Ολα φαίνεται πως πάνε "πρίμα"! Από τη στιγμή που γλιτώσαμε το ανήκουστο για μια δημοκρατία, δηλαδή ο λαός να αποφασίζει ο ίδιος μέσω δημοψηφίσματος ή μέσω εκλογών για το τί θέλει να του συμβεί τα επόμενα είκοσι χρόνια, ήταν θέμα χρόνου να καταλήξουμε στην ευκταία λύση: δηλαδή τα ηνία της χώρας να τα αναλάβουν, κι επισήμως, οι γερμανογάλλοι, οι τραπεζίτες και τα εγχώρια διαπλεκόμενα συμφέροντα...
Στόχος επετεύχθη και για τα...MEGAλα και τα...ουράνια μέσα ενημέρωσης, τα οποία εξέπεμπαν όλες αυτές τις ημέρες ενημερωτικές εκπομπές επί εικοσιτετραώρου βάσεως για τις ραγδαίες εξελίξεις που προσδοκούσαν κι όχι για γεγονότα. Μπορεί, εξάλλου, το όνειρό τους να ήταν η παλινόρθωση του αρχιερέα της διαπλοκής, αλλά δεν πειράζει, κι αυτός που προαλείφεται για δοτός πρωθυπουργός "παιδί" του είναι, από τον ίδιο "σωλήνα" έχει βγει. Κι έτσι μπορούμε πλέον να νομιμοποιήσουμε και το άτυπο πραξικόπημα με μια εκλογική αναμέτρηση το Φεβρουάριο από την οποία δεν θα προκύψει τίποτα ουσιαστικό γιατί τα ουσιαστικά θα ψηφιστούν μέσα στους επόμενους μήνες από μια κυβέρνηση...τραπεζιταρχών. Αν, όμως, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν είχε μια φορά τη λαϊκή νομιμοποίηση να επιβάλει τις πολιτικές που επέβαλε, η κυβέρνηση Παπαδήμου (το ομολογώ, είχα την αφέλεια να νομίζω πως δεν θα ερχόταν ποτέ η ημέρα που τα επιχειρηματικά συμφέροντα θα εγκατάλειπαν τη διοίκηση της χώρας από την κουίντα και θα το έκαναν φόρα παρτίδα) δεν την έχει εκατό φορές! Αναρωτιέμαι, πώς είναι δυνατό ο άνθρωπος που ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος συνέβαλε ώστε η χώρα να μπει με ψευδή στοιχεία κι εντελώς απροετοίμαστη στην ΟΝΕ να θεωρείται η ιδανικότερη λύση για να διατηρηθεί σε αυτή...
Τα γεγονότα, όμως, των τελευταίων ημερών έχουν κι εν δυνάμει θετικά στοιχεία. Κατ' αρχάς, ανάγκασαν τον Α. Σαμαρά να βγάλει τη μάσκα του "Ρομπέν" των αντιμνημονιακών και να αποκαλυφθεί το αληθινό πρόσωπο της συντηρητικής παράταξης: αυτό του δοσιλογισμού και της εθελοδουλίας με τον οποίο ως όπλο κυβέρνησε άλλωστε τη χώρα το συντριπτικά μεγαλύτερο διάστημα του 20ού αιώνα. Και, φυσικά, πήγε περίπατο η ρητορεία περί επαναδιαπραγμάτευσης από τον πρόεδρο της Ν.Δ.: όταν δεν είσαι ικανός ως αντιπολίτευση να λες τα μεγάλα "όχι", πώς θα τα πεις όταν θα έχεις την εξουσία;...
Το θετικότερο, όμως, θα ήταν ο λαός να ανατρέψει με τη δράση του οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση θα προσπαθήσει να περάσει η κυβέρνηση Παπαδήμου και με την οποία θα επιμερίζεται πάλι περισσότερα βάρη από αυτά που αναλογούν στην "πλάτη" του. Γιατί αυτό θα προσπαθήσουν να κάνουν οι πραξικοπηματίες μέχρι τότε: να φτωχοποιήσουν έτι περαιτέρω τους πολίτες στο όνομα της εθνικής σωτηρίας. Ακόμα, όμως, κι αν φτάσουμε στις εκλογές του Φεβρουαρίου με νέα μέτρα, είναι χρυσή ευκαιρία μια ενωμένη Αριστερά να γκρεμίσει το δικομματισμό από το βάθρο του. Τώρα είναι η ώρα ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι Πράσινοι, Αρμα Πολιτών, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι οποιοσδήποτε άλλος αριστερος σχηματισμός να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να επαναλάβουν το εκλογικό "θαύμα" της ΕΔΑ προ πενηντατριών χρόνων. Και γιατί όχι ακόμα καλύτερα: γιατί όχι να μη μιλάμε το Φεβρουάριο για την ενωμένη Αριστερά στην εξουσία;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου