Καμία αντίρρηση, η πολιτική δεν είναι σέξι, ιδίως για τη γενιά τού Instagram αλλά και των μνημονίων και των Τεμπών που προσελκύεται περισσότερο από την εικόνα και και τις πράξεις και πολύ λιγότερο από τα λόγια και τις θεωρίες. Κακώς, πολύ κακώς γιατί η νεολαία είναι αυτή που έχει περισσότερα χρόνια μπροστά της σε αυτόν τον πλανήτη και θα όφειλε να βρίσκεται στην πρωτοπορία τής πολιτικοποίησης κι όχι στην αποστρατεία τής ιδιωτείας. Φταίει, όμως, αποκλειστικώς ο ωχαδερφισμός των νέων για την κρίση τού κομματικού φαινομένου ή και το ότι τα κόμματα έχουν πάψει εδώ και πολύ καιρό να αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο κομμάτι τής κοινωνίας παρά μόνο ένα μικρό μέρος της, το οποίο ακόμα κι αυτό περιδινίζεται γύρω από προσωπικές αντιπαραθέσεις κι όχι από την παραγωγή πολιτικών;...
Οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο ή οι εισοδηματίες προφανώς και δεν αποτελούν τον κοινωνικό μέσο όρο, αποτελούν ωστόσο το μέσο όρο των ενεργών μελών ενός κόμματος. Κι όταν έχουμε χρόνο και σχετικό χρήμα η ακρίβεια, η ανεργία, οι πόλεμοι, οι λιμοί και οι καταποντισμοί μάς αφορούν πολύ λιγότερο από την "αντικαταστατική συμπεριφορά τού Μήτσου και του Τάκη", με αποτέλεσμα ο πολιτικός αυτισμός των μικρομεσαίων στελεχών να γίνεται αποκλειστικός λόγος ύπαρξης των κομματικών γραφείων. Σε αυτό το πλαίσιο η άμεση δημοκρατία είναι τόσο λειτουργική όσο κι ένα αεροπλανοφόρο σε μπανιέρα...
Το βράδυ των εκλογών θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι και δεν θα είναι μόνο κόμματα, θα είναι και πρόσωπα. Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι θα εστιάσουμε στα πρόσωπα, δηλαδή στους αρχηγούς. Το βράδυ των εκλογών κανείς δεν θα πει, για παράδειγμα, "έχασε το Πολιτικό Συμβούλιο της ΝΔ, η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ, ο Τομέας Παιδείας του Κινήματος Δημοκρατίας". Θα πούμε "έχασε ο Μητσοτάκης, ο Ανδρουλάκης, ο Κασσελάκης"...
Ούτε, άλλωστε, τα ηττημένα μικρομεσαία στελέχη ή και τα μεγαλοστελέχη θα αποφύγουν την κριτική στους ηγέτες τους, προθυμοποιούμενα να αναλάβουν τα ίδια ισότιμο μερίδιο ευθύνης. Για όλους αυτούς τους λόγους η άμεση δημοκρατία βρίσκει το όριό της στο ποιος θα πάρει στο τέλος τον μουτζούρη. Κι αυτός που θα τον πάρει δικαιούται στο μεσοδιάστημα να πάρει πάνω του τις κορυφαίες αποφάσεις.
Δεν είναι και τόσο δημοκρατικό; Μπορεί, αλλά δημοκρατία σημαίνει κι ευθύνη. Αυτή που είμαι βέβαιος ότι θα διώξουν από πάνω τους το βράδυ των εκλογών αρκετοί από αυτούς που σήμερα βγάζουν πύρινους λόγους υπέρ τής δημοκρατίας και κατά των περιορισμών της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου