Συμφωνώ με εκείνους που διεκδικούν το δίκιο τους ακόμα και με θεωρητικά ακραίο τρόπο. Υπό μία, όμως, βασική προϋπόθεση: πως θυσιάζουν είτε το μισθό τους, είτε τη βολή τους, είτε ακόμα και τη ζωή τους, όπως οι άνθρωποι που αυτοπυρπολούνται. Λυπάμαι, αλλά δε μπορώ να είμαι με το μέρος εκείνων που διεκδικούν το όποιο δίκιο τους, θυσιάζοντας τους άλλους...
Ασφαλώς κι αναφέρομαι στους προμηθευτές των νοσοκομείων, αλλά και στους εκπαιδευτικούς που απέχουν από τη βαθμολόγηση των γραπτών των παιδιών που μόλις έδωσαν πανελλήνιες. Είναι άλλο πράγμα να διεκδικείς τα λεφτά που θεωρείς πως σου χρωστούν κι άλλο ο εκβιασμός, τύπου αγροτών το χειμώνα...
1 σχόλιο:
Kαλη σπέρα Τρύπιο μου ευρώ.Να σου πω,το ζήτημα που βάζεις παίρνει πολλύ κουβέντα.Όμως με τούτη την λογική,άκου:Οι καθηγητές δεν πρέπει να απεργούν,γιατί οι μαθητές....οι γιατροί επίσης δεν πρέπει γιατί,οι ασθενείς.Στα λιμάνια επίσης δεν πρέπει, γιατί.....οι αγρότες επίσης όχι γιατί κλείνουν τους δρόμους,γιατί δεν φτάνουν τα προϊόντα στην αγορά,οι δημόσιοι στη ΔΕΗ γιατί δεν θάχουμε ρεύμα....και τέλος πάντων,τελικά κανείς δεν πρέπει να κάνει απεργίες γιατί κάποιος άλλος κλάδος παθαίνει ζημιά. Μήπως λίγο να το ξανασκεφτούμε; Γεια χαρά σου.
Δημοσίευση σχολίου