Για να μην κυβερνήσει ποτέ ξανά ο σερβιτόρος στη Ρόδο...

Θυμάστε πόσοι διθύραμβοι είχαν γραφτεί για την πανεπιστημιακή αστυνομία; Τον Κ. Μητσοτάκη να λέει πως δεν μπαίνει η αστυνομία στα πανεπιστήμια, αλλά η δημοκρατία; Και πόσοι λίβελοι είχαν γραφτεί για όλους εμάς που, "παραδόξως", δεν πιστεύαμε ότι οι μπάτσοι στις σχολές θα αναβαθμίσουν τις σπουδές, αλλά η επένδυση σε χρήμα και σε ανθρώπινο δυναμικό; Τους έγραψαν οι ίδιοι που τώρα υμνολογούν την κυβέρνηση για την κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και κακολογούν όσους εκτιμούμε πως αυτό δεν γίνεται για να έρθει το Χάρβαρντ στην Ψωροκώσταινα, αλλά για να γίνει ΑΕΙ το ΙΕΚ Φούφουτος του χορηγού Μητσοτάκη...

Κάθε ημέρα που περνά το καθεστώς Μητσοτάκη βάζει κι από ένα νέο λιθαράκι στην κυριαρχία του και στις θεσμικές πρωτοβουλίες για να μην κυβερνήσει ξανά η Αριστερά. Του αναγνωρίζω ότι δεν αφήνει το χρόνο να πάει χαμένο. 

Δεν είναι διόλου τυχαίο πως το πρώτο του νομοσχέδιο είναι να έχει δικαίωμα ψήφου ο Τζιμ από το Σίδνεϊ, τέταρτης γενιάς ελληνοαυστραλός που δεν μιλά ελληνικά και νομίζει πως στην Αθήνα κυκλοφορούμε ακόμα με χλαμύδες, αλλά όχι ο κολυμβητής- σερβιτόρος στη Ρόδο. Γι' αυτό κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την πολυτέλεια να κλωθογυρίζει για καιρό την προεδρική διαδικασία όσο κι αν αυτό δεν επιτρέπει να γίνει βαθύς διάλογος ουσίας για το πού θα στραφεί το κόμμα...

Όπως κι αν έχει, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διευρυνθεί από τα κάτω προς τα πάνω, χωρίς τεχνητούς αποκλεισμούς από δήθεν αριστεροαμύντορες οι οποίοι στην πράξη φοβούνται για τις καρεκλίτσες τους. Για να πετύχει ο νέος πρόεδρος εκεί που απότυχε ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει, κατ' αρχήν, να το επιδιώκει κι αμφιβάλλω αν αυτό ισχύει για όλους τους υποψήφιους. Αυτοί, άλλωστε, που πίστευαν ότι είχαν το 31,5% του 2019 στο τσεπάκι τους θα ξυπνήσουν πολύ άσχημα αν έχουν πιστέψει τώρα ότι έχουν το 17,85%...