Με τον τίτλο δε σαρκάζω, κυριολεκτώ! Τα πλούτη (θα έπρεπε να) είναι ποινικό αδίκημα. Δεν θα ήταν μόνο αν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου όχι μόνο δεν υπάρχει φτώχεια, αλλά κι όπου όλοι ανεξαιρέτως διάγουν έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής κι όσοι εργάζονται σκληρά απολαμβάνουν κι ανέσεις. Σε έναν κόσμο, για παράδειγμα, όπου δεν θα υπήρχαν χώρες που το 99% θα ζούσε είτε φτωχικά είτε με δυσκολία κι ένα 1% θα είχε καταθέσεις 600 δισεκατομμυρίων ευρώ σε ελβετικές τράπεζες, όπως αποκάλυψε το περιοδικό "Σπίγκελ" για τους έλληνες κροίσους...
Δεν είναι δυνατό αυτό το 1%, που ελέγχει βιομηχανίες, επιχειρήσεις, μέσα ενημέρωσης, το Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση, να διαθέτει περιουσία, μόνο στην Ελβετία, διπλάσια του εθνικού χρέους. Αυτό σημαίνει, αν μη τί άλλο, πως κάτι λειτουργεί πολύ σάπια σε αυτήν τη χώρα. Αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι, για παράδειγμα, έχουν φορολογηθεί αναλογικώς ποτέ; Ή, μήπως, ξεχρεώνουν τις αμαρτίες τους με μερικά φιλανθρωπικά γκαλά και με το χτίσιμο νοσοκομείων;...
Κι όσο για εκείνους που θεωρούν πως είναι προτιμότερο η κοινωνική πρόνοια να αφήνεται στα χέρια των πλούσιων γιατί το κράτος είναι αναποτελεσματικό, θα το δεχόμουν αν οι "φραγκάτοι" αναλάμβαναν όλο το πακέτο, από την υγεία μέχρι την παιδεία, δωρεάν ή χρεώνοντας λίγο. Γιατί τώρα αυτά που χαρίζουν στην κοινωνία με τις δωρεές τους είναι ελάχιστα μπροστά σε εκείνα που τις κλεβουν με τις λαμογιές τους...
Υ.Γ. "Άστραψε και βρόντηξε" πάλι ο πρόεδρος των βιομηχάνων για μειονότητες οργανωμένων συντεχνιών, που βάζουν το συμφέρον τους πάνω από το κοινωνικό. Ως ένα βαθμό έχει δίκιο. Ξεχνά, όμως, να κάνει την αυτοκριτική του ο Δ. Δασκαλόπουλος όταν δεν αναφέρεται και στη δική του. Εκτός αν είναι οι οδηγοί των τρόλεϊ εκείνοι που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις κι επιβάλλουν μνημόνια κι όχι οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου