Ο υβριδικός εισβολέας ήταν άνθρωπος και πριν γίνει αριστούχος...

Αν πριν τρία χρόνια η βάρκα με την οποία έφτασε στη Λέσβο ο Ιρανός πρόσφυγας Κύρο Μπαγκί είχε απωθηθεί από το λιμενικό, ο Κ. Μητσοτάκης θα είχε δώσει συγχαρητήρια στους ένστολους που προστάτευσαν την πατρίδα από την "υβριδική εισβολή". Σήμερα, βεβαίως, τον καλεί στο τηλέφωνο και τον προσκαλεί στο Μαξίμου για να τον συγχαρεί για την επιτυχία του στις πανελλήνιες. Η υποκρισία δεν έπαψε ποτέ να είναι το αγαπημένο αμάρτημα της δεξιάς...

Φυσικά οι επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο και στον Έβρο και οι απελάσεις ασυνόδευτων προσφυγόπουλων δεν θα σταματήσουν. Εντάσσονται, άλλωστε, στη διαχρονική ρητορική τής συντηρητικής παράταξης που μισεί ό,τι δεν της μοιάζει και καπηλεύεται την πατρίδα με την ίδια ευκολία που υφαρπάζει τον πλούτο της κι ενίοτε την ξεπουλά. Αυτοί, για παράδειγμα, που δεν θα έλεγαν ποτέ "Βόρεια Μακεδονία" παραχωρούν με μεγάλη ευκολία το "Turkaegean" στη γείτονα...

Κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει στη φυλακή, όποιο έγκλημα κι αν έχει διαπράξει, ούτε συνεπώς κι ο Επ. Κορκονέας. Ούτε τα σύνορά μας πρέπει να μένουν κλειστά για τους ικέτες τής Γης, ανεξαρτήτως αν είναι άσοι στο μπάσκετ ή στη φυσική. Έλληνας γεννιέσαι κι Έλληνας μπορείς να γίνεις αν το επιθυμείς. Πρώτιστο καθήκον μας, άλλωστε, είναι ο άνθρωπος και σε αυτόν και στις ανάγκες του είμαστε όλοι μας υπόλογοι...

 

  
 

Περιμένοντας τη δημοσκόπηση που θα ρωτά τους νοικοκυραίους αν θέλουν 24.000 από τα βλαστάρια τους να μείνουν εκτός ΑΕΙ...

Πληροφορούμαι ότι στις δημοσκοπήσεις συμμετέχουν οι μισοί από αυτούς στους οποίους τηλεφωνούν οι εταιρείες και συνήθως εκείνοι που απαντούν είναι και οι πιο κομματικοί ταλιμπάν. Αν ληφθεί, μάλιστα, υπόψη πως βιώνουμε μια πρωτόγνωρη για τις γενιές μας κατάσταση, τότε επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω τα μάλα για την αξιοπιστία των γκάλοπ. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτός ο λόγος: αν ο δημοσκόπος, κατόπιν βεβαίως σχετικής επιθυμίας τού εντολέα του, θελήσει να εξάγει κάποιο συμπέρασμα που τον βολεύει, μπορεί να θέσει κατ' αυτόν τον τρόπο τα ερωτήματα ώστε να βγάλει το αποτέλεσμα που τον εξυπηρετεί... 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια δημοσκόπηση για το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, την οποία στην κυβέρνηση αναπαράγουν συνεχώς ως να ήταν επίσημο εκλογικό αποτέλεσμα. Για σκεφτείτε, όμως, ποιες θα ήταν οι απαντήσεις των πολιτών αν τα ερωτήματα είχαν τεθεί ως εξής: "επιθυμείτε να κοπούν 24.000- στο καλύτερο σενάριο- φοιτητές από τα πανεπιστήμια"; "Θέλετε να κυκλοφορούν στα ΑΕΙ ειδικοί φρουροί, όπως ο Κορκονέας που δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, με εκπαίδευση μόλις έξι μηνών και με ανακριτικά καθήκοντα τα οποία οι αστυνομικοί σπουδάζουν επί χρόνια πώς να τα διεξάγουν"; "Συμφωνείτε με το να υπάρχει εντός τού πανεπιστημίου control room-Big Brother που θα ελέγχει ακόμα και τις τηλεπικοινωνίες και με το να διαγράφεται φοιτητής αν αντιγράψει έστω και μία φορά σε ένα εξεταστέο μάθημα";...

Είναι φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση στο χώρο τής επικοινωνίας επιχειρεί- και τις περισσότερες φορές το κατορθώνει- να ελέγχει ό,τι μπορεί να αγοραστεί. Και η ΕΡΤ, για παράδειγμα, κι επί ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν BBC, αφού και τότε ήταν προφανής η διάθεση των διοικούντων της να στηρίξουν την κυβέρνηση... 

Το να βρίσκεται, ωστόσο, η δημόσια τηλεόραση υπό τον άμεσο έλεγχο του Μαξίμου, να έχει ως πρόεδρο τον πρώην διευθυντή τού γραφείου Τύπου τού πρωθυπουργού και να κυκλοφορεί χαρτάκια για το τι μπορεί και τι όχι να προβληθεί παραπέμπει σε δικτατορικό καθεστώς κι όχι σε φιλελεύθερη δημοκρατία. Γι' αυτό και η ΕΡΤ θα έπρεπε να λειτουργεί ως ανεξάρτητη Αρχή, η διοίκησή της να επιλέγεται με πλειοψηφία δύο τρίτων από την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και να έχει πενταετή θητεία. Φοβάμαι, όμως, πως αυτό δεν το θέλει κανένα κόμμα εξουσίας, απλώς αυτό το οποίο βρίσκεται κάθε φορά στην αντιπολίτευση περιμένει τη σειρά του για να την κάνει παραμάγαζό του... 

 

Είτε οι αρχές μας ισχύουν και για τον Κορκονέα και για τον Κουφοντίνα είτε δεν υπήρξαν ποτέ...

Η επιβολή τής ποινής τής ισόβιας κάθειρξης, πολλώ δε μάλλον η θανατική ποινή, αποτελεί στην ουσία ομολογία αποτυχίας τής έννομης τάξης μας να κάνει κάτι παραπάνω από το να τιμωρήσει έναν εγκληματία. Σε διαφορετική περίπτωση ναι μεν θα τον τιμωρούσε για το αδίκημά του, αλλά θα του έδινε και το δικαίωμα να επιστρέψει στην κοινωνία σωφρονισμένος από τα λάθη του. Αφήστε που ακόμα και η ίδια η φυλάκιση μαρτυρά την αδυναμία τής πολιτείας να σκεφτεί και να εφαρμόσει εναλλακτικές τιμώρησης και σωφρονισμού που ναι μεν να μην δημιουργούν την εντύπωση ξέφραγου αμπελιού, να περνούν τα κατάλληλα μηνύματα στην κοινωνία, αλλά παραλλήλως να μην καταδικάζουν τον οποιονδήποτε να ζήσει μια κόλαση επί Γης, ανεξαρτήτως της κοινωνικής απαξίας τού αδικήματός του...

Οι αρχές και οι αξίες μας είναι είτε ίδιες απέναντι σε όλους είτε δεν υπάρχουν εξαρχής. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν ενοχλούμαι από την επικείμενη αποφυλάκιση του Επ. Κορκονέα, μολονότι δεν έχει μετανιώσει για τη δολοφονία τού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Κανένας άνθρωπος, όσο ποταπά κι αν έχει φερθεί στη ζωή του, δεν δικαιούται να ζει με το βάρος ότι θα μείνει στη φυλακή για το υπόλοιπο της ζωής του, αφού ελλείπουν από αυτήν την ποινή τόσο η ανθρωπιά όσο και η βούληση του σωφρονισμού...

Γιατί, όμως, τόση σιωπή στην περίπτωση Κορκονέα από εκείνους που εξεγείρονται όταν ο Κουφοντίνας παίρνει μια νόμιμη άδεια μερικών ημερών, και μάλιστα με το επιχείρημα πως δεν έχει μετανιώσει για τους φόνους του; Πού είναι κρυμμένοι οι διαπρύσιοι κήρυκες του νόμου, της τάξης και της ασφάλειας, που ζητούν την "παραδειγματική τιμωρία" τού Ρουβίκωνα- ισόβια μήπως;-, αλλά ποιούν τη νήσσα για τον ένστολο φονιά ενός 15χρονου;...

Η υποκρισία περισσεύει κι από τους εν Ελλάδι νεοσυντηρητικούς, που θεωρούν πως η ομοφυλοφιλία οφείλεται στο πρωκτικό σεξ των γονέων και νοούν την τήρηση της νομιμότητας μόνο όταν δεν θίγει τα συμφέροντά τους και δεν έρχεται σε αντίθεση με τις ιδεοληψίες τους. Γι' αυτό και η αιδήμονα σιωπή τους στην περίπτωση Κορκονέα ή και η δημόσια υπεράσπισή του δεν με ξενίζουν. Αναρωτιέμαι, όμως, πόσο θα αργήσει το αστυνομικό κράτος που ευαγγελίζονται Μητσοτάκης- Χρυσοχοΐδης να θάψει κι άλλα "ρεμάλια των Εξαρχείων" για να συνεχίζουν τα πρόβατα να βελάζουν από ευχαρίστηση κάτω από το μπαλτά τού σφαγέα των δικαιωμάτων τους...