Είναι γνωστό ότι δύσκολα μαθαίνεις νέα κόλπα σε έναν γέρικο σκύλο και πως πιο εύκολα αλλάζεις δέρμα παρά χούγια. Όταν, για παράδειγμα, έχεις μεγαλώσει με το φραξιονισμό και την καμαρίλα κι αντιλαμβάνεσαι την ενασχόληση με τα κοινά ως εναλλακτική τής ψυχοθεραπείας κι όχι ως συμβολή για τη βελτίωση της ζωής των πολλών τότε δεν πρόκειται να γίνεις καλύτερος μόνο και μόνο γιατί άλλαξες φανέλα. Αντιθέτως, τραβάς προς τα πίσω κι εκείνους που κοιτάνε μπροστά με ιδέες και προτάσεις που δεν μοιάζουν με τις πρακτικές που χρεοκόπησαν τη χώρα...
Για αρκετούς, μάλιστα, η επιτροπή δεοντολογίας ενός κόμματος μοιάζει να είναι αυτοσκοπός τής κομματικής ενασχόλησης. Διαφορετικά δεν εξηγείται η σπατάλη χρόνου για τη συγγραφή επιστολών για το ότι "ο Μήτσος με είπε γριά", "η Κατίνα με στραβοκοίταξε", "ο Τάκης και η Σούλα είναι κακοί άνθρωποι". Κατά τα άλλα, ενοχλούνται όταν τους κάνεις λόγο για συριζίλα που πρέπει να αποβληθεί πριν η γάγγραινα φτάσει στο απροχώρητο...
Πολλοί με ρωτάνε γιατί το Κίνημα Δημοκρατίας μένει κολλημένο σε ποσοστά πέριξ τού 3%. Οι αιτίες είναι αρκετές, καμία όμως πιο πειστική από το ότι εξακολουθεί να θυμίζει τον τοξικό για την ελληνική κοινωνία ΣΥΡΙΖΑ, στα πρόσωπα και κυρίως στις νοοτροπίες. Φυσικά ούτε η ηγεσία είναι απαλλαγμένη λαθών- δεν βρίσκω το λόγο, π.χ., για τον οποίο ο Στέφανος Κασσελάκης δεν κόβει μαχαίρι τη συζήτηση όταν τον ρωτάνε στα κανάλια για τον Αλ. Τσίπρα-, αλλά ο πόλεμος ομάδων με ελάχιστες αν όχι καμία ιδεολογική διαφοροποίηση που φτιασιδώνεται πίσω από τερατολογίες τού ενός για τον άλλο θυμίζει Κουμουνδούρου στην έσχατη κατάντια της. Γι' αυτό και είμαι πολύ αισιόδοξος για την προσωπική πολιτική προοπτική Κασσελάκη- ο ίδιος τρέχει με εκατό όταν πολλοί άλλοι στο κόμμα του κι εκτός κόμματος σέρνονται-, αλλά δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος για το μέλλον στελεχών που κάθε τρεις και λίγο εκβιάζουν για την προσοχή τού αρχηγού ή που φραξιονίζουν για τον έλεγχο ενός κόμματος που χωρίς τον Κασσελάκη θα είναι ένα κέλυφος αδειανό με δημοτικές και περιφερειακές οργανώσεις χωρίς καμία κοινωνική αντιστοίχιση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου