Τί μάθαμε από τη χθεσινή δημόσια κόντρα του ρεζίλη των Παπανδρέου με τον Στ. Ψυχάρη; Τίποτα που να μην ξέραμε, όλα όσα όμως υποψιαζόμασταν! Γιατί, πείτε μου, ποιός δεν υπέθετε πως η διαπλοκή έμπαινε, διαχρονικώς, στο Μέγαρο Μαξίμου από την πίσω πόρτα; Ή ποιός είχε την αφέλεια να πιστεύει ότι η πολιτική εξουσία δε συναλλασσόταν με τη μιντιακή κι επιχειρηματική εξουσία όπως ο μπακάλης με τους προμηθευτές του; Γι' αυτό, άλλωστε, η πολιτική, οι πολιτικοί, ο Τύπος και οι δημοσιογράφοι έχουν απαξιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στα "μάτια" της κοινής γνώμης: γιατί, όπως λένε και οι γυναίκες για τους άνδρες, όλα τα γουρούνια την ίδια φάτσα έχουν!
Ο ρεζίλης θα μπορούσε να είχε όλο το δίκιο με το μέρος του να μέμφεται τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, αν τον καιρό που ήταν ένοικος του Μαξίμου είχε τολμήσει να αντιπαρατεθεί μαζί τους και να μη συνδιαλλαγεί με αυτά. Αν τα κατηγορούσε με δημόσιες δηλώσεις του και, κυρίως, αν έκανε ό,τι μπορούσε για να μη διαιωνίζεται μια κατάσταση σήψης στο μιντιακό χώρο την εποχή που ήταν πρωθυπουργός, θα είχε κάθε δικαίωμα να επιτίθεται τώρα στους μιντιάρχες. Δεν το έκανε όμως, γι' αυτό κι ό,τι κι αν λένε σήμερα ο ίδιος και η οικογένειά του μοιάζουν προφάσεις εν αμαρτίαις...
Αφήστε που κι από την πρόταση για διαρχία που κατάθεσε ο ρεζίλης αποδεικνύει ότι δε βλέπει το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα, αλλά ως χωράφι που του κληροδότησε ο πατέρας του. Γι' αυτό και δε μπορεί με τίποτα να δεχθεί πως πρέπει να το παραχωρήσει σε άλλους γιατί ο ίδιος παρουσιάστηκε ανίκανος να το διαχειριστεί. Ως ένα βαθμό, πάντως, τον καταλαβαίνω το ρεζίλη μας: σκεφτείτε τον εαυτό σας να προσπαθεί να μάθει στα 60 του κάποια άλλη δουλειά από αυτή του...εισοδηματία. Γι' αυτό κι ο ρεζίλης παραχωρεί την "καυτή πατάτα" των εκλογών σε άλλον υποψήφιο πρωθυπουργό ώστε την επομένη, όταν στο ΠΑΣΟΚ θα προσπαθούν να μαζέψουν τα συντρίμμια τους, να εμφανιστεί ως ο μόνος εγγυητής της ενότητας του κόμματος. Ποιός είπε ότι η κουτοπονηριά δε χαρακτηρίζει κι όσους μεγάλωσαν στα σαλόνια;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου