Πώς θα χαρακτηρίζατε κάποιον που πρώτα έχει βάλει φωτιά στο σπίτι του, ύστερα μένει μέσα σ' αυτό άπραγος και περικυκλωμένος από τις φλόγες και το μόνο που κάνει είναι να παίρνει στο τηλέφωνο κάποιον γνωστό του για να του ανακοινώσει πως θα καεί ζωντανός; Δεν θα μιλούσατε, μάλλον, με τα καλύτερα λόγια για την ευφυία του. Κι όμως, αυτό μοιάζει να κάνει κι ο εικονιζόμενος πρόεδρος της Ευρωζώνης, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος πρόβλεψε κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας και συνεπακόλουθες κοινωνικές εξεγέρσεις.
Τι έκαναν, όμως, μέχρι τώρα τόσο ο ίδιος όσο και τα υπόλοιπα "golden boys" της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Προωθούσαν οδηγίες υπέρ της ευέλικτης εργασίας στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ελεύθερης ρόης του κεφαλαίου. Τώρα, τάχα, γιατί κλαίνε και οδύρονται, ζητώντας από τους επιχειρηματίες μεγαλύτερη κοινωνική ευθύνη; Αφού έτσι τους έμαθαν, γιατί εκλιπαρούν σήμερα για τον οίκτο τους; Είναι αργά για δάκρυα Ζαν Κλοντ και κάθε Ζαν Κλοντ. Θύελλες σπείρατε, ανέμους θα θερίσετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου