Εντάξει, οι μαθητές δεν πηγαίνουν στο σχολείο με ποδιές, δε σχηματίζονται ουρές έξω από πολλούς κινηματογράφους με κόσμο που θέλει να δει την τελευταία ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη, οι "γιεγιέδες" δεν είναι της μόδας και οι γυναίκες δε φορούν πια πλαστικές μπότες μέχρι το γόνατο! Κι όμως, η Ελλάδα της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα μοιάζει πάρα, μα πάρα πολύ με την Ελλάδα της ταραγμένης δεκαετίας του 1960, τότε που η δημοκρατία είχε στην ουσία καταλυθεί με εκλογές βίας και νοθείας, αστυνομοκρατία, εξορίες, αποστασίες και δικτατορίες...
Είναι δυνατό ακόμα να συζητάμε για τα αυτονόητα, όπως δηλαδή πως πρέπει να στηθούν κάλπες όσο πιο άμεσα γίνεται για να γλιτώσουμε όσα μπορούμε να σώσουμε και για να μην παραδοθεί η χώρα στο χάος στο οποίο μόνο τα χειρότερα μπορεί να "φυτρώσουν"; Ή, μήπως, θα προκύψει κάποια προβοκάτσια, η οποία θα "στείλει" τη λαϊκή βούληση στις ελληνικές καλένδες; Ως πότε θα έχουμε για πρωθυπουργό κάποιον ο οποίος δεν εκλέχτηκε από τον ελληνικό λαό, αλλά διορίστηκε για να εξυπηρετήσει πρώτα και κύρια τα συμφέροντα του εγχώριου κι αλλοδαπού πολιτικού, τραπεζικού κι επιχειρηματικού συστήματος; Θα μπει, επιτέλους, ένας φραγμός στη δράση των δυνάμεων καταστολής, οι επιθέσεις των οποίων, όπως το πισώπλατο χτύπημα με γκλομπ στον πρόεδρο των φωτορεπόρτερ, θυμίζουν αλήστου μνήμης εποχές όταν ο Γρηγόρης Λαμπράκης δολοφονείτο από πρακρατικούς επιβαίνοντες σε τρίκυκλο;...
Η περιλάλητη κοινωνική έκρηξη δεν είναι φυσικό φαινόμενο, όπως ένας σεισμός ή ένα τσουνάμι, για να μη μπορούμε να την αποφύγουμε. Αν προκύψει, θα είναι δημιούργημα όλων εκείνων που επιμένουν να κρατούν τις πέντε αισθήσεις τους μακριά από την κοινωνική πραγματικότητα γι' αυτό και οι δημόσιες τοποθετήσεις τους αρμόζουν περισσότερο σε ανθρώπους οι οποίοι μόλις έχουν προσγειωθεί στην Ελλάδα από τον πλανήτη Άρη! Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της μεταπολίτευσης η σύνθεση του Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης δε βρίσκονται σε τόσο μεγάλη αναντιστοιχία με το λαϊκό αίσθημα όσο σήμερα. Αν τα δύο μνημόνια συνιστούσαν ευθεία προσβολή της κοινωνικής δικαιοσύνης, μια τυχόν υπερψήφιση του νέου μεσοπρόθεσμου του Ιουνίου από την παρούσα Βουλή θα συνιστά ένα πραξικόπημα αντίστοιχων συνεπειών με εκείνο των συνταγματαρχών. Πολύ φοβάμαι, μάλιστα, πως σε μια τέτοια περίπτωση η λαϊκή οργή θα είναι τόσο έντονη ώστε δεν θα γλιτώσουμε ούτε από τα τανκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου