Η 10η Σεπτεμβρίου είναι δύο μήνες μακριά...

Η ιδεολογική πλατφόρμα τού Ευκλ. Τσακαλώτου είναι πράγματι συγκροτημένη. Μόνο που το μαρξιστικό της πλαίσιο- τα πάντα θα τα κάνει το κράτος- και η άποψη πως δεν πρέπει να συναντηθεί το κόμμα με τους πολίτες αλλά οι πολίτες με το κόμμα οδηγούν απευθείας στο 3%. Από την άλλη, η Έφη Αχτσιόγλου έχει επιλέξει τη δημιουργική ασάφεια τού "είμαστε με τους πολλούς". Ναι, με τους πολλούς είμαστε, αλλά πώς είναι το ζητούμενο...

Ο μόνος που έχει μια συγκροτημένη στρατηγική για το ΣΥΡΙΖΑ η οποία να έχει κυβερνητική προοπτική είναι ο Νίκος Παππάς. Μόνο ένα κόμμα που θα εκφράζει τις αγωνίες και των Αριστερών και των προοδευτικών κεντρώων μπορεί να ξανακυβερνήσει σε συνθήκες σχετικής ομαλότητας. Από τη στιγμή που εκεί έξω δεν υπάρχει διάθεση για εισβολή στα χειμερινά ανάκτορα ο λόγος σου πρέπει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα κι όχι η πραγματικότητα στο λόγο σου...

Μόνο που ο Νίκος- αδίκως, γιατί η καταδίκη του από το καθεστώς Μητσοτάκη και τους καναλάρχες χορηγούς του ήταν εξόχως πολιτική- κουβαλά το 13- 0 του ειδικού δικαστηρίου και ιδίως το μίσος των ολιγαρχών. Αυτά είναι προς τιμή του, αλλά δεν βοηθούν στην κυβερνητική επαναφορά τού ΣΥΡΙΖΑ που όσο περνά ο καιρός τόσο πιο αναγκαία θα μοιάζει και για την κοινωνική πλειοψηφία. Συνεπώς, ποιος; Συνεπώς, είναι ακόμα νωρίς μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου...