Σάββατο βράδυ και στο κέντρο της Αθήνας μερικές δεκάδες τύποι που, αντί για μυαλό, στο κεφάλι τους κουβαλούν τροφή για μουλάρια, φώναζαν επανειλημμένα και με στεντόρεια φωνή, μήπως και υπάρξει κάποιος που να μην ακούσει πόσο ηλίθιοι είναι, "δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ, αλβανέ"! Αν μη τί άλλο η εποχή είναι περίεργη κι από αυτή μπορεί να προκύψουν τα πάντα: από τα καλύτερα, δηλαδή μια επανάσταση προς την κατεύθυνση της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, μέχρι τα χειρότερα, όπως είναι η παράδοση της χώρας στη μισαλλοδοξία και στο φανατισμό εκείνων που ταυτίζουν τον πατριωτισμό με το μίσος για οτιδήποτε κι οποιοδήποτε δεν τους μοιάζει στον καθρέφτη και δεν έχει τις ίδιες ιστορικές αναφορές...
Θυμάστε τί είχε απαντήσει ο Μοχάμεντ Αλι όταν τον είχαν ρωτήσει γιατί αρνήθηκε να πολεμήσει στο Βιετνάμ; "Γιατί κανένας δε με έχει αποκαλέσει ποτέ νέγρο", είχε αποκριθεί ο σπουδαίος πυγμάχος, αφήνοντας άφωνους όλους όσοι κερδοσκοπούσαν πάνω σε πτώματα. Γι' αυτό και είναι ανησυχητική, αν και δε με εκπλήσσει, η δημοσκοπική άνοδος της Χρυσής Αυγής. Ωστόσο, αδυνατώ να καταλάβω γιατί είναι οι ξένοι εκείνοι που μας κατάστρεψαν τη ζωή. Με την εξαίρεση του ρεζίλη των Παπανδρέου, κανένας αλλοδαπός δεν κυβέρνησε αυτήν τη χώρα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες! Κανένας πακιστανός δεν άσκησε δημόσια διοίκηση και δε διορίστηκε στο Δημόσιο ρουσφετολογικά, κανένας αλβανός δεν είχε τράπεζα που να δάνειζε αβέρτα και κανένας αφγανός δε συμμετείχε στην απάτη του Χρηματιστηρίου. Επίσης, κανένας μπαγκλαντεσιανός δεν καρπώθηκε Κοινοτικά κονδύλια για να τα "επενδύσει" σε βίλες, πισίνες και σκυλάδικα, όπως δε γνωρίζω ούτε ένα βούλγαρο που να τα κονόμησε παριστάνοντας τον επιχειρηματία όντας διαπλεκόμενος με το ελληνικό Δημόσιο. Δεν θέλω να σας κουράσω με άλλα παρόμοια παραδείγματα γιατί το πιάσατε το νόημα. Να προσθέσω μόνο πως αγαπώ πολύ την πατρίδα μου, όπως και πολλοί άλλοι βεβαίως, για να την παραδώσουμε σε εκείνους που στα χέρια τους η ελληνική σημαία δεν είναι τίποτα περισσότερο από βρόμικο πανί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου