Το να παλεύεις με ανεμόμυλους έχει μια δόση ρομαντισμού αλλά, όπως και στον "Δον Κιχώτη" άλλωστε, αποδεικνύεται ατελέσφορο κι ανούσιο. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα και με την προοδευτική παράταξη, την οποία ο καθένας μας την φαντάζεται όπως την επιθυμεί, άλλος περισσότερο αριστερή κι άλλος περισσότερο κεντρώα...
Η πικρή αλήθεια είναι ότι την περιμένει πολλή ξηρασία τα επόμενα χρόνια και σε μεγάλο βαθμό αυτό συμβαίνει εξαιτίας δικών της μεγάλων λαθών. Αν δεν είχε βάλει πολύ ψηλά τον πήχη όταν κυβέρνησε κι αν δεν έφτυνε στα μούτρα τη βάση της όταν ήταν αξιωματική αντιπολίτευση όλα θα ήταν πολύ καλύτερα. Δεν είναι όμως και γι' αυτό η Ιστορία την έχει ήδη καταδικάσει...
Η ΝΔ, με ή χωρίς Μητσοτάκη, θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές με τα σημερινά δεδομένα. Ακόμα, όμως, κι αν δεν είναι αυτό δεν θα συμβεί χάρη στην προοδευτική παράταξη, εκτός αν συμπεριλάβουμε σε αυτή και τις μάγισσες από τη Συρία. Είναι τέτοιου μεγέθους, μάλιστα, η μητσοτακική ηγεμονία που μας έχει επιβάλει, επί της ουσίας, και τη διάδοχη κατάστασή της μέσω της προεδροποίησης Πιερρακάκη στο Eurogroup. Κι έχει μείνει η προοδευτική παράταξη να δίνει μια ανούσια μάχη δεύτερης θέσης μήπως και το 2031 γυρίσει ο τροχός και κυβερνήσει ο φτωχός ή εισόδου στη Βουλή, λες κι αν έχεις δέκα ή δεκαπέντε βουλευτές θα μπορέσεις να σώσεις το οτιδήποτε...
Τίποτα δεν θα μπορέσεις να διασώσεις συνεργαζόμενος με μια δεξιά που θα κυβερνά ήδη οκτώ χρόνια και με ορίζοντα δωδεκαετίας χάρη στην εναλλαγή προσώπων αλλά όχι και πολιτικών. Απλώς θα γίνεις η ΔΗΜΑΡ στη συγκυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, ένας χρήσιμος αριστερός ηλίθιος, ένα άλλοθι για πολιτικές που δεν θα μπορείς να ορίζεις αλλά θα τις χρεώνεσαι πολύ περισσότερο από τον μεγαλύτερο κυβερνητικό εταίρο...
Η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα θα μπορούσε να φέρει την κάθαρση, μόνο που η οργή και η αγανάκτηση είναι ικανές μόνο για να γκρεμίζουν κι όχι για να χτίζουν. Αφήστε που ο λαϊκός παράγοντας γίνεται όλο και πιο συντηρητικός, όλο και πιο φοβικός, όλο και πιο τραμπικός.
Φυσικά χαμένη μάχη είναι μόνο αυτή που δεν δίνεται. Το ζήτημα, ωστόσο, δεν είναι να τη δώσουμε για την τιμή των όπλων αλλά για να οικοδομήσουμε ρεαλιστικές βάσεις επικράτησης και το πρώτο βήμα γι' αυτό είναι η αναγνώριση της πραγματικότητας, η κατανόηση των λόγων τής ξηρασίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου