Ο εθνικισμός κι ο ραγιαδισμός τα δύο άκρα τής έλλειψης εθνικής αυτοπεποίθησης...

Οσοι αναπνέουν με στερεότυπα και σιτίζονται με προκαταλήψεις, από την ώρα που έγινε γνωστό ότι ο Ζυλιέν από την Αφρική συγκέντρωσε τα περισσότερα μόρια εισαγωγής στο ΤΕΙ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πειραιά μάλλον χρειάζονται τεχνική υποστήριξη. Εκείνοι που αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σαν υγειονομικές βόμβες, τζιχαντιστές ή, στην καλύτερη περίπτωση, αλλόφυλους κι αλλόθρησκους που θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας έχουν βρεθεί στην αμήχανη θέση να πείσουν το πανελλήνιο ότι δεν είναι όλοι οι ξένοι εγκληματίες κι απειλή για την ασφάλεια της χώρας, όπως άλλωστε δεν είναι όλοι οι έλληνες άγγελοι που κατέβηκαν στη Γη για να σώσουν τον πλανήτη από την αμαρτία. Ο Ζυλιέν, εξάλλου, δεν είναι η μοναδική περίπτωση πρόσφυγα που έχει κατορθώσει να ξεχωρίσει. Ξέρετε και ξέρω πολλούς εκεί έξω που τα έχουν καταφέρει περίφημα κι ας μην έχουν γράψει τίποτα γι' αυτούς φυλλάδες όπως το "Πρώτο Θέμα" και το "Μακελειό". Για να εξηγούμαστε: δεν καταφέρομαι μόνο εναντίον των χιμπαντζήδων με τα μαύρα ή εκείνων που τους ψηφίζουν, αλλά και σε βάρος καθεμιάς και καθενός, συμπεριλαμβάνοντας τον γράφοντα, που κρύβει μέσα του ένα μικρό ή μεγάλο ρατσιστή και, απλώς, ψάχνει την αφορμή για να τον εκδηλώσει...

Μόνο όποιος δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του μπορεί να φοβάται πως θα έρθει κάποιος άλλος και θα του πάρει την θέση. Από την έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης ξεπροβάλλουν τα δύο άκρα, ο εθνικισμός κι ο ραγιαδισμός. Ένα κράτος με μεγάλη ιστορία και σχετικώς συνεκτική εθνική ταυτότητα, έστω κι αν αυτή διαμορφώθηκε στην ουσία τους τελευταίους δύο αιώνες αφού μέχρι τότε ήμασταν χωρισμένοι σε φέουδα ανθρώπων με διαφορετικές πολλές φορές καταβολές, δεν χρειάζεται να ανησυχεί πως θα έρθουν οι μελαμψοί, οι μαύροι, οι κίτρινοι και οι κόκκινοι και θα εξαφανίσουν τον ελληνισμό. Αντιθέτως, αποτελούν χρυσή ευκαιρία να μπολιαστεί με τους πολιτισμούς άλλων λαών, να αξιοποιήσουμε στοιχεία τής δικής τους κουλτούρας κι αφού ενσωματώσουμε όσους περισσότερους γίνεται να οδηγηθούμε στη νέα εποχή με τον αέρα τού κοσμοπολίτη, ο οποίο διέπνεε διαχρονικά τους πιο φωτισμένους έλληνες. Είναι προτιμότερο από το να πεθάνουμε από πολιτισμική ασφυξία, αναπαράγοντας στην αιωνιότητα αποκλειστικώς τα αρχαία μας τα κάλλη τη στιγμή που η ανθρωπότητα τα έχει εκμεταλλευτεί εδώ και αιώνες για να κάνει άλματα προόδου όταν εμείς δεν κάνουμε πολλά περισσότερα από το να αυνανιζόμαστε μπροστά στον Παρθενώνα...

Προφανώς και οι εικόνες με τους πρόσφυγες να συνωστίζονται στα λιμάνια των ακριτικών νησιών τού Αιγαίου δεν είναι το όραμα που έχω για το μέλλον αυτής της χώρας. Προφανώς, επίσης, δεν μπορούμε να απορροφήσουμε τους πάντες. Ωστόσο ας πάψουμε επιτέλους να τους αντιμετωπίζουμε μόνο ως πρόβλημα κι όχι ως μέρος τής λύσης. Ακόμα κι εσείς που δεν γουστάρετε έλληνες αλβανικής ή αφρικανικής καταγωγής, ακόμα κι εσείς που ενδιαφέρεστε μόνο για την ευημερία των αριθμών και της πάρτης σας, καλό είναι να γνωρίζετε, για παράδειγμα, πως οι ξένοι έχουν συνεισφέρει πολύ περισσότερα για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων από τις ασφαλιστικές "μεταρρυθμίσεις" των αρμόδιων υπουργών τής τελευταίας δεκαετίας ή από το PSI του Β. Βενιζέλου. Για να μην κάνω μνεία στη χρησιμότητά τους στην πραγματική οικονομία και με τη φτηνή, στα όρια της σκλαβιάς, εργασία τους που έκανε κάποιους ελληναράδες πλουσιότερους από όσο δικαιούνταν ή στο ότι αν δεν υπήρχαν εκείνοι τα ακαλλιέργητα χωράφια θα ήταν η συντριπτική πλειονότητα. Ο Ζυλιέν δεν είναι ένας και μοναδικός. Σε αυτήν την πατρίδα ζουν πολλοί Ζυλιέν που έπρεπε να περιμένουν την κυβέρνηση της Αριστεράς για να τους απονείμει ιθαγένεια/υπηκοότητα μολονότι έχουν γεννηθεί εδώ και δεν έχουν πάει ποτέ στη χώρα προέλευσης των γονέων τους. Μόνο αν επιλέξουμε την απομόνωση στις εθνικές μας αυταπάτες και κομπλεξισμούς θα πεθάνουμε. Μόνο αν ανοίξουμε την αγκαλιά μας στη διαφορετικότητα θα λάμψουμε ξανά...