"Οι προτάσεις που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο δημόσιο διάλογο τον τελευταίο χρόνο είναι προϊόν συλλογικής δουλειάς". "Ο Στέφανος Κασσελάκης λειτουργούσε προσωποκεντρικά, με όρους κόμματος Ι.Χ. ή μονοπρόσωπης ΙΚΕ". Είναι δυνατό να ισχύουν και τα δύο; Μάλλον όχι, αλλά κάποιοι φερόμενοι προοδευτικοί έχουν επενδύσει το πολιτικό τους μέλλον πάνω σε στερεότυπα...
Είναι ευχάριστο ότι τρεις εβδομάδες μετά την πραξικοπηματική καθαίρεση του δημοκρατικώς εκλεγμένου προέδρου τού ΣΥΡΙΖΑ οι πολιτικοί του αντίπαλοι αρχίζουν να ασχολούνται και με έναν Μητσοτάκη που κυβερνά τη χώρα κι όχι αποκλειστικώς με τον Κασσελάκη. Η δαιμονοποίηση, άλλωστε, του αντιπάλου μόνο φόβο και ηττοπάθεια εκβάλλει.
Όπως, επίσης, και το να συνεχίζεις να απαιτείς την αναγνώριση μιας διαδικασίας που έχει αρκετές νομικές τρύπες και πάμπολλες πολιτικές. Κι αν δεν με πιστεύουν ας ρωτήσουν και μη συριζαίους πώς τους έχει φανεί ο τρόπος που καθαιρέθηκε ο Κασσελάκης αν πραγματικά θέλουν ο ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει σε τροχιά εξουσίας κι όχι να επιστρέψει σε ένα κόμμα διαμαρτυρίας τού 3%...
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πηγαίνει σε εσωκομματικές εκλογές γιατί πέθανε ή παραιτήθηκε ο πρόεδρός του, αλλά γιατί αυτός καθαιρέθηκε από 163 γραφειοκράτες και διά τηλεφώνου. Συνεπώς, οι αντίπαλοί του οφείλουν να μας πουν πρώτα με παραδείγματα κι όχι με γενικολογίες ποιοι ήταν οι τόσο σημαντικοί λόγοι που τους οδήγησαν σε αυτή την πράξη.
Τα "δεν ήταν ενωτικός" δεν μπορεί να τα ισχυρίζεται κάποιος που καθαιρεί έναν πρόεδρο των 75.000 ψήφων ούτε να κρύβεται πίσω από τη συμμετοχή Κασσελάκη στις εκλογές για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αυτά μπορεί να τα πει μόνο όποιος ψάχνει ακόμα και τώρα τρόπους για να μην είναι υποψήφιος ο καθαιρεθείς πρόεδρος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου