Πριν αναλάβει ξανά πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ οι εν Ελλάδι θαυμαστές του μας είχαν ζαλίσει τα αφτιά για το πόσο φιλειρηνιστής είναι, σε αντίθεση με τα "γεράκια" Δημοκρατικούς. Υποτίθεται, επίσης, πως θα τελείωνε τον πόλεμο στην Ουκρανία στο άψε σβήσε, θα επέβαλλε παγκόσμια δικαιοσύνη μέσω των δασμών και, τέλος πάντων, θα οδηγούσε τη χώρα του σε μια νέα χρυσή εποχή.
Αντί όλων αυτών ο πλανήτης κρατά την ανάσα του για ένα Γ' Παγκόσμιο πόλεμο και μια πυρηνική καταστροφή. Δεν τον βλέπω, συνεπώς, να κερδίζει σύντομα το Νόμπελ Ειρήνης. Τουλάχιστον όχι δικαίως...
Το ακόμα προβληματικότερο με την προεδρία Τραμπ, σε αντίθεση για παράδειγμα με την προεδρία Τζορτζ Μπους του Νεότερου, είναι πως όλα γίνονται απροσχεδίαστα, αναλόγως με το πώς θα ξυπνήσει ο κλόουν που έχει για πρόεδρο η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο. Δεν είναι πως είχε προετοιμάσει κάποιο πόλεμο με το Ιράν, έτυχε κι επειδή του φάνηκε καλή ιδέα να επαναλάβει η Αμερική τα προ εικοσαετίας λάθη της στο Ιράκ είπε να τα επαναλάβει. Και το τραγικό είναι πως ακόμα υπάρχουν και Έλληνες που θεωρούν αυτόν τον ακροδεξιό καραγκιόζη οραματιστή και σοβαρό...
Το ακόμα τραγικότερο είναι πως οι άνθρωποι φοβούνται τα κομπιούτερ, τα ρομπότ και την τεχνητή νοημοσύνη, λες και υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός για την ανθρωπότητα από τον ίδιο τον άνθρωπο. Όταν εν έτει 2025 αυτοί που εξουσιάζουν τη γη παίζουν με τα πυρηνικά σαν να ήταν Lego δεν έχουμε ανάγκη κανέναν μετεωρίτη για να μας καταστρέψει. Τα καταφέρνουμε και μόνοι μας.
Γι' αυτό και το εύχομαι ολόψυχα η τεχνητή νοημοσύνη να μας αντικαταστήσει με κάποιο είδος πολύ ευφυέστερο. Είχαμε μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια να αποδείξουμε την αξία μας κι εμείς προοδεύσαμε τόσο που αντί να σκοτωνόμαστε με πέτρες αλληλοεξοντωνόμαστε με πυραύλους ακριβείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου