Φωτιά και...τσεκούρι στους προσκυνημένους!

Αν δεν ήταν τραγική, θα ήταν αστεία η αίσθηση περί εθνικής υπερηφάνειας που χαρακτηρίζει τους μνημονιακούς: από τη μια είχαν "στυλώσει" τα πόδια για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το επιχείρημα πως πλήττεται το εθνικό γόητρο στο εξωτερικό, όπως φάνηκε κι από τον τρόπο που αντιμετώπισαν το ρεζίλη των Παπανδρέου στις Κάννες η Α. Μέρκελ, ο Ν. Σαρκοζί κι ο Μ. Ομπάμα. Από την άλλη, ώστόσο, οι ίδιοι άνθρωποι καμαρώνουν για την πραξικοπηματική συγκυβέρνηση στην οποία έγιναν υπουργοί και υφυπουργοί και μη μετανοημένοι ακροδεξιοί. Κι ας μας πήραν χαμπάρι οι ξένοι κι ας μας "κράζουν" γιατί συμμετέχουν σε αυτή άνθρωποι που ηγούνταν της νεολαίας φιλοχουντικού κόμματος κι έμποροι αντισημιτικών φυλλαδίων...
Ας το προσπεράσω κι ας επικεντρωθώ στον τραπεζίτη που ηγείται της πραξικοπηματικής κυβέρνησης και τον οποίο οι δημοσκοπήσεις έσπευσαν να τον αποθεώσουν πριν αφήσουν το λαό να δει πρώτα το έργο του και μετά να τον κρίνει... Τί θα κάνει ο Λ. Παπαδήμος; Θα συνεχίσει μια φορομπηχτική πολιτική που έχει αναγκάσει ακόμα κι έντιμους πολίτες να δηλώνουν δημοσίως πως θα κάνουν στάση πληρωμών; Θα ιδιωτικοποιήσει κερδοφόρες ή εν δυνάμει κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις σε τιμή ευκαιρίας; Κι αν το κάνει πώς θα χρηματοδοτούνται, στη συνέχεια, τα απομεινάρια του κοινωνικού κράτους; Ή θα προχωρήσει, επιτέλους, το αγαπημένο "παιδί" του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου σε εκείνες τις περικοπές δαπανών, όπως οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις άχρηστων δημόσιων οργανισμών, και σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως το πλήρες άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, που και θα περιορίσουν το έλλειμμα και το χρέος και θα τονώσουν την οικονομία χωρίς να πληγούν καίριοι τομείς όπως η παιδεία και η υγεία;...
Ενδεχομένως να είμαι προκαταβολικά σκληρός με το Λ. Παπαδήμο. Ωστόσο, αυτό το συναίσθημα μου προκαλεί οποιοσδήποτε αναρριχάται στην εξουσία χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, είτε είναι συνταγματάρχης είτε τραπεζιτάρχης. Και φοβάμαι πολύ εκείνους που είναι φανερά οι εκλεκτοί του επιχειρηματικού κατεστημένου αυτής της χώρας. Κι αυτό γιατί τα συμφέροντα της πλειονότητας του ελληνικού λαού δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα όσων ξεπλένουν τις αμαρτίες τους στο "ποτάμι" της φιλανθρωπίας...