Εκεί που λες "αυτό ήταν, η σάτιρα έχει φτάσει τα όριά της και δεν θα βρεθεί τίποτα άλλο να με ρίξει κάτω από τα γέλια", έρχεται η βράβευση του αρχηγού Γιωργάκη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) "για την αυστηρή αντικαπνιστική νομοθεσία του και τη μάχη του απέναντι στα συμφέροντα" για να με πείσει πως όσο ζω θα χαχανίζω! Μερικές μόλις εβδομάδες αφότου ο αρμόδιος φαφλατάς υπουργός Α. Λοβέρδος είχε παραδεχθεί πως ο αντικαπνιστικός νόμος δε λειτουργεί (όχι δηλαδή πως χρειαζόταν να μας το πει), η τιμητική διάκριση στον πρωθυπουργό είτε έχει σκοπό την περαιτέρω γελοιοποίησή του είτε να μας πείσει πως οι ξένοι φίλοι του, εκείνοι που τον βραβεύουν άλλωστε και για την ανύπαρκτη σωτηρία της χώρας, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να διασώσουν έναν πολιτικό ο οποίος διολισθαίνει μέρα με τη μέρα στην ανυποληψία και γίνεται περίγελως ακόμα και των δικών του ανθρώπων. Θυμάστε, άλλωστε, τη βράβευση του αρχηγού Γιωργάκη από τη "Ντόιτσε Μπανκ" ή του Μ. Χρυσοχοΐδη από τους αμερικανούς...
Για να μην είμαι άδικος, πάντως, με τον πρωθυπουργό, νομίζω πως του αξίζει ένα βραβείο: το Οσκαρ, όχι βεβαίως α' ρόλου, αλλά β' και μάλιστα στην κατηγορία των κινουμένων σχεδίων στην οποία συμπεριλαμβάνονται και οι μαριονέτες...Αν είχε, εξάλλου, τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, θα αρνείτο ευγενικώς να παραλάβει το βραβείο από τον ΠΟΥ, παραδεχόμενος ότι υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν για να θεωρείται η χώρα μας φιλική προς τους μη καπνιστές. Αν διέθετε, όμως, τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, δεν θα είχε "αλυσοδέσει" το μέλλον αυτής της χώρας...
Υ.Γ. Η ελληνική κοινωνία έχει βασίσει την ύπαρξή της στην υποκρισία. Δείτε, για παράδειγμα, τί συμβαίνει με το τσιγάρο: πολλοί από εκείνους που υπερασπίζονται το "δημοκρατικό" δικαιώμά τους να φουμάρουν ανεξέλεγκτα σε δημόσιους χώρους και μπροστά ακόμα σε παιδιά άλλων ή στα παιδιά τους, είναι οι ίδιοι που θα θεωρούσαν χυδαιότητα τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών γιατί θα κινδύνευαν τα...παιδιά τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου