Γράφω ένα ένα τα γράμματα, μήπως και το καταλάβουν! Το μνημόνιο δε βγαίνει σε όποιον θεό, από νεοφιλελεύθερο μέχρι κομμουνιστή, κι αν πιστεύει κανείς. Παρότι έχουμε αργήσει, ακόμα και τώρα δεν είναι αργά για να προχωρήσει η χώρα, ύστερα από συμφωνία με τους κερδοσκόπους δανειστές, σε αναδιάρθρωση του χρέους της. Κι όταν γράφω τώρα, εννοώ τώρα, πριν οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, για παράδειγμα, καταφέρουν να σταθούν για τα καλά στα "πόδια" τους, οπότε και δεν θα φοβούνται στάση πληρωμών από την Ελλάδα...
Στο μεταξύ, έχει αρχίσει ήδη και θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα, μια άτυπη επίρριψη ευθυνών από υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης στην τρόικα και το αντίστροφο για το τίς πταίει και το μνημόνιο έχει αποτύχει. Το πρόβλημα, όμως, δε βρίσκεται στα πρόσωπα, αλλά στο περιεχόμενο. Πώς είναι δυνατό από τη μια η τρόικα να θεωρεί ως σοβαρότερο ζήτημα για την Ελλάδα το δημοσιονομικό της εκτροχιασμό, αλλά από την άλλη να τον επιδεινώνει με το δάνειο των εκατόν δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ; Πώς μπορούν οι "σοφοί" των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον να πιστεύουν ότι με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με έκτακτη φορολογία σε βάρος πάντοτε όσων δε μπορούν να αποκρύβουν εισοδήματα, αλλά και με ξεπούλημα του κρατικού πλούτου αυτή η χώρα θα ξεφύγει από την ύφεση;...
Γι'αυτό κι απαιτούνται, μεταξύ άλλων: "κούρεμα" του δημόσιου χρέους τώρα, αξιοποίηση κι όχι εκποίηση του κρατικού πλούτου με όρους διαφάνειας, κυνήγι της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής των πραγματικά ισχυρών, συγχωνεύσεις κρατικών τραπεζών και κρατικοποιήσεις εκείνων που ενώ έλαβαν κρατικές ενισχύσεις δισεκατομμυρίων, εν τούτοις δεν άνοιξαν την "κάνουλα" στην αγορά, αυξήσεις ή μειώσεις μισθών, αναλόγως της παραγωγικότητας εκάστου δημοσίου υπαλλήλου, και, κυρίως, κατάργηση του κομματικού κράτους, με μια πραγματικά ανοιχτή διακυβέρνηση κι όχι τη γελοιότητα του "όπεν γκοβ".
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο αρχηγός Γιωργάκης θα είχε δίκιο να διαμαρτύρεται στα κόμματα της Αριστεράς, αν δε συναινούσαν. Αν, όμως, δε στρίψει το "τιμόνι", ο μόνος που θα τον ακολουθεί σε λίγο καιρό θα είναι ο θλιβερά μέτριος Φ. Κουβέλης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου