Η κυβέρνηση και τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης έχουν δίκιο όταν υποστηρίζουν πως η ΔΕΗ και οι άλλες ΔΕΚΟ δεν ανήκουν στους συνδικαλιστές τους. Συμφωνώ, επίσης, πως "προσωπικότητες" όπως ο Ν. Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιούν το κρατικό ταμείο σα να είναι το οικογενειακό τους, δε δικαιούνται να παριστάνουν τους αγωνιστές των "ιερών κι οσίων" του ελληνικού λαού. Από την άλλη, όμως, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπως η ΔΕΗ κι ο ΟΤΕ, δεν είναι δυνατό να ανήκουν σε ιδιώτες. Το δίλημμα "ανάπτυξη ή Φωτόπουλος" υφίσταται μόνο για να εξυπηρετεί συμφέροντα...
Απορώ για το αναπτυξιακό όραμα της κυβέρνησης, το οποίο στηρίζεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, καθώς και στην καθιέρωση μισθών των διακοσίων πενήντα ευρώ, χωρίς επιδόματα, δώρα κι ασφάλιση. Κι όμως, θα έπρεπε να κάνει το ακριβώς αντίθετο: να αξιοποιεί τη δημόσια περιουσία, χρησιμοποιώντας τις ΔΕΚΟ ως μοχλό ανάπτυξης της χώρας, αλλά και να κατοχυρώσει, τουλάχιστον για το δημόσιο τομέα, αξιοπρεπείς εργασιακές σχέσεις.
Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως θα πρέπει να συνεχιστεί στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ η αναξιοκρατία, την οποία επιβάλλει το κομματικό κράτος, η απουσία αξιολόγησης, αλλά και η απαγόρευση απολύσεων. Αντιθέτως, θα πρέπει να δίνονται κίνητρα παραγωγικότητας, όπως μπόνους, τα οποία θα χορηγούνται από μια ανεξάρτητη αρχή, η οποία θα αποφασίζει και για τις απολύσεις. Με λίγα λόγια, το Δημόσιο θέλει την αναδιάρθρωσή του, αλίμονο όμως αν αφεθεί στα χέρια των ιδιωτών, αποκτήσει δηλαδή χαρακτηριστικά κερδοσκοπίας, η κοινωνική πολιτική αυτής της χώρας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου