Προβλέπω να επαναλαμβάνονται λίαν συντόμως "μεγάλες" στιγμές για το φονταμενταλιστικό μας κράτος: παρόμοιες με εκείνες που είχαμε ζήσει όταν ο αλήστου μνήμης Χριστόδουλος ύψωνε το λάβαρο της Αγίας Λαύρας, πολεμώντας τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε πρόσφατα την απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τα ιταλικά σχολεία. Το θέμα έχουν ήδη ανοίξει στην Ελλάδα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκαλώντας την αγανάκτηση των απανταχού μουτζαχεντίν. Υποτίθεται ότι και στην Ελλάδα υπάρχει θρησκευτική ελευθερία. Πώς, όμως, θα επιλέξει ένα παιδί ελεύθερα την θρησκεία που επιθυμεί να ακολουθεί ή πώς θα επιλέξει να γίνει άθεο όταν άλλοι επιλέγουν πως πρέπει να βαφτιστεί χριστιανό ορθόδοξο, ενώ όταν πάει σχολείο υποβάλλεται σε κάθε μέθοδο θρησκευτικού προσηλυτισμού; Από την προσευχή πριν ξεκινήσει το μάθημα και τις σχολικές επισκέψεις στην εκκλησία μέχρι την "πλύση" εγκεφάλου στο μάθημα των θρησκευτικών και το...Χριστούλη που τον παρακολουθεί από την έδρα, το ελληνόπουλο γίνεται χριστιανόπουλο με την ψευδαίσθηση πως το έχει επιλέξει.
Οποιος θέλει να βλέπει, να φιλά και να προσκυνά θρησκευτικά σύμβολα ας το κάνει ελεύθερα στις εκκλησίες, στο σπίτι του ή αν τις κουβαλά μαζί του ας το κάνει και στο δρόμο! Από όσο γνωρίζω, όμως, ούτε τα σχολεία, ούτε τα δικαστήρια, ούτε ο στρατός είναι τόποι λατρείας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου