Προφανώς κι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει τη γνώμη του, έστω κι αν αυτό δε βρίσκεται στις προτεραιότητες του πολιτικοεπιχειρηματικού κατεστημένου, που θέλει το δημόσιο λόγο παγιδευμένο στα "θερμοκήπια" της Βουλής και των συμβατικών μίντια. Επιτρέψτε μου, όμως, να εκνευρίζομαι όταν ακούω εκείνους που έχουν ασκήσει όλα αυτά τα χρόνια κάθε είδους εξουσία στον τομέα τους να καταδικάζουν εκ των προτέρων οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων ημερών είναι τα πανεπιστήμια και τα ταξί...
Για τα ταξί δεν θέλω να γράψω και πολλά: απλώς να επισημάνω πόσο ανοίκειο είναι όλοι εκείνοι οι ιδιοκτήτες που έχουν μετατρέψει το επάγγελμά τους σε καρτέλ, παρέχοντας ακριβές υπηρεσίες με σχεδόν μηδενική ποιότητα, να καταγγέλουν τη δημιουργία...καρτέλ στην περίπτωση απελευθέρωσης του επαγγέλματός τους. Το σημαντικό, όμως, είναι τα πανεπιστήμια κι ό,τι αυτά σηματοδοτούν για το μέλλον τής χώρας. Παρότι έχω τις ενστάσεις μου για το νόμο- πλαίσιο της Α. Διαμαντοπούλου, κυρίως όσον αφορά τη γενικότητά του και την πρακτική του εφαρμογή, εν τούτοις ομολογώ πως κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Πόσω μάλλον όταν διαπιστώνω πόσο ξεβολεύονται με αυτό οι πρυτάνεις, που είχαν συνηθίσει στη συντεχνιακή, κομματική και φοιτητική διαπλοκή...
Είναι φανερό ότι η κα Διαμαντοπούλου περνά το νομοσχέδιο καλοκαιριάτικα για να γλιτώσει τις αντιδράσεις. Ωστόσο, αυτό δε γεννά καμιά δικαιολογία για όποιον θέλει να του αντιταχθεί. Αν οι πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές έχουν τις αντιρρήσεις τους, ας σηκωθούν από τις ξαπλώστρες τους στην Ψαρού, ας επιστρέψουν στην Αθήνα κις ας πλημμυρίσουν τους δρόμους της. Ποιός είπε πως η επανάσταση πάει παραλία; Η κουτοπονηριά τού τύπου "δώστε μας τρεις μήνες διορία να το σκεφτούμε" όταν πολλές διατάξεις τού νομοσχεδίου είναι γνωστές εδώ κι ένα χρόνο δεν ταιριάζει, πια, με την εποχή...
Δεν ταιριάζει, επίσης, και η παλαιολιθική αντίληψη της Αριστεράς πως τα πανεπιστήμια δεν πρέπει να συνδέονται με την αγορά. Δε μπορώ να καταλάβω τη λογική πίσω από αυτό: θέλουν οι Τσίπρες και οι Παπαρήγες να προκύψουν νέες στρατιές ανέργων; Φυσικά και δεν εννοώ πως τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ πρέπει να δημιουργούν μονοδιάστατους επιστήμονες, χωρίς κάποια σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων. Για να μην τρελαθούμε, όμως, ποιός πιστεύει ότι σήμερα τα ελληνικά πανεπιστήμια αποτελούν κυψέλες παραγωγής ιδεών στο πρότυπο της σχολής των Αθηνών; Υπάρχει εκεί έξω και η επιλογή της ισορροπίας ανάμεσα στην ποικιλία τής γνώσης και την ανάγκη για εύρεση εργασίας. Αυτό που δεν αντέχουν άλλο τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι η άσκηση επαναστατικής γυμναστικής από ανθρώπους που απέτυχαν στο ρόλο τους, παρότι τους δόθηκε πολλάκις η ευκαιρία να φέρουν την αλλαγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου