Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει αδικηθεί από την Αριστερά. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως του αξίζει μια τιμή όπως η τοποθέτηση του ανδριάντα του σε κεντρικό σημείο της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας. Όχι μόνο γιατί δεν κατάγεται από την Θεσσαλονίκη, αλλά και γιατί στη συμπρωτεύουσα είχε λάβει χώρα, το Μάιο του 1963, η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Υπενθυμίζω πως πρωθυπουργός ήταν ο Καραμανλής, ο οποίος υποτίθεται πως είχε αναφωνήσειτο περίφημο "μα ποιός κυβερνά, επιτέλους, αυτόν τον τόπο"...
Ναι, ο Καραμανλής είναι ο άνθρωπος που οδήγησε την Ελλάδα στη δημοκρατική ομαλότητα μετά από τη χούντα των συνταγματαρχών. Ναι, ο Καραμανλής διοργάνωσε το δημοψήφισμα που έδωσε τέλος στη μοναρχία. Ναι, ο Καραμανλής ήταν εκείνος που μας έβαλε στην ΕΟΚ.
Όταν, όμως, η μνήμη μας είναι επιλεκτική, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε για Αλτσχάιμερ! Γιατί ο Καραμανλής ήταν ο εκλεκτός, μέχρις ενός σημείου, του παλατιού. Ο πρωθυπουργός της βίας και της νοθείας του 1961, ο άνθρωπος που ανέχθηκε το παρακράτος της δεξιάς μέχρι που έφτασε σε σημείο να μην το ελέγχει καθόλου. Είναι ο πολιτικός που διατήρησε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, που δεν έκλεισε τις φυλακές και τα ξερονήσια για τους αριστερούς. Είναι ο δειλός, που την "κοπάνησε" με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης γιατί φοβήθηκε πως το παρακρατικό "παιδί" του θα "έτρωγε" και τον ίδιο.
Είναι, επίσης, ο πολιτικός που δεν έκανε ούτε μια δήλωση αποδοκιμασίας της χούντας, παρότι ζούσε στην ασφάλεια των Παρισίων. Είναι κι ο πολιτικός με σχέσεις εξάρτησης με επιχειρηματίες (βλ. Μποδοσάκης), ο κυβερνήτης στον οποίο η Αθήνα χρωστά πολλά από τα σημερινά της κυκλοφοριακά και ρυμοτομικά προβλήματα. Αν μη τί άλλο, σε έναν τέτοιο άνθρωπο δεν αξίζει ένας ανδριάντας στο ύψος του "θεού"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου