Το "κεφάλι" Κασσελάκη ήταν ο στόχος κι όχι το μέσο και τώρα δεν ξέρουν τι να κάνουν...

Το φύλο, όπως κι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι ιδιότητες κι όχι πολιτικά επιχειρήματα. Ούτε λόγοι από μόνοι τους για να αισθάνεται κανείς υπερήφανος ή ντροπιασμένος. Οι πράξεις μας είναι αυτές που μας χαρακτηρίζουν, ούτε καν τα λόγια μας. Κι αν δεν έχει νόημα να δηλώνει κάποιος υπερήφανος γιατί είναι γυναίκα ή ομοφυλόφιλος το ίδιο παράλογο είναι να χρησιμοποιούνται αυτές οι ιδιότητες ως επιχειρήματα υπεράσπισης σε άσχετα γεγονότα...

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δεχθεί απευθείας επιθέσεις λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού και το έχει πληρώσει κι εκλογικά. Αντιθέτως, η Κ. Νοτοπούλου, σύμφωνα με τις δικές της διηγήσεις, δεν έγινε αντικείμενο επίθεσης επειδή είναι γυναίκα, όπως και το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας για το οποίο μίλησε ο Γ. Ραγκούσης. Κι αν προφανώς και δεν δικαιούται κανείς να υψώνει τον τόνο τής φωνής του στον άλλο ή να του λέει τι πρέπει να πει, η επίκληση του φύλου όχι μόνο αποδυναμώνει το επιχείρημα αλλά και προσβάλλει όσους έχουν δεχθεί πραγματική ψυχολογική και σωματική βία γιατί είναι γκέι ή γυναίκες...

Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες από την καθαίρεση Κασσελάκη, κατά τη διάρκεια των οποίων το μόνο που παρακολουθούμε από αυτούς που υποτίθεται πως θέλουν να σώσουν την ψυχή τής Αριστεράς είναι μηχανορραφίες για το πώς δεν θα είναι υποψήφιος ο έκπτωτος πρόεδρος και για το πώς θα δαιμονοποιηθεί για ακόμα μια φορά από αυτούς που προφανώς δεν έχουν υψώσει ποτέ τους τόνους στη ζωή τους γιατί έχουν ζήσει εφτά χρόνια στο Θιβέτ. Ακόμα, άλλωστε, δεν μας έχουν πει ποιος θα είναι ο υποψήφιός τους, πέρα βεβαίως από το εναλλακτικό τους πολιτικό σχέδιο. Κι αυτό γιατί απλούστατα δεν υπάρχει... 

Το "κεφάλι" Κασσελάκη δεν ήταν το μέσο για να φτάσουν στο στόχο. Ήταν ο στόχος και τώρα δεν ξέρουν τι να κάνουν. Κι όσο περνούν οι ημέρες γίνεται όλο και πιο αντιληπτό και σε εκείνους που από αγαθή διάθεση είχαν πιστέψει ότι για τα δεινά τής Αριστεράς ευθύνεται ένας 36χρονος που μέχρι πέρυσι ζούσε στις ΗΠΑ...