Ας πάρουμε την καλύτερη περίπτωση για το ΛΑΟΣ. Σε αυτήν είναι ένα ακροδεξιό κόμμα, το πιο επιτυχημένο από τη μεταπολίτευση και μετά! Στη χειρότερη, όμως, περίπτωση είναι ένας σχηματισμός χωρίς καμιά συγκεκριμένη ιδεολογία. Εκτός αν ως τέτοια λογίζει κανείς τον απύθμενο αριβισμό του αρχηγού και των κορυφαίων στελεχών του, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν εποχικά καταστήματα: τα Χριστούγεννα πωλούν αγιοβασίληδες, τις απόκριες στολές "Μπάτμαν" και στα μεσοδιαστήματα βιβλία τα οποία αν πιστέψεις, απορείς γιατί οι έλληνες δεν είμαστε ικανοί, ανάμεσα σε άλλα, να πετάμε χωρίς φτερά και να διασχίζουμε τους ωκεανούς κολυμπώντας!
Κι όμως το ΛΑΟΣ είναι πλέον συγκυβερνών κόμμα. Εμείς, ωστόσο, δεν απορούμε γι' αυτό αλλά με το ότι οι ευρωπαίοι το καταγγέλλουν ως ακροδεξιό, ρατσιστικό κι αντισημιτικό. Με λίγα λόγια περιγράφουν το "βασιλιά" γυμνό, όπως πραγματικά είναι, κι όχι με τα διαδήματα μετριοπάθειας με τα οποία τον έχει στολίσει ο Γ. Καρατζαφύρερ προκειμένου να δώσει λίγο φως στο ιδεολογηματικό σκοτάδι στο οποίο κινείται ο σχηματισμός του οποίου ηγείται. Το παρελθόν, άλλωστε, μπορείς να το αποκρύβεις, αλλά δε μπορείς να το αλλάξεις. Είναι αδύνατο, για παράδειγμα, να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να αφαιρέσεις το τσεκούρι από τα χέρια του Μ. Βορίδη και τα αντισημιτικά φυλλάδια από τις παλάμες του Α. Γεωργιάδη...
Δεν ξέρω αν ο ρόλος του ΛΑΟΣ στο πολιτικό σύστημα είναι να κάνει τη βρόμικη δουλειά, όπως το καταγγέλλει η Α. Παπαρήγα. Ακόμα, όμως, κι αν δεν υπολανθάνει σκοπιμότητα, το απότελεσμα είναι το ίδιο. Ο Γ. Καρατζαφύρερ διαθέτει, πλέον, τρία κυβερνητικά στελέχη σε μια συγκυβέρνηση που περιλαμβάνει τα πάντα- τραπεζίτες, σοσιαλψευταράδες, φιλελεύθερα μηδενικά κι ακροδεξιούς, αλλά της λείπει το σημαντικότερο για μια δημοκρατία όνομα και πράγμα, δηλαδή η λαϊκή νομιμοποίηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου