Κρίμα το μπόι σου Κικίλια...

Όταν, εύχομαι μετά από πολλά πολλά χρόνια, ο Β. Κικίλιας φύγει από τη ζωή μάλλον οι επιστήμονες δεν θα δείξουν ιδιαίτερη ζέση να μελετήσουν τον εγκέφαλό του, πάντως όχι την ίδια που έδειξαν για τον Αλ. Αϊνσταϊν. Το να μην είναι κάποιος ευφυής, έστω κι αν είναι υπουργός, είναι συγχωρητέο αμάρτημα. Το να είναι, όμως, ρατσιστής και να μην ντρέπεται να το επιδεικνύει είναι ασυγχώρητο, ιδίως αν είναι υπουργός. Τι άλλο, άλλωστε, από ρατσισμό υποδεικνύει η σπουδή Κικίλια να δηλώσει, έτσι γενικώς κι αορίστως προκειμένου να μοχλεύσει μισαλλόδοξα ένστικτα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως δεν θα πληρώνουν πλέον οι Έλληνες φορολογούμενοι τις υπηρεσίες τού ΕΣΥ σε αλλοδαπούς ασφαλισμένους;...

Δυσκολεύομαι να πλησιάσω έστω το επίπεδο σκέψης τού Β. Κικίλια, αλλά του υπενθυμίζω πως κι αλλοδαποί πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές και είναι λογικό να επιζητούν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Και βεβαίως δεν χρειάζεται να το υπαγορεύουν διεθνείς συνθήκες- που το υπαγορεύουν έτσι κι αλλιώς- πως ουδείς σε ανάγκη πρέπει να μένει απροστάτευτος. Αποτελεί στοιχειώδη ανθρωπισμό, έστω κι αν αυτός απουσιάζει από το χρυσαυγιτισμό που μετοίκησε στο Μαξίμου και στα υπουργεία...

Φυσικά κικίλιες δεν υπάρχουν μόνο στην ελληνική κυβέρνηση. Αρκεί μια ματιά στη γειτονική Ιταλία τού Μ. Σαλβίνι, ο οποίος δεν επιτρέπει σε κανέναν που να μην μοιράζεται την απανθρωπιά του να ελλιμενίζεται σε ιταλικό έδαφος, για να κατανοήσουμε ότι ο φασισμός- αυτός, άλλωστε, εμπεριέχει και τη μισαλλοδοξία- ζει και βασιλεύει. Και για τους πρόσφυγες, εξάλλου, και τους μετανάστες στρατόπεδα συγκέντρωσης επέλεξε η ΕΕ αντί καλωσορίσματος.

Το ότι σε αυτά δεν υπάρχει καταναγκαστική εργασία ή θάλαμοι αερίων δεν είναι για να το πανηγυρίζουμε. Εκτός αν έχουμε πια χαμηλώσει τόσο πολύ τον πήχη τής αλληλεγγύης μας ώστε να κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια μόνο και μόνο γιατί δεν έχουμε τελειοποιήσει ακόμα το μίσος μας όσο ο Χίτλερ...