Μα, τί θέλουν επιτέλους αυτοί οι εισαγγελείς Πεπόνης και Μουζακίτης; Γιατί δεν κάθονται στα αβγά τους, γιατί δεν αποδέχονται την θέση στο αρχείο των καταγγελιών τους, όπως αποφάσισαν οι προϊστάμενοί τους, και γιατί δεν περιμένουν μέχρι να φτάσουν σε ηλικία συνταξιοδότησης, να πάρουν το εφάπαξ τους, εφόσον βεβαίως υπάρχει μέχρι τότε κάτι τέτοιο, και να απολαύσουν με την οικογένειά τους το υπόλοιπο του βίου τους ήσυχα και ξέγνοιαστα; Πώς τολμούν να καταγγέλλουν πως σε αυτήν τη χώρα τα πάντα δεν είναι αγγελικώς πλασμένα και πως, τάχα, δέχονταν πιέσεις από υψηλόβαθμους στη διεκπεραίωση των καθηκόντων τους;...
"Ευτυχώς", όμως, το σύστημα έχει δικλείδες ασφαλείας. Οταν κάποιος ή κάποιοι προσπαθήσουν να το εκθέσουν εκείνο ξέρει πώς να αντεπιτίθεται και να τους θέτει στο περιθώριο. Κι όταν ακόμα αυτό δε γίνεται εφικτό σε απόλυτο βαθμό, κανένα πρόβλημα! Βρίσκει έναν ή περισσότερους αποδιοπομπαίους τράγους, κατώτερα στελέχη στην πλειονότητά τους, έτσι ώστε να απομακρύνεται το ενδεχόμενο επίρριψης ευθυνών στους ηθικούς αυτουργούς. Και, για να μιλάμε με ονόματα, για κάθε Καπελέρη που θυσιάζεται υπάρχει κάποιος Βενιζέλος που μένει στο απυρόβλητο...
Την ίδια ώρα, βεβαίως, το σύστημα εξακολουθεί να εκβιάζει με επιστροφή στη δεκαετία του 1950 εφόσον οι έλληνες δεν υποταχθούν στο νέο μνημόνιο. Μια από τα ίδια πάλι: τυχοδιωκτική καταστροφολογία και διλημματικές συμπεριφορές από ανθρώπους που ξέρουν μόνο να πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις και να επιβάλλουν νέους φόρους, αλλά τους πιάνουν οι "ευαισθησίες" μόνο όταν όταν είναι να τιμωρήσουν κάποιον από το σινάφι τους. Δείτε, για παράδειγμα, τον Πρόεδρο της...Ολιγαρχίας, ο οποίος όταν είναι να κάνει το νταβατζή τού συστήματος προβαίνει σε πιο πολιτικές δηλώσεις κι όταν είναι να υπερασπιστεί τη δημοκρατία παραπέμπει στις περιορισμένες από το Σύνταγμα αρμοδιότητές του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου