Με το λύκο δε διαπραγμάτευεσαι, είτε τον απειλείς είτε το σκοτώνεις. Οποιος πιστεύει το αντίθετο παίρνει στο λαιμό του όχι μόνο τον εαυτό του αλλά κι όσους τον ακολουθούν. Αυτό ισχύει και για εκείνους στο πολιτικό σύστημα οι οποίοι πιστεύουν ή υποκρίνονται ότι πιστεύουν ότι υπάρχει η δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα. Μια τέτοια αντίληψη, αν δεν έχει σκοπό να παραπλανήσει το εκλογικό σώμα για μια ακόμα φορά, είναι αφελής. Το μνημόνιο δεν αναδιαπραγματεύεται αλλά ανατρέπεται, τουλάχιστον ο κεντρικός του πυλώνας ο οποίος δεν έχει άλλο στόχο από τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, του ευρώ και των κρατών τα οποία κερδοσκοπούν χάρη σε αυτό. Και για να επιτευχθεί αυτό, κάποιοι θα πρέπει να θυσιαστούν κι αυτοί οι κάποιοι, αν η ιστορία κινηθεί γραμμικώς, δεν θα είναι άλλοι από τα συνήθη υποζύγια...
Οσο κι αν ο δικομματισμός προσπαθεί να το μακιγιάρει, το πρόγραμμά του για μετά από τις εκλογές είναι το μνημόνιο, το οποίο άλλωστε έχουν δεσμευτεί να εφαρμόσουν και με την υπογραφή τους τόσο ο Β. Βενιζέλος όσο κι ο Α. Σαμαράς. Γι' αυτό κι ακούω βερεσέ τις μεγαλοστομίες τους, όπως περί μη οριζόντιας μείωσης μισθών και συντάξεων, διατήρησης του 13ου και του 14ου μισθού ή μη επιβολής νέων φόρων κι αύξησης των παλιών, όταν από τη δανειακή σύμβαση προβλέπεται η λήψη μέτρων κάθε φορά που δεν επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι της, οι οποίοι είναι αδύνατο να επιτευχθούν από μια χώρα που βιώνει τον πέμπτο χρόνο ύφεσης και που ο μισός ενεργός πληθυσμός της τείνει να μείνει άνεργος μέχρι το τέλος τού χρόνου...
Ποιόν, επομένως, εξακολουθούν να κοροϊδεύουν οι επικεφαλής τού δικομματισμού, τα κομματόσκυλα, η διαπλοκή και τα μιντιακά παπαγαλάκια που τους στηρίζουν; Μάλλον ελάχιστους αφού τώρα πια που δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν και το κατασκευασμένο όπλο των δημοσκοπήσεων σχηματίζεται στην κοινωνία ένα πλειοψηφικό ρεύμα, το οποίο είναι αποφασισμένο να καταδικάσει με την ψήφο του ένα σύστημα που προσπαθεί να βρει αποκούμπι στο ρατσισμό, στις προφυλακίσεις ξοφλημένων υπηρετών του και σε ψευτοδιλήμματα περί εξόδου από την Ευρώπη κι άλλα φτηνά κόλπα τα οποία μπορούσαν να πιάσουν όταν υπήρχε το δόλωμα των ροσυφετιών και της ευνοικρατίας. Τώρα, όμως, που αυτά έχουν περιοριστεί, αν και δεν έχουν εκλείψει, είναι πολύ δύσκολο για την πλειονότητα των ψηφοφόρων να συνεχίζει να χειροκροτά γυμνούς βασιλιάδες...
Οσο κι αν ο δικομματισμός προσπαθεί να το μακιγιάρει, το πρόγραμμά του για μετά από τις εκλογές είναι το μνημόνιο, το οποίο άλλωστε έχουν δεσμευτεί να εφαρμόσουν και με την υπογραφή τους τόσο ο Β. Βενιζέλος όσο κι ο Α. Σαμαράς. Γι' αυτό κι ακούω βερεσέ τις μεγαλοστομίες τους, όπως περί μη οριζόντιας μείωσης μισθών και συντάξεων, διατήρησης του 13ου και του 14ου μισθού ή μη επιβολής νέων φόρων κι αύξησης των παλιών, όταν από τη δανειακή σύμβαση προβλέπεται η λήψη μέτρων κάθε φορά που δεν επιτυγχάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι της, οι οποίοι είναι αδύνατο να επιτευχθούν από μια χώρα που βιώνει τον πέμπτο χρόνο ύφεσης και που ο μισός ενεργός πληθυσμός της τείνει να μείνει άνεργος μέχρι το τέλος τού χρόνου...
Ποιόν, επομένως, εξακολουθούν να κοροϊδεύουν οι επικεφαλής τού δικομματισμού, τα κομματόσκυλα, η διαπλοκή και τα μιντιακά παπαγαλάκια που τους στηρίζουν; Μάλλον ελάχιστους αφού τώρα πια που δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν και το κατασκευασμένο όπλο των δημοσκοπήσεων σχηματίζεται στην κοινωνία ένα πλειοψηφικό ρεύμα, το οποίο είναι αποφασισμένο να καταδικάσει με την ψήφο του ένα σύστημα που προσπαθεί να βρει αποκούμπι στο ρατσισμό, στις προφυλακίσεις ξοφλημένων υπηρετών του και σε ψευτοδιλήμματα περί εξόδου από την Ευρώπη κι άλλα φτηνά κόλπα τα οποία μπορούσαν να πιάσουν όταν υπήρχε το δόλωμα των ροσυφετιών και της ευνοικρατίας. Τώρα, όμως, που αυτά έχουν περιοριστεί, αν και δεν έχουν εκλείψει, είναι πολύ δύσκολο για την πλειονότητα των ψηφοφόρων να συνεχίζει να χειροκροτά γυμνούς βασιλιάδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου