Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από τότε που, με αφορμή την κύρωση από τη Βουλή του μνημονίου καταλήστευσης του ελληνικού λαού, οι κήνσορες του νεοφιλελευθερισμού και τα "παπαγαλάκια" της εξουσίας μιλούσαν για μονόδρομο και για εθνική προδοσία όσων αντιστέκονταν σε μια ακόμα αφαίμαξη υπέρ πλουσίων και πίστεως. Κι όμως, οι ίδιες φωνές κλαίγονται σήμερα πως δεν υπάρχει αναπτυξιακή πολιτική και πως η αγορά έχει "παγώσει" εντελώς. Μα πώς, "σαΐνια" μου, να μην έχει "παγώσει" όταν εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν χάσει σημαντικό κομμάτι της αγοραστικής τους δύναμης είτε λόγω περικοπής εισοδημάτων, είτε λόγω νέων έμμεσων φόρων; Μήπως, τελικά, "φωστήρες" μου, δεν έπρεπε να πάρουμε το "μονόδρομο", αλλά να στρίψουμε το "τιμόνι" προς τα εκεί που η πινακίδα έγραφε "Κοινωνικό Κράτος";...
Στην Αργεντινή η "εξέγερση της κατσαρόλας" ξεκίνησε όταν δεν είχαν να τη γεμίσουν με υλικά μαγειρέματος ακόμα και οι πρώην πλούσιοι της μεσαίας τάξης. Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, με το φθινόπωρο να προμηνύεται απιελητικότατο για εκείνους που επιμένουν να μας κοροϊδεύουν πως τα 100 εκατομμύρια της Siemens τα πήραμε εσείς, εγώ, οι πακιστανοί που μας καθαρίζουν τα τζάμια και τα πρεζάκια που απειλούν για τη δόση τους! Εκείνοι που θα αντιδράσουν πιο βίαια στη φτώχεια δεν είναι εκείνοι που δεν έχουν γνωρίσει την ευμάρεια, αλλά αυτοί που την έζησαν και τώρα νιώθουν πως την έχασαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου