Μήπως, πριν απλώσουμε τα χέρια μας στο πετρέλαιο, θα ήταν φρονιμότερο να "βουτούσαμε" τη γλώσσα μας στο μυαλό μας; Αναφέρομαι στη φρενίτιδα περί πετρελαίου, φυσικού αερίου και λοιπών ενεργειακών πηγών στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, που αν εξορυχθούν θα λύσουμε τα προβλήματα της οικονομίας μας μια και καλή...
Δε στέκομαι στο ενδεχόμενο εμπλοκής με την Τουρκία. Αν θεωρούσα πως η αξιοποίηση των υποτιθέμενων κοιτασμάτων "μαύρου χρυσού" θα ήταν επωφελής για τη χώρα, θα αδιαφορούσα για τις οποιεσδήποτε απειλές. Δεν θεωρώ όμως πως τα πλεονεκτήματα είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα...
Θα σας θυμίσω την πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού. Αλήθεια, είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε το χιλιοτραγουδισμένο Αιγαίο και το πολυκινηματογραφημένο Ιόνιο στο όνομα μιας αμφίβολης οικονομικής ανάπτυξης; Δεν θα πρέπει, πρώτα, να υπολογίσουμε τις συνέπειες, αν όχι στο περιβάλλον τουλάχιστον στον τουρισμό, από την εγκατάσταση πετρελαιοπηγών αμερικανικών συμφερόντων στα πανέμορφα νησιά μας; Και στην Ιταλία έχουν πετρέλαιο, αλλά κατάληξαν στο συμπέρασμα πως είναι περιβαλλοντικά και οικονομικά προτιμότερο να διατηρήσουν τις ακτές τους ανέπαφες και το τουριστικό κύμα δυνατό.
Είναι χυδαίο να υπόσχεται κανείς "Ελ Ντοράντο" σε μια κοινωνία που αισθάνεται απελπισμένη. Δυστυχώς είναι αρκετοί εκείνοι, στον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο, που κερδοσκοπούν, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη ενός λαού να πιστέψει σε καλύτερες ημέρες. Το ίδιο δε συμβαίνει, άλλωστε, και με την επιστροφή τυχερών παιχνιδιών όπως τα "φρουτάκια"; Καλώς ή κακώς η σωτηρία μας δεν θα έρθει από "κρυμμένους θησαυρούς", αλλά από την αφύπνιση της λούμπεν πλειονότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου