Ας πούμε πως ήμουν μεταφορέας και ζητούσα από το ελληνικό Δημόσιο να μου παραχωρήσει ένα αυτοκίνητο. Πώς θα σας φαινόταν αυτή μου η ενέργεια, δεδομένου ότι εσείς, ως φορολογούμενοι, θα μου πληρώνατε στην ουσία το αναγκαίο εργαλείο για την εργασία μου; Στην καλύτερη περίπτωση θα μου αρνιόσασταν ευγενικώς μια τέτοια παραχώρηση και στη χειρότερη θα συνοδεύατε την απόρριψή σας με ένα ποτ πουρί τού ελληνικού υβρεολογίου! Αν, όμως, ήμουν βουλευτής, το οποίο σημαίνει κατά βάση πως επεξεργάζομαι και ψηφίζω νόμους κι ασκώ έλεγχο στην εκτελεστική εξουσία κι όχι πως κάνω χιλιόμετρα σα να ήμουν ταξιτζής, σας ζητούσα αυτοκίνητο κι εσείς δε μου το παραχωρούσατε, θα σας κατηγορούσα για λαϊκισμό...
Οπως είναι γνωστό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέστρεψε, εν χορδαίς κι οργάνοις, το βουλευτικό του αυτοκίνητο. Καλώς έπραξε, ασχέτως αν ο ίδιος και η οικογένειά του κι αν έχουν καταχραστεί κρατικό χρήμα και τα κατά καιρούς δημόσια αξιώματά τους ώστε να είναι σε θέση να παριστάνουν σήμερα τους υπεράνω. Ωστόσο, αδυνατώ να αντιληφθώ την οργή συναδέλφων βουλευτών τού κ. Μητσοτάκη κι από τη Ν.Δ., οι οποίοι κλαίγονται κι οδύρονται πως δεν έχουν τα χρήματα για να συντηρούν ένα αυτοκίνητο! Με συγχωρείτε, αλλά αν μπορεί να το κάνει ένας οικογενειάρχης τού μεροκάματου, είναι ντροπή κάποιοι βολεμένοι να κλαυθμηρίζουν πως δε μπορούν...
Για να το ξεκαθαρίσουμε, ένας βουλευτής χρειάζεται ένα πληρωμένο από τον ελληνικό λαό, ακριβό ως επί το πλείστον, αυτοκίνητο είτε για να κάνει μόστρα στην ερωμένη του, είτε για να γυρίζει από χωρίον εις χωρίον και να συγκεντρώνει ψηφαλάκια. Ε, με συγχωρείτε, αλλά δεν θα πληρώνω από την τσέπη μου για την επανεκλογή οποιουδήποτε βουλευτή έχει πάρει κούρσα για να με οδηγήσει στη...χρεοκοπία. Και για να μην είμαι απόλυτος, ας πληρώνει η Βουλή εισιτήρια υπεραστικών λεωφορείων, προκειμένου οι βουλευτές να προπαγανδίζουν το ανύπαρκτο έργο τους και στο πιο απομακρυσμένο χωριό της εκλογικής τους περιφέρειας, περιμένοντας πρώτα στη στάση μαζί με το...λαουτζίκο. Κι αν δεν πηγαίνει λεωφορείο στο πιο απομακρυσμένο χωριό ή δεν υπάρχει δρόμος για να πάνε εκεί, λυπάμαι, αλλά δεν κυβέρνησε ο λαός αυτήν τη χώρα, ώστε να ευθύνεται για το ανεπαρκές μεταφορικό κι οδικό δίκτυο. Κι αν, πάλι, ο πονηρός πολιτευτής φοβάται μη φάει καμιά σφαλιάρα όσο θα περιμένει στη στάση, θα του υπενθυμίζω πως κανείς κοιμάται όπως στρώνει...
"Μα, τί θέλεις, να έχουμε μόνο πλούσιους βουλευτές;", ενδεχομένως να με ρωτήσετε. Αφού πρώτα σας απαντήσω πως και τώρα κατά βάση μόνο πλούσιους βουλευτές βγαλμένους από τους κομματικούς σωλήνες έχουμε, θα πρότεινα από την επόμενη προεκλογική περίοδο να απαγορευτούν τα εκλογικά κέντρα των υποψηφίων και η προσωπική τους διαφήμιση. Οποιος έχει κάνει έργο ή έχει προσφέρει στην τοπική του κοινωνία δε χρειάζεται "θαυματοποιούς" τής επικοινωνίας για να εκλεγεί, ούτε πολλά χρήματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου