Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Ο "παραλίας νούμερο δύο"!



Ούτε ένα πραξικόπημα δε μπορούν να διοργανώσουν σωστά! Οι πραξικοπηματίες παλεύουν επί ημέρες για να βρουν κάποιον αρχιπραξικοπηματία, αλλά ούτε αυτό δεν είναι ικανοί να διεκπεραιώσουν στην ώρα του. Και να πει κανείς πως δεν είναι μεγαλωμένοι μέσα στην εξουσία και δεν ξέρουν πώς λειτουργεί το σύστημα; Κάθε άλλο, φαίνεται όμως πως τόσο για το ρεζίλη των Παπανδρέου όσο και για το συγκάτοικό του στη Βοστόνη ισχύει στην αντιστροφή του αυτό που έλεγε ο Ναπολέων όταν τον έψεγαν για τη μη αριστοκρατική του καταγωγή: πως, δηλαδή, η γενιά του ξεκινούσε από τον ίδιο κι αυτό ήταν το πλεονέκτημά του στη ζωή...

Η κωλοτούμπα είναι ενδημικό στοιχείο της πολιτικής ανάλυσης στην Ελλάδα, ειδικώς μάλιστα όταν προέρχεται από "παπαγαλάκια" που συντάσσονται με πρόσωπα όχι από εκτίμηση ή από ιδεολογία, αλλά από καθαρό συμφέρον. Γι' αυτό και τα ίδια πρόσωπα που αποθέωναν το ρεζίλη των Παπανδρέου για το δήθεν διεθνές του κύρος, την πραότητα και το σθένος του χαρακτήρα του να τα βάζει με όλους για να σώσει τη χώρα, σήμερα τον λοιδορούν περισσότερο κι από εκείνους που δεν πίστεψαν ποτέ σε αυτόν. Κι αυτή είναι η προσωπική τραγωδία τού ανδρός που έγινε "βασιλιάς" από οικογενειακή παράδοση κι όχι από προσωπικό χάρισμα...

Ήδη, άλλωστε, ο ρεζίλης σπεύδει να ακολουθήσει τα χνάρια τού προκατόχου του, του τεμπέλη της Ραφήνας: τις τελευταίες ημέρες εμφανίζεται χαμογελαστός, χωρίς γραβάτα και με διάθεση για καφεδάκια στον Εθνικό Κήπο την ώρα που έχει αφήσει πίσω του μια χώρα ακυβέρνητη! Ποσώς, όμως, τον νοιάζει αφού ο ίδιος έβγαλε από πάνω του ένα βάρος που οι πολιτικοί του ώμοι ήταν πολύ στενοί για να αντέξουν. Αυτό είναι, όμως, και το μεγάλο πρόβλημα με όσους έχουν κληρονομήσει την εξουσία και δεν την έχουν κερδίσει με το "σπαθί" τους, με τους ανθρώπους που δε χρειάστηκε να φτύσουν "αίμα" μέχρι να καταφέρουν κάτι στη ζωή τους: πως η επιμονή τους διαρκεί τόσο όσο μερικοί κύκλοι του φεγγαριού. Αλίμονο, όμως, στους λαούς που εξακολουθούν να επιλέγουν ηγέτες με βάση τα επώνυμά τους. Κι ακόμα περισσότερο αλίμονο στους λαούς που έχουν υποπέσει στο αμάρτημα περισσότερες της μίας φορές...

Δεν υπάρχουν σχόλια: