"Η Ελλάδα χρειάζεται σταθερότητα", διατείνεται ξανά και ξανά ο δικομματισμός για να σώσει το "τομάρι" του. Μόνο που λησμονεί να προσθέτει πως αυτό που εννοεί, είναι να υπάρχει σταθερότητα στη διανομή των κερδών του παραγόμενου πλούτου στους λίγους και των ζημιών στους πολλούς. Αν το έκανε, όμως, θα γινόταν και πιο ορατό ποιός ωφελείται από την, και με την υπουργική βούλα, μείωση του κατώτατου μισθού κάτω από τα 500 ευρώ ή από τη μη αποζημίωση των μικροεπενδυτών οι οποίοι εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου και τώρα τους λένε πως αν αποζημιωθούν θα είναι άδικο για τα "hedge funds", τα οποία όλο το προηγούμενο διάστημα έχουν βγάλει τα υπερκέρδη των υπερκερδών, πέρα από το ότι αρκετά από αυτά επωφελήθηκαν από την πληρωμή των CDS...
Δυστυχώς οι "άτυχες" ημέρες για την πλειονότητα των ελλήνων εργαζομένων δεν είναι μόνο οι Τρίτες και 13, όπως σήμερα. Αν θέλουμε, όμως, να είμαστε πιο δίκαιοι, είναι κρίμα να βαρύνουμε την τύχη με αμαρτίες άλλων. Ξέρουμε πολύ καλά ποιοί είναι οι υπεύθυνοι της ανόητης θεωρίας πως η χώρα θα σωθεί, αν ξεζουμιστεί ο λαός της. Είναι οι λίγοι εκείνοι επιχειρηματίες, πολιτικοί αλλά και κρατικοδίαιτοι "κοινοί θνητοί" που κρατούν τα κέρδη για τον εαυτό τους και τις ζημιές για τους πολλούς. Κι αυτό το σάπιο σύστημα έχουμε την ιστορική ευκαιρία να αποτινάξουμε στις προσεχείς εκλογές. Αν δεν το κάνουμε, τότε δεν θα είναι ούτε το "στραβό το ριζικό μας" ούτε ο "θεός που μας μισεί" που θα έχουν την ευθύνη, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου