το προσχημα πως δεν απολογούνται στο κατεστημένο δεν έχω διαβάσει ή ακούσει κάτι δικό τους που να μπορώ να πω πως πηγαίνει την αριστερή σκέψη ένα βήμα παραπέρα. Κι ο Μπελογιάννης κι ο Παναγούλης αμφισβήτησαν το σύστημα, με εντονότατο το στοιχείο της αυτοθυσίας εκείνοι, αλλά δεν έχασαν την ευκαιρία από κατηγορούμενοι να γίνουν κατήγοροί του όταν δικάστηκαν...

Οσο για τις "ιδιοφυίες" που σκέφτηκαν τη μεταφορά των μεταναστών από την Κρήτη στη Νομική, αφού είναι τόσο πονόψυχοι γιατί δεν τους φιλοξενούν σπίτια τους; Κι αν θέλουν δημοσιότητα, ας καλέσουν και τα κανάλια. Γιατί τώρα το μόνο που κάνουν είναι να δικαιώνουν στα "μάτια" του λούμπεν προλεταριάτου, που "χορταίνει" την ανάγκη του για πληροφόρηση με τηλεπαράθυρα, τις πιο ακραίες φωνές της πιο ακραίας δεξιάς. Οι δήθεν αριστεροί εμπνευστές της Νομικής έβαλαν τους άμοιρους μετανάστες στην τζαμαρία και σαν άλλοι κρεοπώλες της Βαρβάκειου στην ουσία διαλαλούν: "και καλούς αφγανούς και καλούς πακιστανούς έχω, διαλέξτε όποιο ανθρώπινο πόνο θέλετε κι αγοράστε τον από εμάς τους φιλεύσπλαχνους"...

Ε, όχι, αυτό δεν είναι Αριστερά. Απέχει τόσο από αυτή όσο το να τρέχεις το μαραθώνιο και να κάνεις την ίδια διαδρομή μέσα στην εικονική πραγματικότητα ενός βιντεοπαιχνιδιού. Ο αγώνας για την προστασία των αδύναμων θέλει αυτοθυσία. Κι αυτή μάλλον δεν ανήκει στα προτερήματα όσων καπνίζουν στα καλλιτεχνικά στέκια συνοδεία μπύρας, φιλοσοφούν ατέρμονα για τον κακό καπιταλισμό, δίνουν και κανένα πενηνταράκι σε περαστικό ζητιάνο και ύστερα επιστρέφουν στα αρχοντικά τους κουρασμένοι από την ανώφελη επαναστατική τους γυμναστική...

Ελληνικό έργο η κατάντια των πανεπιστημίων...

Δεν το γράφω ειρωνικώς! Πραγματικά ζηλεύω τους ανθρώπους που μπορούν και θέτουν δόγματα στο δρόμο τους, ώστε να υπνωτίζουν τη σκέψη τους κι έτσι, μέσω μανιχαϊστικών διλημμάτων, να έχουν πάντοτε έτοιμη μια απλοϊκή απάντηση σε οποιοδήποτε σύνθετο πρόβλημα...

Δείτε, για παράδειγμα, τί συμβαίνει με τους 250 φουκαράδες που κάποιοι αριστεριστές μετέτρεψαν σε επικοινωνιακό σόου, κουβαλώντας τους από την Κρήτη στο κτίριο της Νομικής Αθηνών. Δίνει αυτή η κίνηση, λύση στο πρόβλημά τους; Ενδεχομένως και να δώσει για τους ίδιους, αλλά ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για τον οποιοδήποτε μετανάστη, έχει δεν έχει τις απαραίτητες προϋποθέσεις, να ζητά άσυλο και να το κερδίζει...

Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως θεωρώ αυτές τις ζωές παράνομες, όπως τις θέλουν αρκετοί. Πρόκειται για δυστυχισμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα κάνουν τα πάντα για την επιβίωση. Επιπλέον, μόνο "κροκοδείλια" μπορώ να θεωρήσω τα δάκρυα των πανεπιστημιακών και του υπουργείου Παιδείας για τη διαστρέβλωση του ασύλου και για την έτι περαιτέρω υποβάθμιση των ΑΕΙ. Αλήθεια γιατί, για παράδειγμα, δεν έχουν κάνει τόσα χρόνια τίποτα για να αξιοποιήσουν το παλιό κτίριο της Νομικής, όπου βρήκαν τώρα στέγη οι μετανάστες; Αλήθεια, οι ακαδημαϊκοί, που τα κάνουν διαχρονικώς "πλακάκια" με τις φοιτητικές παρατάξεις, δεν έχουν καμιά ευθύνη για το χάλι των πανεπιστημίων;

Δεν εξαιρώ, βεβαίως, και τους επαγγελματίες επαναστάτες της Αριστεράς, οι οποίοι με την τακτική τους εδώ και χρόνια δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να υποβαθμίζουν τα ελληνικά πανεπιστήμια: οι καταλήψεις, οι φθορές ξένης ιδιοκτησίας, οι παραγοντισμοί φταίνε περισσότερο από την όποια εισβολή της αγοράς στα αμφιθέατρα. Λυπάμαι, αλλά δε φταίνε οι ξένοι για την κατάντια των πανεπιστημίων μας, αλλά εμείς οι ίδιοι...

Ο "λογιστάκος" που ποτέ δεν ξέρει τίποτα...

Καλώς και βρίσκεται στο στόχαστρο ο Κ. Καραμανλής γιατί δε μιλά δημοσίως για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών του. Κάποιος, όμως, πρώην πρωθυπουργός εξακολουθεί να μένει εκτός "κάδρου", παρότι έχει να απολογηθεί για πολλά. Από πού να ξεκινήσει κανείς για τον "πολύ" Κ. Σημίτη; Από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, των Ολυμπιακών Αγώνων ή της οικονομίας ακόμα, αφού μας έβαλε στο λάκκο των λεόντων του ευρώ με κάλπικα στοιχεία και χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας;...

Θα σταθώ, όμως, στο σκάνδαλο Siemens γιατο οποίο ο κ. Σημίτης καμώνεται πως δεν είχε "πάρει μυρωδιά". Κι αυτό μολονότι ο "στρατηγός" του Θ. Τσουκάτος ομολόγησε πως έλαβε ένα εκατομμύριο μάρκα από τη γερμανική εταιρεία. Μολονότι, επίσης, ο στενός του φίλος Τ. Μαντέλης ομολόγησε, επίσης, πως έλαβε 200.000 μάρκα από τη Siemens. Ούτε μας εξηγεί ο κ. Σημίτης γιατί ακριβώς απομακρύνθηκε από το γραφείο του ο σύμβουλός του Γ. Πανταγιάς...

Ο κ. Σημίτης, εξάλλου, αμελεί να υπενθυμίσει πως ο νόμος για τις απευθείας αναθέσεις προμηθειών, εφαρμογή Κοινοτικής οδηγίας, είχε προκαλέσει την παραίτηση του Χ. Καστανίδη από το υπουργείο Μεταφορών και την αντικατάστασή του από το Μαντέλη. "Ξεχνά", επίσης, ο πρώην πρωθυπουργός πως υπάρχουν χιλιάδες Κοινοτικές οδηγίες για τις οποίες οι κυβερνήσεις δε δείχνουν καμιά βιασύνη για την εφαρμογή τους. Σε αντίθεση, δηλαδή, με ό,τι συνέβη με εκείνη για τις απευθείας αναθέσεις. Ο κ. Σημίτης, επιπλέον, μιλά για την ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας, της Intracom του Σ. Κόκκαλη προφανώς. Λες και οι θέσεις εργασίας μερικών χιλιάδων δικαιολογούν την απάτη δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου...

Τόσος ήταν, όμως, τόσα έκανε ο άθλιος λογιστάκος, τον οποίο επιμένουν να στηρίζουν οι πάλαι ποτέ μυστικοσύμβουλοί του, όπως ο Γ. Πρετεντέρης. Η Ελλάδα πληρώνει σήμερα δυστυχώς και τον "εκσυγχρονισμό" του κ. Σημίτη...

Η εκδίκηση είναι ένα "πιάτο" που δεν τρώγεται...

Ποιός αμφιβάλλει πως αν αποκαλυπτόταν το σκάνδαλο Siemens στις πλήρεις διαστάσεις του το πολιτικό σύστημα της χώρας, όπως το ξέρουμε ακόμα, θα είχε καταρρεύσει; Γι' αυτό και το ίδιο πολιτικό σύστημα, όπως έχει κατοχυρώσει και συνταγματικά τη διαστροφική λογική της υποτιθέμενης αυτοκάθαρσης, σε συνεργασία με την υπνώττουσα δικαιοσύνη δεν υπήρχε περίπτωση να ασχοληθεί με τις γερμανικές μίζες (κι όχι μόνο) παρά μόνο όταν θα ήταν εξασφαλισμένη η παραγραφή των αδικημάτων...
Από την άλλη, όμως, έχετε αναρωτηθεί γιατί όλος αυτός ο λαϊκός ξεσηκωμός για να δούμε έστω κι έναν πολιτικό στη φυλακή; Προσωπικώς, άλλωστε, θα προτιμούσα την ποινή εκτέλεσης κάποιου κοινωνικού έργου για ορισμένο χρονικό διάστημα. Κι αυτό γιατί ακόμα κι ο στυγερότερος εγκληματίας σε μια πολιτισμένη κοινωνία έχει το δικαίωμα του σωφρονισμού και, αν μη τί άλλο, να μην πεθάνει χωρίς να ξαναδεί το φως του ήλιου. Εχετε αναρωτηθεί, επίσης, γιατί αυτή η φασίζουσα "δίψα" να δούμε πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους αιμόφυρτους μόνο και μόνο γιατί διατηρούν αυτήν την επαγγελματική ιδιότητα;
Στη χειρότερη περίπτωση αυτό συμβαίνει γιατί κι εμείς είμαστε απατεώνες, έστω κι άλλης κλίμακας. Συνήθως, εξάλλου, είναι ο προδότης εκείνος που χτυπά βαναυσότερα. Στην "καλύτερη" περίπτωση κινούμαστε από ένα αίσθημα εκδικητικότητας: "διέλυσες τη ζωή μου, θα διαλύσω τη δική σου", είναι το σκεπτικό. Μόνο που η εκδίκηση δεν είναι ένα "πιάτο" που πρέπει να τρώγεται κρύο ή ζεστό. Είναι ένα "πιάτο" που δεν πρέπει να τρώγεται καθόλου, αν δεν θέλουμε να διαιωνίζουμε τη δυστυχία που φέρνει όταν η "πείνα" μας έχει κορεστεί...

Η κωμωδία δε βγάζει πια γέλιο...

Εικονογραφώ το θέμα εντελώς καταχρηστικά με ήρωες της κομέντια ντελ άρτε. Κι αυτό γιατί το γνωστό είδος της ιταλικής κωμωδίας χαρακτηριζόταν κυρίως από τον αυτοσχεδιασμό των πρωταγωνιστών του, κάτι που δε συμβαίνει με τους βουλευτές που συμμετέχουν στην εξεταστική επιτροπή της Siemens. Πρώτον, αυτοί παίζουν βάσει σεναρίου γραμμένου από Παπανδρέου- Σαμαρά και, δεύτερον, δε βγάζουν πια γέλιο...

Συζητήσεις επί συζητήσεων, διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων, "παρέλαση" ονομάτων υποψήφιων προς παραπομπή πρώην υπουργών για να καταλήξουμε πού;΄Εκεί που καταλήξαμε, για παράδειγμα, και με το Βατοπέδι: πως, δηλαδή, τα αδικήματα έχουν παραγραφεί...

Αλήθεια, για πόσο χαζούς μας περνούν όταν ο πολιτικός κόσμος της χώρας έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μην τιμωρηθεί κανένας όταν τα εγκλήματα δεν είχαν παραγραφεί; Οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να μιλούσαν (Χριστοφοράκος, Καραβέλας, Γιουνγκ) αφέθηκαν να αποδράσουν κι εκείνοι που διαχειρίστηκαν κομματικά ταμεία ή ηγήθηκαν κομμάτων και της χώρας (έτσι δεν είναι κ. Σημίτη;) την περίοδο που η Siemens έκανε "πάρτι" με τα χρήματα του δημόσιου ταμείου δεν κλήθηκαν καν να καταθέσουν. Τώρα πετούν στο λαό, σαν άλλα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, αλλαγές στο νόμο περί ευθύνης υπουργών, που δεν θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να είναι σημαντικές αφού υπάρχει ο περιορισμός του Συντάγματος. Και μετά απορούν οι πολιτικοί μας γιατί ο κόσμος το "έριξε" στην αυτοδικία...

Τα αστεία ανθρωπάκια είναι μια προσφορά των...MEGAλοεργολάβων

Ας ξεκινήσω από αυτό που δεν θα ήθελε να ακούσει η κα Μπιρμπίλη: πρόκειται για μια μέτρια υπουργό, που δεν θα είχε επιβιώσει του ανασχηματισμού, αν δε...γυμναζόταν με την οικογένεια Παπανδρέου. Συμφωνώ, επίσης, με όσους ισχυρίζονται πως καλή η οικολογία, ακόμα καλύτερη όμως η αειφόρος ανάπτυξη, δηλαδή ο συνδυασμός της περιβαλλοντικής προστασίας με την οικονομική πρωτοβουλία...

Ας περάσω, όμως, τώρα σε αυτό που η κα Μπιρμπίλη θα ήθελε να ακούσει: οι αντιδράσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τη νομοθετική διάταξη με την οποία περιορίζεται η δυνατότητα ανοικοδόμησης στις προστατευόμενες περιοχές NATURA αποδεικνύει πόσο αστεία ανθρωπάκια είναι. Κι αυτό γιατί την ώρα που ψηφίζουν ξεδιάντροπα το μνημόνιο κι όλα όσα αυτό περιλαβάνει (μειώσεις μισθών και συντάξεων αδιακρίτως, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων κ.λ.π.) εμφανίζουν την, κατά τα άλλα ανύπαρκτη, μαγκιά τους προκειμένου να φανούν καλοί στους ψηφοφόρους τους και, κυρίως, στους μικρούς και μεγάλους εργολάβους που λυμαίνονται τη χώρα. "Αλλο οικολογία κι άλλο οικολαγνεία", δήλωσε, για παράδειγμα, ο Γ. Βούρος, τη φωνή του οποίου ακούμε συνήθως μόνο στο θέατρο και πάντως όχι για την υπεράσπιση των αδύναμων κοινωνικών τάξεων...

Αλήθεια, όταν μιλάμε για ανάπτυξη αυτό εννοούμε; Να μην αφήσουμε ούτε μια γωνιά της χώρας χωρίς τσιμέντο; Να μετατρέψουμε και τα πανέμορφα νησιά μας σε μικρές "Αθήνες"; Ε, δεν πρέπει να τα χαρίσουμε όλα στους υπό κατάρρευση...MEGAλοκαναλάρχες μεγαλοεργολάβους.

Ε, δεν είναι και θεός!

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει αδικηθεί από την Αριστερά. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως του αξίζει μια τιμή όπως η τοποθέτηση του ανδριάντα του σε κεντρικό σημείο της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας. Όχι μόνο γιατί δεν κατάγεται από την Θεσσαλονίκη, αλλά και γιατί στη συμπρωτεύουσα είχε λάβει χώρα, το Μάιο του 1963, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Υπενθυμίζω πως πρωθυπουργός ήταν ο Καραμανλής, ο οποίος υποτίθεται πως είχε αναφωνήσειτο περίφημο "μα ποιός κυβερνά, επιτέλους, αυτόν τον τόπο"...

Ναι, ο Καραμανλής είναι ο άνθρωπος που οδήγησε την Ελλάδα στη δημοκρατική ομαλότητα μετά από τη χούντα των συνταγματαρχών. Ναι, ο Καραμανλής διοργάνωσε το δημοψήφισμα που έδωσε τέλος στη μοναρχία. Ναι, ο Καραμανλής ήταν εκείνος που μας έβαλε στην ΕΟΚ.

Όταν, όμως, η μνήμη μας είναι επιλεκτική, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε για Αλτσχάιμερ! Γιατί ο Καραμανλής ήταν ο εκλεκτός, μέχρις ενός σημείου, του παλατιού. Ο πρωθυπουργός της βίας και της νοθείας του 1961, ο άνθρωπος που ανέχθηκε το παρακράτος της δεξιάς μέχρι που έφτασε σε σημείο να μην το ελέγχει καθόλου. Είναι ο πολιτικός που διατήρησε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, που δεν έκλεισε τις φυλακές και τα ξερονήσια για τους αριστερούς. Είναι ο δειλός, που την "κοπάνησε" με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης γιατί φοβήθηκε πως το παρακρατικό "παιδί" του θα "έτρωγε" και τον ίδιο.

Είναι, επίσης, ο πολιτικός που δεν έκανε ούτε μια δήλωση αποδοκιμασίας της χούντας, παρότι ζούσε στην ασφάλεια των Παρισίων. Είναι κι ο πολιτικός με σχέσεις εξάρτησης με επιχειρηματίες (βλ. Μποδοσάκης), ο κυβερνήτης στον οποίο η Αθήνα χρωστά πολλά από τα σημερινά της κυκλοφοριακά και ρυμοτομικά προβλήματα. Αν μη τί άλλο, σε έναν τέτοιο άνθρωπο δεν αξίζει ένας ανδριάντας στο ύψος του "θεού"...

Οι διεφθαρμένοι θυμήθηκαν την υπακοή...

Πόσο αστείο είναι όσοι όλα αυτά τα χρόνια κατάλυσαν κάθε έννοια νομιμότητας να κλαυθμηρίζουν σήμερα ενώπιον ενός υπό διαμόρφωση κινήματος λαϊκής ανυπακοής! Δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες ημέρες τα δυσμενή σχόλια για την άρνηση των πολιτών να πληρώνουν διόδια ή την τάση να μοιράζονται το εισιτήριο στα μέσα μαζικής μεταφοράς των Αθηνών. Είναι, εξάλλου, αρκούντως ειρωνικό μεγαλοδημοσιογράφοι, για παράδειγμα, που πρωταγωνιστούν στη φοροδιαφυγή και στη φοροαποφυγή να μέμφονται τους μικροφοροφυγάδες...

Αν δεχθώ την άποψη πως χωρίς νόμους θα ήμασταν ζούγκλα, θα ήταν σα να ομονοούσα πως σήμερα που διαθέτουμε και νόμους και Σύνταγμα το σύστημα λειτουργεί σωστά. Κι όμως όχι μόνο δε λειτουργεί ορθώς, αλλά αποτελεί εφαλτήριο ικανοποίησης των πιο ταπεινών ανθρώπινων ενστίκτων, του εύκολου πλουτισμού και της ανέξοδης ματαιοδοξίας...

Το σύστημα φοβάται. Είναι, πια, φανερό. Γι' αυτό και χρησιμοποιεί κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο για να διαπομπεύσει το κίνημα της ανυπακοής. Τώρα θυμήθηκαν ορισμένοι, για παράδειγμα, τις μπαλοθιές του Α. Γκλέτσου και το ότι το 60% των ελλήνων δεν πληρώνει καθόλου φόρους. Το ξεκαθαρίζω: δεν είμαι εναντίον των διοδίων ή των φόρων. Ούτε θεωρώ λογικό το επιχείρημα "αφού δεν πληρώνουν οι πλούσιοι, δεν πληρώνουμε κι εμείς".

Ωστόσο, είναι λογικότατο να μην πληρώνουν διόδια οι αγρότες της Στυλίδας για να πάνε από το ένα μέρος του χωραφιού τους στο άλλο. Κι αν χρειαστεί, ναι, να γκρεμιστούν και οι μπάρες, ακόμα κι αν εκείνος που οδηγεί τη μπουλντόζα είναι εκπρόσωπος του λάιφσταϊλ. Είναι, επίσης, λογικότατο να μην πληρώνουν διόδια όσοι διέρχονται την Κορίνθου- Πατρών όταν κάθε κατεύθυνση έχει μια λωρίδα μόνο κυκλοφορίας. Είναι, επίσης, λογικό οι πολίτες να μη δέχονται μαθήματα ήθους από εκείνους που έχουν δεκάδες ακίνητα κι εξωχώριες ("offshore") εταιρείες στην κατοχή τους. Δε μου αρέσει να συγκρίνω ανόμοια πράγματα, αλλά, στο κάτω κάτω της γραφής, δεν θα είχε καταγραφεί στα ιστορικά βιβλία κανένα απελευθερωτικό κίνημα ή κανένα σπουδαίο επίτευγμα των τεχνών και των επιστημών, αν βασιζόμασταν στους υπάκουους...

Ποιός θα μας φυλάξει από τους...φύλακες;

Για χάρη της συζήτησης ας δεχθώ ότι το στέλεχος του Συνασπισμού που συνελήφθη, εγδάρη και παραβιάστηκαν πολλά ακόμα δικαιώματά του από την αντιτρομοκρατική ήταν ένοχο για συμμετοχή σε τρομοκρατική δράση. Με ποιά δημοκρατική νομιμότητα, όμως, λειτούργησαν καθ' αυτόν τον τρόπο τα όργανα της τάξης; Ποιός ή ποιοί τους έχουν δώσει το δικαίωμα να παριστάνουν τους επιθεωρητές Κάλαχαν μέρα μεσημέρι στο Βύρωνα;...

Αν η κυβέρνηση έχει αυτή την αντίληψη περί προστασίας της δημόσιας ασφάλειας, την καλώ να ανοίξει εδώ και τώρα ένα, δύο τρία κι άλλα Γκουαντάναμο! Η φιλοσοφία, όμως, του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" στο τέλος της ημέρας εξομοιώνει τους κάθε λογής κακοποιούς με τους κυνηγούς τους. Μια που ανάφερα, άλλωστε, το Γκουαντάναμο, αναρωτιέμαι πόσες τρομοκρατικές επιθέσεις έχουν αποτρέψει οι αμερικανοί με το να βασανίζουν τους κρατούμενούς τους; Μάλλον καμία. Αντιθέτως, εξαπλώνουν το μίσος για τις ΗΠΑ ακόμα και σε φιλήσυχους αστούς της Δύσης...

Είμαι εναντίον της τυφλής βίας από οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Οταν, όμως, πηγάζει από ανθρώπους στους οποίους έχει εμπιστευτεί η ελληνική Δημοκρατία την προάσπισή της, τότε το έγκλημα είναι πολύ πιο στυγερό...

"Η γίδα δεν κουτσάθηκε από το αφτί"...

Η κοινωνική δικαιοσύνη κατά την κυβέρνηση συμπυκνώνεται στην εξής φράση: "θα σας κάνουμε όλους φτωχούς για να μη φωνάζει κανείς!" Προκειμένου, εξάλλου, να επιτύχει το σκοπό της, υποδαυλίζει τον κοινωνικό εμφύλιο, με τη μια επαγγελματική κατηγορία να στρέφεται κατά της άλλης και τα "παλαμάκια" να χτυπούν τα "παπαγαλάκια" των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης. Όπως λέει, όμως, ο λαός, η "γίδα δεν κουτσάθηκε από το αφτί"...
Τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ "Οι κακοί εργαζόμενοι που φαλήρισαν το κράτος", με σκηνοθέτη την κυβέρνηση, παίζεται στα μέσα μεταφοράς. Η κυβερνητική προπαγάνδα θέλει τους περισσότερους εργαζόμενους σε αυτά να αμείβονται πλουσιοπάροχα (αν ισχύει, ισχύει για λίγους) και να λαμβάνουν περισσότερα από τους συναδέλφους τους στον ιδιωτικό τομέα. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση θέλει η εκμετάλλευση να επεκταθεί στο δημόσιο τομέα...
Ο Δ. Ρέππας είναι πολύ καλός στο να μιλά επί ώρες χωρίς να λέει τίποτα ουσιαστικό. Ξεχνά, όμως, πως οι συγκοινωνίες πρέπει να είναι δημόσιο αγαθό, όπερ σημαίνει πως σκοπός δε μπορεί να είναι αποκλειστικά το κέρδος. Φυσικά και δεν πρέπει να φτάνουμε σε ζημιές-μαμούθ, αλλά η διεθνής πρακτική έχει αποδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση των μέσων μεταφοράς τίναξε στα ύψη τα εισιτήρια, χωρίς να ανεβεί παράλληλα και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών...
Είμαι από εκείνους που ταλαιπωρούνται καθημερινώς από τις στάσεις εργασίας και τις απεργίες των εργαζόμενων στα μέσα μεταφοράς. Δε μιλώ, επομένως, αφ' υψηλού όταν μνημονεύω το στίχο του Τάσου Λειβαδίτη: "κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, είμαστε κιόλας νεκροί"...

Δεν τρώμε "κουτόχορτο" Μιχαλάκη...

Ας υποθέσουμε ότι ζούσαμε ακόμα στην προ wikileaks εποχή κι έρχονταν με κάποιο άλλο τρόπο στη δημοσιότητα οι συνομιλίες του Μ. Χρυσοχοΐδη με τους αμερικανούς. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο πολυδιαφημισμένος υπουργός θα δήλωνε πως οι αποκαλύψεις ήταν αποκυήματα φαντασίας κάποιων νοσηρών μυαλών. Δυστυχώς, όμως, για εκείνον δε μπορεί να διαψεύσει μια πηγή που δεν έχουν τολμήσει να διαψεύσουν ούτε καν οι φίλοι του οι αμερικανοί...

Ο κ. Χρυσοχοΐδης είναι μία "χρυσή" μετριότητα κι αυτό φάνηκε κι από τις θητείες του στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης: ακόμα και στο θέμα της τρομοκρατίας έγινε ο πρώτος υπουργός στην ιστορία του ελληνικού κράτους που οι τρομοκράτες κατάφεραν να σκοτώσουν άνθρωπο δίπλα στο γραφείο του. Για να μην θυμηθώ τους νεκρούς της Marfin που δεν έκανε και πολλά για να βρει. Ακόμα και τώρα, ως υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, πανηγυρίζει για υποτιθέμενο "πάγωμα" τιμών που δεν έχει συμβεί, όμως, ποτέ! Οποιος πήγε σήμερα σε οποιαδήποτε υπεραγορά θα διαπίστωσε αυξήσεις, για παράδειγμα, στο γάλα...

Ο κ. Χρυσοχοΐδης, όμως, είναι ο εκλεκτός των αμερικανών. Αλλωστε, έχει βραβευθεί κι από το FBI για την "προσφορά" του. Κι όπως κάθε εκλεκτός των αμερικανών (έτσι δεν είναι κα Μπακογιάννη;) είναι κι εκλεκτός και των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης. Μην απορείτε, επομένως, για το ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης ρουφιάνευε στους αμερικανούς τα χάλια της ΕΥΠ, αλλά και τα σχέδια δράσης του. Οσο για το επιχείρημα πως τα κράτη πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους, αναρωτιέμαι αν οι αμερικανοί, σε ανταπόδωση της χρυσοχοΐδειας "φιλαλήθειας", του παρέδιδαν πληροφορίες για τη δράση της Αλ Κάιντα, για παράδειγμα. Δεν τρώμε κουτόχορτο Μιχαλάκη...

Εξοδος από το ευρώ τώρα; Οχι, ευχαριστώ!

Οσο καταστροφικό κι αν είναι το μνημόνιο για τη χώρα, άλλο τόσο καταστροφικό είναι το ενδεχόμενο αποχώρησης τώρα από το ευρώ! Εκτός αν οι "ιδιοφυείς" αριστεροί που το προτείνουν, έχουν ανακαλύψει το φάρμακο που χαρίζει την αιώνια νεότητα, οπότε δεν πειράζει κι αν μερικά χρόνια ή και δεκαετίες από τη ζωή μας πάνε χαμένες...

Ετσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα η προτιμητέα λύση είναι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και το Βέλγιο να ενωθούμε και να απαιτήσουμε (ακόμα και με το όπλο του βέτο) από τη Γερμανία και τη Γαλλία την οικονομική ένωση της Ευρώπης. Αυτό απαιτεί, βεβαίως, και τη δημιουργία ενός μηχανισμού αυστηρού ελέγχου των αγορών. Μόνο "τυφλοί" είναι, άλλωστε, εκείνοι που δε βλέπουν πως οι κερδοσκόποι δεν ενδιαφέρονται για διαρθρωτικές μεταρρυθίσεις, αλλά για χρήμα εδώ και τώρα. Οσο η χώρα μας και οι άλλοι ασθενείς κρίκοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν έχουν την απόλυτη στήριξη των ισχυρών κρατών μελών δεν θα βγούμε από το "τούνελ"...

Υπό καλύτερες περιστάσεις θα μπορούσαμε να συζητούσαμε και την έξοδό μας από την ευρωζώνη. Μια τέτοια, όμως, κίνηση τώρα θα σήμαινε κατάρρευση των μισθών και των καταθέσεών μας. Κάποιοι μπορεί να ενθουσιάζονται με την εικόνα του λαού συγκεντρωμένου στην πλατεία Συντάγματος με τις κατσαρόλες στα χέρια. Προτιμώ, όμως, μια επανάσταση συνειδητοποιμένων πολιτών από την εξέγερση ενός πεινασμένου όχλου...

Υ.Γ. Ο,τι γράφω παραπάνω δε σημαίνει πως ήταν ορθή η απόφαση Σημίτη να μας βάλει στο ευρώ (όπως μας έβαλε) χωρίς να έχει διασφαλιστεί πρώτα η οικονομική ένωση της Ευρώπης. Εσείς θα επιβιβαζόσασταν σε ένα πλοίο χωρίς καπετάνιο; Την ώρα, όμως, της φουρτούνας η πτώση στην θάλασσα είναι η τελευταία μας επιλογή...

Για να κερδίσουμε, πρέπει να διεκδικήσουμε...

Ας ξεκινήσω την εβδομάδα φιλοσοφώντας! Γιατί πληρώνουμε φόρους στο κράτος; Μήπως για να έχουν "μέλι", ώστε να μπορούν να βάζουν το δάχτυλό τους σε αυτό όσοι έχουν πρόσβαση στα δημόσια ταμεία; Μάλλον δεν ήταν αυτός ο σκοπός του ιστορικού νομοθέτη, παρά το τί πιστεύουν όσοι ακολουθούν τον παγκάλειο κυνισμό...
Πληρώνουμε φόρους στο κράτος για να μπορούμε να έχουμε παροχές πρόνοιας σε διάφορους τομείς, όπως στην υγεία και στην παιδεία. Φόρους σε ιδιώτες, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα διόδια, γιατί να πληρώνουμε, από τη στιγμή μάλιστα που οι μεγαλοεργολάβοι έχουν αποσβέσει, προ πολλού, το κόστος κατασκευής των εθνικών οδών;
Το κίνημα κατά της πληρωμής διοδίων διαψεύδει πανηγυρικώς όσους θεωρούν πως η κοινωνία των πολιτών δε μπορεί να κάνει και πολλά για να αποτρέψει την επιστροφή της στο μεσαίωνα. Λίγοι θα είχαν πρόβλημα να πληρώνουν διόδια, αν οδηγούσαν σε δρόμους στολίδια κι όχι σε καρμανιόλες, όπως είναι η Κορίνθου- Πατρών. Λίγοι, επίσης, θα είχαν πρόβλημα να πληρώνουν ένα μικρό ποσό για τη συντήρηση έργων όπως η γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου κι όχι να χρειάζεται, για παράδειγμα, ένας πατρινός να καταβάλλει κάθε φορά πάνω από 20 ευρώ μόνο σε διόδια για να πίνει τον καφέ του στην απέναντι Ναύπακτο...
Τώρα η κυβέρνηση, μπροστά στο μέγεθος της λαϊκής αντίδρασης, μιλά για επαναδιαπραγμάτευση με τους εργολάβους. Ας μας γίνει μάθημα, σε γενικότερο πλαίσιο, πως για να κερδίσουμε κάτι ουσιαστικό πρέπει πρώτα να το διεκδικήσουμε...

Δεν θα σωθούμε από "Ελ Ντοράντο"...

Μήπως, πριν απλώσουμε τα χέρια μας στο πετρέλαιο, θα ήταν φρονιμότερο να "βουτούσαμε" τη γλώσσα μας στο μυαλό μας; Αναφέρομαι στη φρενίτιδα περί πετρελαίου, φυσικού αερίου και λοιπών ενεργειακών πηγών στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, που αν εξορυχθούν θα λύσουμε τα προβλήματα της οικονομίας μας μια και καλή...
Δε στέκομαι στο ενδεχόμενο εμπλοκής με την Τουρκία. Αν θεωρούσα πως η αξιοποίηση των υποτιθέμενων κοιτασμάτων "μαύρου χρυσού" θα ήταν επωφελής για τη χώρα, θα αδιαφορούσα για τις οποιεσδήποτε απειλές. Δεν θεωρώ όμως πως τα πλεονεκτήματα είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα...
Θα σας θυμίσω την πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού. Αλήθεια, είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε το χιλιοτραγουδισμένο Αιγαίο και το πολυκινηματογραφημένο Ιόνιο στο όνομα μιας αμφίβολης οικονομικής ανάπτυξης; Δεν θα πρέπει, πρώτα, να υπολογίσουμε τις συνέπειες, αν όχι στο περιβάλλον τουλάχιστον στον τουρισμό, από την εγκατάσταση πετρελαιοπηγών αμερικανικών συμφερόντων στα πανέμορφα νησιά μας; Και στην Ιταλία έχουν πετρέλαιο, αλλά κατάληξαν στο συμπέρασμα πως είναι περιβαλλοντικά και οικονομικά προτιμότερο να διατηρήσουν τις ακτές τους ανέπαφες και το τουριστικό κύμα δυνατό.

Είναι χυδαίο να υπόσχεται κανείς "Ελ Ντοράντο" σε μια κοινωνία που αισθάνεται απελπισμένη. Δυστυχώς είναι αρκετοί εκείνοι, στον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο, που κερδοσκοπούν, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη ενός λαού να πιστέψει σε καλύτερες ημέρες. Το ίδιο δε συμβαίνει, άλλωστε, και με την επιστροφή τυχερών παιχνιδιών όπως τα "φρουτάκια"; Καλώς ή κακώς η σωτηρία μας δεν θα έρθει από "κρυμμένους θησαυρούς", αλλά από την αφύπνιση της λούμπεν πλειονότητας...

Ακροδεξιά κι ακροαριστερά "τείχη"...

Είμαι της άποψης πως μπορείς να κερδίσεις πολλά ακόμα κι από τον πιο ανόητο του κόσμου! Ακόμα κι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σε διδάξει κάτι που δεν ξέρεις. Φοβάμαι, όμως, πως από τους ανθρώπους που "κυκλοφορούν" με δόγματα, είτε ακροδεξιά είτε ακροαριστερά, έχω ελάχιστα να μάθω...

Δείτε, για παράδειγμα, τί συμβαίνει με το ζήτημα της μετανάστευσης. Η άκρα δεξιά δεν θα ήθελε τους ξένους στην Ελλάδα, ακόμα κι αν η χώρα παρήγαγε τον πλούτο των 20 ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη. Το επιχείρημά της πως αυτή η χώρα δεν έχει την ικανότητα να προσφέρει, πια, αξιοπρεπή διαβίωση σε όλους όσοι την κατοικούν, στηρίζεται στην πραγματικότητα. Εκείνοι, όμως, που το χρησιμοποιούν, από γκρουπούσκουλα τύπου ΛΑΟΣ ή Χρυσής Αυγής, κρύβουν μέσα από αυτήν τη ρητορική το πραγματικό τους μίσος για οτιδήποτε δεν είναι ελληνικό. Για εκείνους ο παγκόσμιος χάρτης δεν υφίσταται! Δεν υπάρχει παρά μόνο μια κουκκίδα γης στη νοτιοανατολική Ευρώπη από την οποία ξεκίνησαν όλα κι όλα εδώ θα τελειώσουν...

Από την άλλη, μερίδα της άκρας αριστεράς αντιλαμβάνεται την υδρόγειο σα μια σφαίρα όπου χωρούν όλοι εκτός από τους έλληνες! Οι μετανάστες είναι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους προς άγραν μιας καλύτερης ζωής στη Δύση. Θέτω, όμως, το ερώτημα: τί είναι προτιμότερο, να αφήσουμε ανοιχτά τα σύνορά μας, ώστε να συνωστίζονται ανθρώπινες ψυχές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και να ζουν σε άθλιες συνθήκες στα αστικά κέντρα, ή να βάλουμε ένα φραγμό και να προσπαθήσουμε να προσφέρουμε σε όσους βρίσκονται ήδη μέσα μια αξιοπρεπή διαβίωση;...

Δεν είμαι ευτυχής με την ύψωση φράχτη στον Εβρο. Από την άλλη, όμως, θα πρέπει κάποια στιγμή αυτή η ψοφοδεής κυβέρνηση να πατήσει λίγο τον "κάλο" των ευρωπαίων και να τους δώσει να καταλάβουν πως έχουν δύο επιλογές: είτε να ενισχύσουν οικονομικά τις χώρες προέλευσης των μεταναστών και να σταματήσουν τους πολέμους που διεξάγουν σε αυτές και τη στήριξη απολυταρχικών καθεστώτων, είτε να δώσουν στην Ελλάδα αντισταθμιστικά οφέλη, ώστε εκείνη ή να αποτρέπει την είσοδο μεταναστών στην Ευρώπη ή να αποτρέπει την προώθησή τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες...

Ο κυνισμός του μας έχει "κάτσει" στο λαιμό!

Το ξεκαθαρίζω: δε με ενοχλούν τόσο τα πρόσωπα όσο η νοοτροπία που "κουβαλούν". Το ίδιο ισχύει και για τον Θ. Πάγκαλο, τον επιφανέστερο εκπρόσωπο του πολιτικού κυνισμού διαχρονικά. Εκείνος δεν ήταν, άλλωστε, που είχε ισχυριστεί πως η ελληνική σημαία είχε φύγει από τα Ιμια εξαιτίας του ανέμου;...
Το πρόβλημα με τον κ. Πάγκαλο είναι διαφορετικό από εκείνο που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των πολιτικών. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν είναι ψεύτης! Έχει δίκιο, έστω κι αν το απολυτοποιεί, να ισχυρίζεται πως οι κομματικοί μηχανισμοί διόριζαν κοπρίτες στο Δημόσιο. Οποιος έχει ταλαιπωρηθεί, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες τουλάχιστον, από την ασχετοσύνη και την αγένεια μερίδας δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να το επιβεβαιώσει...
Ο κ. Πάγκαλος δεν είναι ψεύτης, είναι κυνικός! Γιατί "ξεχνά" να δίνει την πλήρη διάσταση κάθε προβληματισμού του. Για παράδειγμα, όσο κοπρίτες είναι εκείνοι που διορίστηκαν από το "παράθυρο" στο Δημόσιο, τόσο κοπρίτης είναι κι ο ίδιος που διόριζε αβέρτα όχι μόνο ξένους, αλλά και την ίδια του την κόρη. Εχω την αίσθηση πως αν μπορεί να βγει κάτι καλό από την κρίση είναι η ευκαιρία μας να απαλλαγούμε από τους ψεύτες και τους κυνικούς...

Τί θυμήθηκαν πρωτοχρονιάτικα!

Και ξαφνικά, εν μέσω επίσκεψης Αϊ Βασίλη και κοπής βασιλόπιτας, "θυμηθήκαμε" πως σε αυτήν τη χώρα υπάρχει έντονο πρόβλημα φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής! Και για να δείξουμε πόσο άτεγκτοι είμαστε, ενισχύουμε τα δρακόντεια μέτρα για την αντιμετώπισή τους. Λες και το πρόβλημα μέχρι τώρα ήταν η έλλειψη σχετικών νόμων, που δεν ήταν, κι όχι η απουσία πολιτικής βούλησης...

Πώς να πείσει, άλλωστε, αυτή η κυβέρνηση πως στοχεύει πραγματικά στο δίκαιο επιμερισμό των φορολογικών βαρών όταν ο Γ. Παπακωνσταντίνου είχε προσπαθήσει να χαρίσει 24 δισ. χωρίς καν να μας πει ποιοί ήταν οι τυχεροί; Μέχρι στιγμής στον πόλεμο κατά της φοροδιαφυγής οι μόνοι που αγωνίστηκαν ήταν εμείς οι ίδιοι οι φορολογούμενοι, με το "κυνηγητό" των αποδείξεων. Η κυβέρνηση είχε επικεντρωθεί στο να κόβει μισθούς και συντάξεις και να υπακούει σε όλες τις εντολές των ελλήνων και ξένων κερδοσκόπων. Ωσάν οι τελευταίοι να ήταν παρθένες Μαρίες, που δεν καρπώθηκαν τίποτα, και με το παραπάνω, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις συμβάσεις τύπου Siemens ή τα εξοπλιστικά προγράμματα. Καλή και μαχητική χρονιά σε όλους!