Αν ήταν παιδάκια, μπορεί και να το έβρισκα χαριτωμένο! Οταν, όμως, πρόκειται για εβδομηντάρηδες και μάλιστα ανθρώπους που έχουν κυβερνήσει ή κυβερνούν αυτήν τη χώρα, το θέαμα είναι καταθλιπτικό. Θ. Παγκαλος, Σ. Χατζηγάκης και λοιποί πολιτευτάδες μαλώνουν για το ποιός έχει διορίσει περισσότερους δικούς του στο Δημόσιο. Το βασικό επιχείρημα, εξάλλου, κάθε πλευράς είναι "ατράνταχτο": "Κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους" είναι, σε ελεύθερη μετάφραση, η υπερασπιστική γραμμή για τα ρουσφέτια...
Αυτή είναι και η τραγωδία στην περίπτωσή τους: αν έβγαιναν να ζητήσουν συγγνώμη δημοσίως για την αναξιοκρατία που καλλιέργησαν και καλλιεργούν, μπορεί και να έδειχνα μεγαλύτερη κατανόηση. Οχι, όμως. Εκείνοι επιμένουν στην ιδεοληψία Βουλγαράκη πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Γι' αυτό και το Δημόσιο γέμισε κομμώτριες και ιδιοκτήτες μπαρ και οι απόφοιτοι του Πολυτεχνείου, για παράδειγμα, γίνονται ταξιτζήδες ή "την κάνουν" για το εξωτερικό. Να σας γράψω και το πιο αστείο; Οι ίδιοι κομματάρχες ισχυρίζονται πως έχουν σχέδιο εξόδου από την κρίση! Δεν ξέρω, όμως, αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου