Το "λόμπι τής δραχμής" βρίσκεται στο Μαξίμου...

Οι Αντ. Σαμαράς, Β. Βενιζέλος και Φ. Κουρέλης βρίσκονται ακόμα σε φάση άρνησης! Δε μπορούν ή δεν θέλουν να πιστέψουν ότι είναι φτιαγμένοι από αναλώσιμα υλικά και πως πολύ σύντομα θα πεταχτούν στον κάδο απορριμμάτων, είτε γιατί η τρόικα θα έχει βρει να τους αντικαταστήσει με κάποια άλλα πιόνια, πιο άφθαρτα, είτε γιατί επιτέλους ο λαός θα καταλάβει ότι η σωτηρία του περνά μέσα από την υπερνίκηση του φόβου του. Ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να συνέχιζε τις διακοπές του για άλλους τρεις μήνες στην όμορφη Κρήτη και πάλι να εκλεγόταν πρωθυπουργός, με μεγάλη άνεση μάλιστα! Είναι τόσο απλό που μόνο αν είσαι πλούσιος δε μπορείς να το καταλάβεις: όταν κάποιος δεν έχει ούτε ένα ευρώ στην τσέπη, θα ψηφίσει με βάση την πείνα του, όση τηλεοπτική υστερία κι αν εκπέμψουν οι διάφοροι Καψήδες...
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απειροελάχιστος εχθρός για την τρόικα εσωτερικού μπροστά στον ίδιο της τον εαυτό. Αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να καταρρεύσει σύντομα γιατί είχε απέναντί της μια ισχυρή αντιπολίτευση, αλλά γιατί πρόκειται να επιβάλει νέα δυσβάσταχτα μέτρα σε βάρος των πολλών, τα οποία μάλιστα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις των τριών κομμάτων που την αποτελούν. Το αστείο σε αυτήν την τραγωδία είναι το ότι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος στην Ελλάδα τού "λόμπι τής δραχμής", όπως ονομάζεται το νέο εκφοβιστικό σλόγκαν τού Αντ. Σαμαρά, δεν είναι άλλος από τον ίδιο το σημερινό πρωθυπουργό. Είναι αυτές ακριβώς οι πολιτικές που ετοιμάζεται να υλοποιήσει οι οποίες οδηγούν κατευθείαν στην έξοδο από το ευρώ. Σε ένα, πάντως, έχει δίκιο: είναι τα τελευταία μέτρα που πρόκειται να επιβάλει γιατί δεν θα προλάβει να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο...
Οι τρεις συγκυβερνώντες είναι μπλεγμένοι σε έναν τρόπο τινά λαβύρινθο, στον οποίο όμως μπήκαν οικειοθελώς. Με την πολιτική που ακολουθούν δεν πρόκειται να βρουν την έξοδο, σε προσωπικό, κομματικό κι εθνικό επίπεδο, γιατί απλούστατα αυτή δεν υπάρχει. Το να επιχειρηματολογείς πως τα νέα μέτρα οριζόντιας λιτότητας θα φέρουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας είναι σα να προσπαθείς να πείσεις έναν ασθενή πως θα τον γιατρέψεις, σκοτώνοντάς τον! Εκτός αν πιστέψουμε το καλοφτιαγμένο παραμύθι για λύτρωση της ψυχής στη βασιλεία των ουρανών, δε μπορώ να βρω άλλη λογική σε αυτόν τον παραλογισμό. Υπενθυμίζω πως τα τελευταία δυόμισι χρόνια έχουν περάσει τρεις πρωθυπουργοί και τρεις υπουργοί Οικονομικών, οι οποίοι έκαναν τα ίδια ακριβώς πράγματα με την ίδια ακριβώς αποτυχία. Κι όσο για τα ψέματα με τα οποία μας "βομβάρδισαν" στο ίδιο διάστημα, αν ήταν χρυσές λίρες σήμερα όλοι οι έλληνες θα ήταν πάμπλουτοι. Τί να θυμηθώ και τί να ξεχάσω; Πως η Ελλάδα επανακτούσε την αξιοπιστία της, όπως δικαιολογούσε την αγάπη του για τα δωρεάν ταξίδια ο ρεζίλης των Παπανδρέου; Πως το 2011 θα βγαίναμε στις αγορές, όπως είχε υποσχεθεί ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ή πως δεν θα έμπαινε φόρος στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, όπως είχε δεσμευτεί ο Β. Βενιζέλος; Αν δεν αλλάξεις τον τρόπο που μαγειρεύεις, το ίδιο φαγητό θα βγάλεις. Φαίνεται, όμως, πως οι χορτάτοι απαξιούν να ασχολούνται με τόσο "μικροπρεπή" πραγμάτα...   

Η ντροπή είναι διπλή για τους "αριστερούς"...

Μπορεί η πολιτική που ακολουθεί κι αυτή η συγκυβέρνηση να αποδειχθεί η πλέον αποτελεσματική και οι έλληνες να διασωθούν στο τέλος τής διαδρομής. Δεν κατέχω την απόλυτη γνώση ώστε να είμαι σίγουρος ότι η δική μου άποψη, πως δηλαδή αυτή η πολιτική δεν πρόκειται να μας βγάλει ποτέ από το "λάκκο" στον οποίο έχουμε πέσει, είναι και η σωστή. Ωστόσο, αυτό που δεν ανέχομαι είναι να βαφτίζουν το νεοφιλελευθερισμό αριστερή πρακτική και με αυτόν τον τρόπο να προσπαθούν να δικαιολογούν κάποιοι τη χυδαία υποτέλειά τους. Ο Φ. Κουρέλης μπορεί να ισχυρίζεται όσο θέλει πως η πολιτική στην οποία συναινεί, αποτελεί και την καλύτερη λύση για τον τόπο. Αρκεί να αφαιρέσει την "Αριστερά" από την ονομασία τού κόμματός του και να ζητήσει συγγνώμη από όλους εκείνους που τον ψήφιζαν τόσα χρόνια γιατί πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με έναν άνθρωπο που έβαζε τα συμφέροντα των πολλών πάνω από τα συμφέροντα των λίγων...
Αισθάνομαι οίκτο για το Φ. Κουρέλη και κάθε άλλο εκπρόσωπο της ΜΝΗΜΑΡ κάθε φορά που καλούνται να δικαιολογήσουν δημοσίως τα αδικαιολόγητα. Τους λυπάμαι ακόμα περισσότερο όταν χρησιμοποιούν ως επιχείρημα πως η χώρα δεν πρέπει να οδηγηθεί σε άλλες εκλογές. Με λίγα λόγια, είναι προτιμότερη η καταστροφή τού λαού της από το να αλλάξουμε πορεία πριν "ξεψυχήσει" και η τελευταία προοπτική ανάκαμψης. Γιατί δε χτίζουν, επιτέλους, μια εκκλησία λατρείας τού ευρώ στην πλατεία Συντάγματος, δεν αναγορεύουν σαν προφήτη του τον αρχιερέα τής διαπλοκής Κ. Σημίτη κι ως αποστόλους του τον Κ. Καραμανλή, το ρεζίλη των Παπανδρέου, το Λ. Παπαδήμιο, τον Αντ. Σαμαρά, το Β. Βενιζέλο και τον Φ. Κουρέλη ώστε να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία τους και ύστερα να δούμε τί θα γίνει με αυτούς τους έρμους τους πιστούς, οι οποίοι έχουν ταλαιπωρηθεί να εκβιάζονται;...
Οταν ο πρωθυπουργός τής Κίνας, της πιο ραγδαίως αναπτυσσόμενης οικονομίας στον κόσμο, διαμηνύει στην Ανγκ. Μέρκελ πως η μεγαλύτερη ανησυχία του είναι μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη κι όταν ο υπουργός Οικονομικών τής Γαλλίας ισχυρίζεται πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκληθεί σοκ, η πολιτική μας ελίτ εξακολουθεί να παίζει την παρτίδα σα να μην έχει ούτε ένα καλό χαρτί στη διάθεσή της και να παραπέμπει την όποια επαναδιαπραγμάτευση στις ελληνικές καλένδες. Κι αν από το πάλαι ποτέ δικομματισμό δεν περιμέναμε να αλλάξει "χαρακτήρα" στα "γεράματα", από το Φ. Κουρέλη και τους συντρόφους του απαιτούσαμε πολύ περισσότερα από το να συναινεί στη μείωση ακόμα και των συντάξεων των 370 ευρώ μέσω της πλήρους κατάργησης των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας. Η ντροπή είναι διπλή για εκείνους που εγκληματούν βαυκαλιζόμενοι τους αριστερούς...      

"Ματώνει η καρδιά μου" με την υποκρισία...

Θαυμάζω τους οργανισμούς τού Αντ. Σαμαρά, του Β. Βενιζέλου, του Φ. Κουρέλη και της Ανγκ. Μέρκελ. Μολονότι η καρδιά τους ματώνει συχνά, εκείνοι παραμένουν ζωντανοί! Εκτός αν μας κοροϊδεύουν ομαδικώς κι όχι μόνο δε συγκινούνται από το δράμα των ελλήνων συνταξιούχων για παράδειγμα, όπως θέλει να μας πείσει η καγκελάριος της Γερμανίας, αλλά το θεωρούν αναγκαία παράπλευρη απώλεια προκειμένου να μην υποστούν βαριά ζημιά οι χρηματοδότες τους από το εγχώριο και διεθνές τραπεζικό κι επιχειρηματικό σύστημα. Προφανώς και η Ανγκ. Μέρκελ έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως πρέπει να υποστούν θυσίες όσοι έχουν κονομήσει από την πατρίδα τους κι έχουν μεταφέρει τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Μόνο που η ίδια και η τρόικα, πέρα από ευχολόγια για τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή, έχουν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό μόνο για να υποστούν περικοπές οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Ποτέ δε χρησιμοποίησαν ως απειλή για τη μη χορήγηση κάποιας δόσης την έκτακτη φορολόγηση των πλουσίων, αλλά μόνο το "ψαλίδι" σε μισθούς, επιδόματα, συντάξεις της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού...
Βεβαίως, τη μεγαλύτερη ευθύνη για το ότι δεν έχουν ματώσει οι 200 οικογένειες που λυμαίνονται τον πλούτο αυτής της χώρας δεν την έχει η Ανγκ. Μέρκελ, αλλά η τρόικα εσωτερικού, που εξακολουθεί το ανόητο παιχνιδάκι της με τα μέτρα των 11,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα είναι 13,5 δισεκατομμύρια! Την ώρα που ακόμα και οι πέτρες ξέρουν ότι έχουν αποφασιστεί κι ότι θα είναι επώδυνα για τους περισσότερους έλληνες, βγαίνουν κάθε τρεις και λίγο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος μάλιστα ήταν υπουργός Οικονομικών όταν συμφωνήθηκε το δεύτερο μνημόνιο και τώρα δήθεν αντιπολιτεύεται τον εαυτό του, κι ο πρόεδρος της ΜΝΗΜΑΡ να μας κοροϊδεύουν για τις δήθεν δικές τους "κόκκινες γραμμές", οι οποίες θα αλλάξουν χρώμα την ώρα τής ψηφοφορίας στη Βουλή και θα γίνουν "σφάξε μου αγά μου να αγιάσω". Αν θέλουν ο κόσμος να τους πιστέψει, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα: ας αποσύρουν τη στήριξή τους στην κυβέρνηση, ας καταψηφίσουν τα μέτρα κι ας δώσουν με αυτόν τον τρόπο ένα ισχυρό μήνυμα στο εξωτερικό πως οι έλληνες δεν είναι λαός ραγιάδων...
Σε διαφορετική περίπτωση, ας κάνουν μια εξαίρεση από τη συνήθη ρητορική τους κι ας πουν και μια αλήθεια: ότι τα πάντα έχουν συμφωνηθεί από την πρώτη ημέρα που ορκίστηκε πρωθυπουργός ο Αντ. Σαμαράς κι όλα τα υπόλοιπα δεν είναι τίποτα άλλο από μια κακόγουστη επικοινωνιακή διαχείριση ενός προαποφασισμένου εγκλήματος. Αυτή η χώρα δεν θα σωθεί με την εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή με τη φτωχοποίηση των μικρομεσαίων και με τον αφανισμό των φτωχών, αλλά με τη δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και με την παροχή ίσων ευκαιριών για την παραγωγή νέου. Οταν, όμως, προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι διασώσει τους μισθούς των ΟΥΚάδων από εκείνους των δασκάλων και των καθηγητών όλοι καταλαβαίνουμε ότι συνεχίζουμε να μην θέλουμε να φτιάχνουμε πολίτες σε αυτήν τη χώρα, αλλά πελάτες... 

Μεταξύ κατεργαραίων...ομερτά

Σύμφωνα με σικελική παροιμία, "όποιος δε βλέπει, δεν ακούει και δε μιλά ζει εκατό χρόνια"! Προφανώς τη συμμερίζεται κι ο πάλαι ποτέ δικομματισμός, ο οποίος φρόντισε να την εφαρμόσει (και) στην περίπτωση της Siemens,το σκάνδαλο των σκανδάλων το οποίο για την ελληνική Βουλή έληξε με έναν αισχρό συμβιβασμό, με τον οποίο αντί να μπουν δισεκατομμύρια ευρώ στο άδειο δημόσιο ταμείο θα δοθούν από τη γερμανική πολυεθνική μερικά εκατομμύρια για την πραγματοποίηση σεμιναρίων στους δημοσίους υπαλλήλους για την καταπολέμηση της διαφθοράς! Θα μου πείτε, βεβαίως, πως αν δε μάθεις από τον ειδικό από ποιόν θα μάθεις, αλλά ο τρόπος που "κουκουλώνεται" κι αυτό το έγκλημα σε βάρος τού δημόσιου πλούτου μαρτυρά και την απόλυτη συνενοχή ενός συστήματος που είχε μάθει μέχρι πρόσφατα να καλύπτει με τα ρουσφέτια τη δυσωδία των πολιτικών του...

Ποιός ξέρει, αν ο Αντ. Σαμαράς κι ο Β. Βενιζέλος ζούσαν στο Παλέρμο κι ένας απ' τους δυο συλλαμβανόταν από τους "καραμπινιέρι", μπορεί και να αντάλλαζαν ένα φιλί στο στόμα, όπως έχουμε δει τους μαφιόζους να κάνουν για να βεβαιωθούν ότι θα τηρηθεί ο "νόμος" τής ομερτά! Κι αυτό γιατί και οι δυο τους ξέρουν ότι αν ποτέ αποκαλυπτόταν το σκάνδαλο Siemens σε όλες του τις διαστάσεις, η πολιτική ελίτ τής τελευταίας 20ετίας θα έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο του βίου της στη φυλακή. Ο σημερινός πρωθυπουργός, για παράδειγμα, ο οποίος είχε ρίξει μια κυβέρνηση της Ν.Δ. υπακούοντας στη σχετική εντολή που του είχε δοθεί από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, θα έπρεπε να εξηγήσει γιατί είχε χρηματοδοτηθεί και η Πολιτική Ανοιξη από τα μαύρα ταμεία τής Siemens...
Οπως θα έλεγε κι ο "μέγας δάσκαλος" Γκέμπελς, μια προπαγάνδα για να είναι αποτελεσματική πρέπει να λέει τη μισή αλήθεια. Γι' αυτό αποδεικνύεται αποτελεσματική η ρητορική τού Ν. Μιχαλολιάκου, ο οποίος χρησιμοποιεί την πραγματικότητα της ατιμωρησίας τού φαύλου πολιτικού συστήματος προκειμένου να περάσει σε ευρύτερο ακροατήριο τις μισαλλόδοξες κραυγές του. Τον βοηθά, βεβαίως, και το ίδιο το ενοχικό πολιτικό σύστημα, το οποίο αρνείται ακόμα και την αυτοκάθαρσή του, παραχωρώντας το δικαίωμα σε όλους εκείνους που κάνουν μπίζνες με τα χειρότερα ένστικτα της μάζας να παρουσιάζονται σαν οι "κύριοι Πεντακαθαρίδηδες"...  

Εμείς ή αυτοί...

Η εθνική ενότητα είναι, προφανώς, ζητούμενο σε κάθε περίσταση, πόσω μάλλον σε εποχές όπως η σημερινή. Μόνο που ακόμα πιο απαραίτητη, ειδικώς στις ημέρες που ζούμε, είναι η ταξική ενότητα απέναντι σε πολιτικές που απαξιώνουν τους μικρομεσαίους κι απαλλάσσουν των ευθυνών τους την τραπεζική, επιχειρηματική και πολιτική ελίτ αυτής της χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο, κι όπως φάνηκε κι από τις συναντήσεις του Αντ. Σαμαρά με Μέρκελ-Ολάντ, είναι καταστροφικό για τον ελληνικό λαό να συμπαραταχθεί πίσω από τον πρωθυπουργό του. Κι αυτό γιατί τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας των ελλήνων δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα της καγκελαρίου τής Γερμανίας και του προέδρου τής Γαλλίας...
Οσο κι αν θέλουν τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης να παρουσιάζουν το μαύρο άσπρο, δεν έχουμε τόσο ασθενή μνήμη ώστε να μην θυμόμαστε με τί θριαμβευτικούς τόνους υποδέχονταν τα ίδια το ρεζίλη των Παπανδρέου και το Λ. Παπαδήμιο κάθε φορά που επέστρεφαν από τας Ευρώπας φέρνοντας στις "αποσκευές" τους "εθνικές επιτυχίες΄", όπως την υπογραφή τού μνημονίου ή το PSI. Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας: ο Αντ. Σαμαράς δεν αποκόμισε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ από τις επαφές του με Μέρκελ-Ολάντ. Εκτός αν θεωρήσουμε επιτυχία την απόδοση στρατιωτικών τιμών στο Βερολίνο και τα φιλικά χαμόγελα στο Παρίσι. Πώς θα πληρώσει, για παράδειγμα, ο λαός το παραφουσκωμένο εκκαθαριστικό τής εφορίας, το χαράτσι στα ακίνητα, το διπλάσιου κόστους σε σχέση με πέρυσι πετρέλαιο θέρμανσης ή τα φάρμακά του, για τα οποία οι φαρμακοποιοί ζητούν μετρητά; Με τις δηλώσεις συμπαράστασης της φράου Μέρκελ και του μεσιέ Ολάντ πως έχουν επίγνωση των θυσιών των πολιτών; Αν τις αντιλαμβάνονταν, δεν θα απαιτούσαν τη συνέχιση πολιτικών που οδηγούν στον αφανισμό τού λαού. Γι' αυτό ας αφήσουν στην άκρη τον υποκριτικό τους οίκτο, μαζί με το φιλαράκι τους τον Αντ. Σαμαρά, κι ας πουν την αλήθεια. Πως, δηλαδή, Γερμανία και Γαλλία προσπαθούν να κερδίσουν ακόμα περισσότερο χρόνο, να καρπωθούν το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας και, στη συνέχεια, να πετάξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη σαν παραστυμένη λεμονόκουπα...
Τί σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ απλά, ή εμείς ή αυτοί και, δυστυχώς, σε "αυτούς" δε συμπεριλαμβάνονται μόνο ξένοι, αλλά κι αρκετοί έλληνες. Ανάμεσά τους οι 200 οικογένειες που λυμαίνονται τον πλούτο αυτής της χώρας, οι πολιτικοί λακέδες τους που ετοιμάζονται να ψηφίσουν και τρίτο μνημόνιο, καθώς και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους που όταν τα ακούς να μιλούν, νομίζεις πως αναφέρονται σε μια χώρα που είναι ο ομφαλός τής γης κι όχι το κλωτσοσκούφι τής Ευρώπης. Γι' αυτό την ώρα που οι εξουσιαστές μας, μας εύχονται "καλό χειμώνα" ας τους αντιπαρατάξουμε το "καλοί αγώνες"...   

Η θύελλα ακολουθεί πάντα τη "σπορά" ανέμων...

Οσοι παρουσιάζονται ξαφνιασμένοι από τα επεισόδια στην Κόρινθο, όπου και χρυσαυγίτες επιτέθηκαν στους "αδελφούς" ματατζήδες κι ο υποστηριζόμενος κι από το ΣΥΡΙΖΑ δήμαρχος έκοψε την υδροδότηση στους μετανάστες που κρατούνται στο υπό "εκκόλαψη" στρατόπεδο συγκέντρωσης της πόλης ( "προφανώς" γιατί σε έναν "πόλεμο", όπως αποκάλεσε ό,τι συμβαίνει ο δήθεν Αριστερός πολιτικάντης, επιτρέπεται ακόμα και η θανάτωση δια της λειψυδρίας), μάλλον δεν έχουν ακούσει ποτέ πως όταν σπέρνεις ανέμους θα θερίσεις θύελλες. Την ίδια "συγκομιδή" θα έχεις, επίσης, όταν προσπαθείς να επιλύσεις ένα σοβαρότατο ζήτημα, όπως είναι το μεταναστευτικό, χρησιμοποιώντας χιτλερικές μεθόδους, τις οποίες δικαιολογείς με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα τύπου "Ξένιος Δίας" (ανατριχιάζω και μόνο που αναφέρω αυτόν τον οργουελικό ευφημισμό, που αντικαθιστά την πραγματική ονομασία "πογκρόμ") για τα οποία ακόμα κομπορρημονεί ο Ν. Δένδιας...
Οταν κυνηγάς ανθρώπους με βάση το χρώμα τού δέρματός τους, τη γλώσσα ή την θρησκεία τους και τους μεταφέρεις νύχτα με τρένα σε διάφορες γωνιές τής χώρας, όπως είχε συμβεί και στην Θράκη, ντροπιάζεις οποιαδήποτε δημοκρατική παράδοση έχει αυτός ο τόπος, εξομοιώνοντας το σημερινό ελληνικό κράτος με φασιστικά εκτρώματα του παρελθόντος, τα οποία αντιμετώπιζαν με Αουσβιτς τα δικά τους κόμπλεξ κατωτερότητας. Και το πιο ειρωνικό; Εχεις κάνει μια τόσο πρόχειρη δουλειά ώστε να μη μπορείς να πείσεις ούτε τους πιο έτοιμους να πειστούν από το ακροατήριό σου, όπως είναι οι χρυσαυγίτες και οι κατατρομαγμένοι μικροαστοί, ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα οποία επιθυμείς να δημιουργήσεις ανά τη χώρα απότελούν λύση στο πρόβλημα. Γι' αυτό και οι μικροί εμφύλιοι πόλεμοι, όπως αυτός της Κορίνθου, οι οποίοι στήνονται στη μεσαιωνική ελληνική επαρχία, η οποία είχε βολευτεί όλα αυτά τα χρόνια με την υπερσυγκέντρωση μεταναστών στην Αθήνα και την εκμετάλλευση, στα όρια της υποδούλωσης, των ξένων που εργάζονταν στα δικά της χωράφια, οικοδομές της κι αλλού, θα είναι  κανόνας κι όχι η εξαίρεση εφόσον δεν υλοποιηθούν πολιτικές που και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα σέβονται και δεν θα μετατρέπουν την Ελλάδα σε ευρωπαϊκή "χωματερή" ανθρώπινων ψυχών...
Πού είναι η πίεση της ελληνικής κυβερνησης, με οποιοδήποτε τρόπο (ακόμα και με την παραχώρηση ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους μπαίνουν παράνομα από τα σύνορα) για αλλαγή τού "Δουβλίνου ΙΙ" και για την εφαρμογή των συμφωνιών επαναπατρισμού με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών; Πού είναι οι επιτροπές οι οποίες θα εξετάζουν με πολύ ταχύτερες διαδικασίες την παροχή ασύλου στους πρόσφυγες; Πού είναι οι πολιτικές ενσωμάτωσης κι απογκετοποίησης; Κι αυτά είναι μόνο μερικά παραδειγματα του τί πρέπει να γίνει προς αντικατάσταση μικροπολιτικών "στρατηγικών", οι οποίες προσκρούουν στην πανάρχαια διαπίστωση ότι το μίσος που γεννάς, υιοθετείς κι αναπαράγεις κάποια στιγμή θα γίνει τόσο μεγάλο κι ανεξέλεγκτο που θα "καταπιεί" κι εσένα τον ίδιο χωρίς κανέναν ενδοιασμό... 
 

Οταν οι "καρχαρίες" χαμογελούν, οι "μαρίδες" είναι ήδη το γεύμα τους...

Δεν είναι τυχαίο πως ο Αντ. Σαμαράς έχει σπουδάσει στο ίδιο πανεπιστήμιο με το ρεζίλη των Παπανδρέου. Φαίνεται πως και οι δυο τους, πέρα από τα όσα γράμματα έμαθαν, διδάχθηκαν πως ο καλύτερος τρόπος για να πετύχεις στη ζωή σου είναι να γίνεις όσο περισσότερο δουλοπρεπής είναι δυνατό! Γι' αυτό κι ο σημερινός πρωθυπουργός κάνει τα ίδια, μα τα ίδια ακριβώς, λάθη με τον προκάτοχό του, με πρώτο και κύριο την απόλυτη πρόσηλωση στους ευκταίους στόχους μιας κλίκας ανθρώπων οι οποίοι πόρρω απέχουν από το να ταυτίζονται με τις επιθυμίες τής συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού. Λες και δε φταίνε τα λάθη που δε βρίσκουν ανταπόκριση στην πραγματικότητα, αλλά η ίδια η πραγματικότητα...
Ο πρωθυπουργός έχει ξεκινήσει ένα μπαράζ συναντήσεων με διεθνείς παράγοντες και συνεντεύξεων στον ξένο Τύπο, η κοινή συνισταμένη των οποίων είναι να ομολογήσει, όσο γίνεται ευκρινέστερα, την πίστη του σε αδιέξοδες νεοφιλελεύθερες κι οριζόντιες πολιτικές, οι οποίες στο τέλος τής ημέρας θα έχουν οδηγήσει στην απόλυτη φτωχοποίηση των μικρομεσαίων και στην αναδιανομή τής πίτας όχι βεβαίως προς όφελος των πολλών, αλλά για χάρη των πλουσίων εσωτερικού κι εξωτερικού. Ας θυμίσω στον Αντ. Σαμαρά, γιατί φαίνεται πως το έχει ξεχάσει, πως το ρόλο τού "καλού παιδιού" είχε κρατήσει για τον εαυτό του κι ο ρεζίλης των Παπανδρέου, η πολιτική καριέρα τού οποίου είναι πιο νεκρή κι από πιγκουίνο στη Σαχάρα...
Θα μου πείτε, όσοι ακόμα υποστηρίζετε δυο από τους χειρότερους πρωθυπουργούς που γνώρισε αυτή η χώρα, πως τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο κι ο Αντ. Σαμαράς δεν έχουν στο μυαλό τους τη δική τους πολιτική επιβίωση, αλλά τη διάσωση του τόπου και του λαού του. Αφού μου δώσετε πρώτα λίγα λεπτά για να γελάσω με την ψυχή μου,να παρατηρήσω πως και οι δυο τους δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να έχουν δώσει και να δίνουν μάχες εμπροσθοφύλακής για τη διατήρηση ενός συστήματος το οποίο υπηρέτησαν επί δεκαετίες και θα παρουσιάζονταν αχάριστοι απέναντί του, αν τώρα συνέδραμαν στη διάλυσή του. Από αυτήν την άποψη δικαιολογώ τους χαριεντισμούς τους με τους διάφορους "καρχαρίες" τής εγχώριας και διεθνούς πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ. Μόνο που όταν τα σαρκοβόρα θηλαστικά χαμογελούν τα νέα δεν είναι ποτέ καλά για τις μαρίδες... 

Θέλουν να "επιμηκύνουν" το δηλητήριο...

"Κυρία Μέρκελ, σας παραδίδω τα πτώματα των ελλήνων. Απλώς, δώστε μου λίγο περισσότερο χρόνο για να τα θάψω"! Αυτό θα είναι, πάνω κάτω, το νόημα όσων θα μεταφέρει ο Α. Σαμαράς στην καγκελάριο της Γερμανίας στη συνάντηση που θα έχουν την Παρασκευή. Ολα τα υπόλοιπα περί σπουδαιότητας της χρονικής παράτασης των πολιτικών θανάτωσης του ελληνικού λαού δεν είναι τίποτα άλλο από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα που όσο γρήγορα λάμπουν τόσο τάχιστα ξεθωριάζουν. Αλήθεια, τί νόημα έχει να ψηφιστεί πρώτα το τρίτο στη σειρά μνημόνιο, δομημένο στην ίδια λογική φτωχοποίησης του πληθυσμού, και στη συνέχεια να μπει η κυβέρνηση στη διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσής του; Δεν είναι ο χρόνος το πρόβλημα αλλά το μείγμα, όπως άλλωστε συνήθιζε να λέει κι ο σημερινός πορωθυπουργός πριν υποκύψει στους εκβιασμούς που του ασκήθηκαν. Ο Α. Σαμαράς, όπως κι ο Β. Βενιζέλος, δεν έχουν και πολλά περιθώρια ελιγμών, δεδομένου ότι οι υπογραφές τους φιγουράρουν φαρδιές-πλατιές στα μέτρα των 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα οποία τώρα παριστάνουν πως "δεν ξέρουν, δε γνωρίζουν"...
Με την εμμονή τούς στην πάση θυσία παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν να επιβάλουν στον ελληνικό λαό μια "θρησκοληψία" η οποία μόνο αγνή δεν είναι, από τη στιγμή που εκπορεύεται από το καθαρώς ωφελιμιστικό κίνητρο της με κάθε μέσο επιβίωσης μιας εντελώς απαξιωμένης πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ. Σε αυτό το πλαίσιο, η αξιοπρεπής διαβίωση της μάζας δεν είναι τίποτα άλλο από μια ενοχλητική λεπτομέρεια με την οποία απαξιούν να ενδιαφερθούν όσοι είναι αποκλειστικώς απασχολημένοι με τη σωτηρία τού δικού τους τομαριού...
Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει και πολλά από τα διεθνή ραντεβού τού Α. Σαμαρά. Κι αυτό γιατί για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να απαιτείς κι όχι να επαιτείς και να έχεις μια στρατηγική που να ξεπερνά μπακαλίστικες λογικές και να θέτει στο επίκεντρό της τους πολλούς κι όχι τους λίγους. Καλά θα κάνει, πάντως, ο πρωθυπουργός, για το δικό του καλό, να συνηθίσει στα αεροπορικά ταξίδια γιατί δεν θα αργήσει η ημέρα που θα τρέχει κι αυτός να βρει κάποιο ελικόπτερο διαφυγής από το χάος που θα έχει αφήσει πίσω του...

Φώτη, βάλε έστω ένα φύλλο συκής πάνω σου...

Να 'μαστε πάλι εδώ! Σα να μην πέρασε ούτε μια ημέρα από την πρώτη φορά που η τρόικα κι ο ρεζίλης των Παπανδρέου εκβίαζαν το Κοινοβούλιο να υπερψηφίσουν το πρώτο μνημόνιο γιατί σε διαφορετική περίπτωση η χώρα θα χρεοκοπούσε, έρχεται τώρα η νέα τρόικα εσωτερικού να προσπαθεί να επιβάλει το ίδιο ψευτοδίλημμα, όχι μόνο στους βουλευτές που τη στηρίζουν αλλά και στον ελληνικό λαό. Γι' αυτό, άλλωστε, χρειάστηκαν δυόμισι μήνες από τις εκλογές για να "κλειδώσουν" οι περιλάλητες περικοπές των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, που μπορεί να φτάσουν και τα 14 δισεκατομμύρια! Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και ΜΝΗΜΑΡ ήξεραν από την αρχή ότι ήταν μνημονιακή τους υποχρέωση να περάσουν ένα νέο πολύ σκληρό πακέτο οριζόντιων μέτρων σε βάρος τής πλειονότητας των πολιτών. Ολο αυτό το διάστημα δεν το αφιέρωσαν για τη συγκρότηση ενός πραγματικού εθνικού εναλλακτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, το οποίο θα ήταν και η πρότασή μας στην, επίσης περιλάλητη, επαναδιαπραγμάτευση, αλλά προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο και να υποβάλουν τα μέτρα, μέσω των διαρροών τους, σε ένα "κρας τεστ" από τους ψηφοφόρους τους και να διαμορφώσουν την κατάλληλη επικοινωνιακή προπαγάνδα ώστε να περάσουν το νέο κύμα φτωχοποίησης των ελλήνων σαν τη μοναδική σανίδα σωτηρίας που διαθέτει η χώρα...
Σε αυτήν την προσπάθεια είναι "άξιος" ο μισθός τού Φ. Κουρέλη. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είναι έτσι κι αλλιώς δύο κόμματα απαξιωμένα στη λαϊκή συνείδηση. Κι αν το πρώτο καταφερε να κερδίσει τις εκλογές το χρωστά στην κινητοποίηση των πιο χυδαίων ενστίκτων τής μάζας, που είναι ο φόβος και η μισαλλοδοξία, κι όχι σε κανενός είδους ιδεολογική του κυριαρχία. Ο "χρήσιμος ηλίθιος", ακόμα πιο χρήσιμος ηλίθιος από ό,τι υπήρξε ο Γ. Καρατζαφέρης, δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της ΜΝΗΜΑΡ, ο οποίος είτε από απύθμενη αφέλεια είτε από εγκληματική προσωπική σκοπιμότητα (δεν ξέρω τί από τα δύο είναι χειρότερο), προσφέρει το τέλειο άλλοθι στους δολοφόνους τού λαού, τους δίνει δηλαδή μια τρόπον τινά αριστερή νομιμοποίηση στο έγκλημά τους. Και το κάνει με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν ο ρεζίλης των Παπανδρέου κι ο Λ. Παπαδήμιος, τα προσωπικά και συντεχνιακά συμφέροντα των οποίων δεν ταυτίζονταν με εκείνα της πλειονότητας...

Κάθε άνθρωπος κάνει λάθη και κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τα διορθώνει. Γι' αυτό και περιμένω τώρα από το Φ. Κουρέλη να αναγνωρίσει ότι η στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά αποτελεί ύβρη απέναντι στους αγώνες τής Αριστεράς για κοινωνική δικαιοσύνη κι εθνική ανεξαρτησία, σε κάποιους από τους οποίους δεν αμφιβάλλω ότι συμμετείχε κι ο ίδιος, να αποσύρει τους υπουργούς του και να καταψηφίσει, φυσικά, τη νέα άγρια λιτότητα σε βάρος όλων, η οποία εξειδικεύεται με μέτρα τα οποία δεν έχουν ούτε καν μια αναφορά, για την τιμή των όπλων, στην πάταξη της φοροδιαφυγής ή σε άλλες ρυθμίσεις οι οποίες θα έπλητταν τους πλούσιους κι όχι τους μικρομεσαίους. Σε αντίθετη περίπτωση το άγος που θα βαραίνει το Φ. Κουρέλη θα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό του Γ. Καρατζαφέρη, ο οποίος απλώς είχε "μακιγιάρει" την ακροδεξιά ιδεολογία του και είχε αποκρύψει επιμελώς τη στενή του διασύνδεση με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Η εκλογική εξαφάνιση της ΜΝΗΜΑΡ θα είναι η μικρότερη τιμωρία για ένα σχηματισμό ο οποίος στηρίχθηκε από την ελίτ για να λειτουργήσει δίκην φράγματος στο ρεύμα που κατευθυνόταν ομαδικώς από το ΠΑΣΟΚ στην πραγματική Αριστερά. Φώτη, βάλε έστω ένα φύλλο συκής πάνω σου γιατί αλλιώς η Ιστορία θα σε ξεπαγιάσει...

Περιμένοντας την ενηλικίωση ενός λαού...

Ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος για να εκφυλιστεί μια εν δυνάμει επανάσταση, οποιασδήποτε μορφής; Μα, να αφεθεί στα χέρια λούμπεν, αδαών κι απατεώνων, εκείνων δηλαδή οι οποίοι, για παράδειγμα, είτε δεν κόβουν αποδείξεις είτε υπερασπίζονται όσους δεν τις κόβουν με το επιχείρημα πως το ΣΔΟΕ αφήνει ανενόχλητα μεγαλύτερα "ψάρια", καθώς κι εκείνων που πάνω στον "αντάρτικο" οίστρο τους πυροβολούν οποιοδήποτε εναντιώνεται στην επαναστατική τους γυμναστική. Δεν αντιλέγω πως σε αυτήν τη χώρα υπάρχουν μεγαλύτεροι φοροφυγάδες από τους εστιάτορες της Υδρας (αν και δεν θα χαρακτήριζα το συγκεκριμένο νησί ως νησί των φτωχών), όπως και το ότι η ίδρυση μιας τράπεζας είναι μεγαλύτερο έγκλημα από τη ληστεία της, όπως θα έλεγε κι ο Μπρεχτ. Ούτε είμαι από εκείνους που αποκλείουν σε κάθε περίπτωση την άσκηση βίας ή δεν την αποδέχονται ως το ύστατο όπλο των κατώτερων οικονομικώς τάξεων απέναντι στους καταπιεστές τους. Είμαι, ωστόσο, καθέτως κι οριζοντίως αντίθετος στην "τυφλή" βία, η οποία υπερασπίζεται εγκλήματα εσχάτης προδοσίας, όπως είναι η φοροδιαφυγή, ή τη δολοφονία ενός απλού οδηγού ταξί που προσπάθησε να εμποδίσει την "ύψιστη" επαναστατική πράξη ανατροπής τής οικονομίας τής αγοράς, όπως είναι η ληστεία μιας τράπεζας. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα μόνο για το Μακιαβέλι, όχι για όσους υποτίθεται πως θέλουν να οικοδομήσουν έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που ζούμε τώρα...
Από την άλλη, βεβαίως, δε μπορώ παρά να καυτηριάσω την υποκρισία όλων μας, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, όταν είμαστε πρόθυμοι να καταπιούμε αμάσητη την προπαγάνδα των διαπλεκόμενων μέσων ενημέρωσης για τους φοροφυγάδες τής Υδρας, λες και κανένας μας δεν έχει φοροδιαφύγει ή δεν έχει φοροαποφύγει ποτέ στη ζωή του, αλλά δε διερωτώμαστε γιατί το MEGA, για παράδειγμα, δεν έχει κάνει ποτέ πρώτο θέμα τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή και το λαθρεμπόριο καυσίμων των ιδιοκτητών του ή γιατί δε μετέδωσε ποτέ έστω ένα ρεπορτάζ για τις πλαστικές σφαίρες που δέχθηκαν διαδηλωτές στα ορυχεία χρυσού τής Χαλκιδικής από την αστυνομία, η οποία θέλησε με αυτόν τον τρόπο να υπερασπιστεί το...δημόσιο συμφέρον τού Γ. Μπόμπολα. Ο ίδιος τηλεοπτικός σταθμός, εξάλλου, και οι κατά τα άλλα λαλίστατοι "αγανακτισμένοι" τηλεσχολιαστές του δε βρήκαν μια κουβέντα να μας πουν για τις καταγγελίες περί εικονικών αυξήσεων του μετοχικού κεφαλαίου τής Τράπεζας Πειραιώς, ιδιοκτησίας τής οικογένειας Βαρδινογιάννη, η οποία αγόρασε μπιρ παρά την Αγροτική. Ο καλός "ψαράς" ορθώς πράττει και πιάνει στα δίχτυα του "μαρίδες". Μόνο που αν θέλει να λέει πως κάνει καλά τη δουλειά του θα έπρεπε, πού και πού τουλάχιστον, να πιάνει και κανέναν "καρχαρία"...
Οπως και να έχει, η ενηλικίωση αυτού του λαού φαίνεται πως αργεί, μολονότι η κρίση έχει επιταχύνει τη διαδικασία. Γι' αυτό κι εξακολουθεί να βγάζει "σπυράκια" όταν πληροφορείται για το "δέντρο" τής λούμπεν εγκληματικότητας, αλλά αδυνατεί να δει ακόμα το "δάσος" των εγκλημάτων τού "λευκού κολάρου", τα οποία είναι κι αυτά που τον εξαθλιώνουν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα. Δεν θα βγάλουμε άκρη ούτε με το ναρκισσισμό και την ευθυνοφοβία ούτε με το αυτομαστίγωμα και την εθελοδουλία, ασθένειες από τις οποίες πάσχει η πλειονότητα των ελλήνων. Γι' αυτό και η εμπιστοσύνη μου περιορίζεται σε εκείνη τη γενναία μειονότητα που αντιπαρέρχεται την κλάψα, την κακομοιριά και το ραγιαδισμό κι αγωνίζεται σε καθημερινή βάση για μια κοινωνία η οποία δεν θα χρειάζεται να μετέρχεται των νόμων τής ζούγκλας για να επιβιώνει. Δεν απελπίζομαι, όμως, γιατί ξέρω ότι αν η ανθρωπότητα έχει φτάσει από τις σπηλιές στον πλανήτη Αρη αυτό δεν το οφείλει στο συντηρητισμό των πολλών, αλλά στα ανοιχτά μυαλά και στην τόλμη των λίγων...    

Χωρίς ευρώ θα υπάρξει ζωή, με το ευρώ δεν ξέρω...

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχει άδικο: η χρεοκοπία μιας χώρας είναι καταστροφή! Η κυβέρνηση, όμως, που του επιτέθηκε σφόδρα είναι αυτή που δεν έχει ντροπή. Κι αυτό γιατί αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα δε γίνεται τίποτα άλλο από μια διαχείριση της χρεοκοπίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις τής εποχής, οι οποίες δεν είναι τόσο μεγάλες όσο παροσιάζονται κι όσο θέλουν να μας τις παρουσιάζουν οι διάφοροι ξενόδουλοι. Σε λίγο ο ελέφαντας που διατηρούμε στο "δωμάτιο" της ευρωζώνης θα γεννήσει κι ελεφαντάκια, αλλά εμείς ακόμα συζητούμε για το πώς θα κάψουμε κι άλλο από το "λίπος" μας για να τον ταΐσουμε και να τον κάνουμε τόσο δυνατό ωστε το λιώσιμό μας από αυτόν να καταστεί αναπόφευκτο. Το είπε κι ο υπουργός Εξωτερικών τής Φινλανδίας, που δε νομίζω πως είναι συνοδοιπόρος τού Αλέξη Τσίπρα: "ο ζουρλομανδύας τού ευρώ έχει φέρει δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους και καταστρέφει το μέλλον της Ευρώπης, γι' αυτό και είτε ο Νότος είτε ο Βορράς θα αποχωρήσουν". Κι όμως, εμείς προετοιμαζόμαστε να διανύσουμε την έρημο χωρίς καν να κουβαλούμε μπουκάλια νερού...
Αναρωτιέμαι: η Φινλανδία, μια από τις ισχυρότερες οικονομίες τής ευρωζώνης, διαθέτει εναλλακτικό σχέδιο που δεν περιλαμβάνει το ευρώ. Η Ελλάδα έχει; Κι αν όχι, μήπως θα έπρεπε η κυβέρνηση να σταματήσει την επίκληση της Παναγίας, τη δαιμονοποίηση της αλήθειας και τη μάταιη αναζήτηση περικοπών 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και να αρχίσει την εκπόνηση ενός σχεδίου το οποίο θα έχει στο επίκεντρό του τη δραχμή; Μήπως, λέω μήπως, θα έπρεπε να το σκεφτεί πέντε και δέκα φορές πριν αποκρατικοποιήσει κερδοφόρες επιχειρήσεις, λαμβάνοντας υπόψη το νέο σκηνικό το οποίο δημιουργείται στην Ευρώπη και στο οποίο κανένας δεν θα είναι τόσο δυνατός όσο σήμερα ή όσο πίστευε ότι είναι σήμερα; Μήπως οφείλουμε να σηκώσουμε τα μανίκια και να οργανώσουμε ένα πλάνο παραγωγικής αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας, με βασικό κριτήριο την αναδιανομή τού πλούτου και την κοινωνική δικαιοσύνη, στο οποίο θα πρωταγωνιστούν η παιδεία, η καινοτομία, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία, η μεταποίηση, η βιομηχανία κι ο ορυκτός πλούτος αυτής της χώρας από το να σπαταλούμε χρόνο κι ενέργεια στο πώς θα διαχειριστούμε επικοινωνιακώς τη νέα μείωση των συντάξεων των 700 ευρώ;...
Ο Αλέξης Τσίπρας λοιδορήθηκε (και) γι' αυτήν του τη δήλωση, αλλά είχε όλο το δίκιο με το μέρος του: το νόμισμα δεν είναι φετίχ και, κυρίως, δε μπορεί να είναι προτεραιότητα έναντι της αξιοπρεπούς, το λιγότερο, διαβίωσης της πλειονότητας του ελληνικού λαού. Κανείς δεν ισχυρίζεται πως ο δρόμος τής απεξάρτησης από νεοφιλελεύθερες πολιτικές που σαρώνουν τους πολλούς και διασώζουν τος λίγους θα είναι βόλτα στο πάρκο. Κι ο επικεφαλής τού ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, είχε "υποσχεθεί" αίμα και δάκρυα. Και θα υπάρξουν και αίμα και δάκρυα, μόνο που αν ακολουθήσουμε μια ταξικώς δίκαιη πολιτική στο τέλος τής διαδρομής θα μπρούμε να ανασαίνουμε ελεύθερα και χωρίς τεχνητή υποστήριξη. Λένε, για παράδειγμα, πως αν φορολογηθούν οι πλούσιοι αυτοί θα φύγουν στο εξωτερικό. Καλό τους ταξίδι, λοιπόν, και να μη μας γράφουν! Μόνο που σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να ξέρουν ότι θα δημευτεί κι οποιοδήποτε εν Ελλάδι ευρισκόμενο περιουσιακό τους στοιχείο, είτε πρόκειται για βιομηχανία είτε για βίλα, το οποίο και θα αποδοθεί στον ελληνικό λαό ώστε να το αξιοποιήσει καταλλήλως. Η ελίτ είναι που χρωστά στο λαό κι όχι το αντίστροφο. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους αυτό όσοι μας κουνούν επιδεικτικώς το δάχτυλο, αλλά τρέμει το φυλλοκάρδι τους όταν ακούν για έξοδο από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις μνημονιακές πολιτικές...   

Χυδαιότητος το ανάγνωσμα...

Ας ξεκινήσουμε από το αυτονόητο: αν ο οποιοσδήποτε "κοινός θνητός", που δεν είχε διατελέσει ποτέ στη ζωή του βουλευτής, υπουργός ή αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ισχυριζόταν πως "έφαγε" χρήματα μαζί με άλλους θα είχε επέμβει η εισαγγελία αυθωρεί και παραχρήμα και θα του ζητούσε, αν μη τί άλλο, εξηγήσεις. Κι αν ακόμα, όμως, δε συνέβαινε αυτό γιατί ο "δηλωσίας" είναι γνωστός για τις επικοινωνιακές του τσιχλόφουσκες, μια ευνομούμενη Πολιτεία θα τον καλούσε τουλάχιστον να απολογηθεί στην περίπτωση που εξέδιδε βιβλίο με έναν προκλητικό τίτλο όπως "Μαζί τα Φάγαμε". Τίποτα, όμως, από όλα αυτά δεν ισχύει στην "άμωμη" Ελλάδα, όπου ακόμα συζητούμε στα σοβαρά για το αν σε αυτήν τη χώρα το μεγαλύτερο "πάρτι" με τα λεφτά τού ελληνικού Δημοσίου το έκαναν ο Κόκκαλης, ο Βαρδινογιάννης, ο Λάτσης και τα άλλα "καλά παιδιά" ή ο κυρ Μήτσος από το Πέραμα και η κυρά Μαριγούλα από το Μενίδι. Σαφώς έχουν τις ευθύνες τους ο κυρ Μήτσος και η κυρά Μαριγούλα, όπως κι όλοι όσοι τους πετούσαν ξεροκόμματα τα πάλαι ποτέ κόμματα εξουσίας κι εκείνοι τα άρπαζαν για να συντηρούν τις οικογένειές τους και να προσπαθήσουν να μιμηθούν από κάποια στιγμή και μετά τον τρυφηλό τρόπο ζωής τον οποίο τους πλάσαρε ως πρότυπο η "βιομηχανία" τού λάιφσταϊλ. Ο κυρ Μήτσος και η κυρά Μαριγούλα ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δίκην αντιπαροχής για τα ψίχουλα που τους πετούσαν και τα "βάφτιζαν" κοινωνική δικαιοσύνη. Μόνο που κάθε ποινικό αδίκημα τιμωρείται αναλόγως της βαρύτητάς του και η κλοπή και η υπεξαίρεση, για παράδειγμα, άλλοτε είναι πταίσματα, άλλοτε πλημμελήματα κι άλλο κακουργήματα που κολάζονται ακόμα και με ισόβια κάθειρξη. Ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος σπούδασε νομικά, θα έπρεπε να το γνωρίζει. Του δίνω, όμως, το "ελαφρυντικό" πως ως γνήσιο κομματόσκυλο μια ζωή, δε χρειάστηκε να εργαστεί σχεδόν ποτέ του...

Τις δικές της ευθύνες για το κατάντημα της μεταπολίτευσης προφανώς τις έχει και η Αριστερά. Κι αυτή δικαιολόγησε συμπεριφορές οι οποίες δε συνάδουν με την τήρηση της αξιοκρατίας και με τον καλώς εννοούμενο συνδικαλισμό. Κι αυτή παρουσιάστηκε κατά καιρούς βολεμένη στο "καβούκι" της και δεν τόλμησε να "ξεμυτίσει" λίγο παραπάνω ώστε να ανατρέψει νωρίτερα την Ελλάδα τής χυδαιότητας που οικοδόμησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Μόνο που οι "δολοφόνοι" θα πρέπει να βρουν καλύτερη επιχειρηματολογία για τα εγκλήματά τους από το ότι κάποιοι δεν τους παρεμπόδισαν όσο θα έπρεπε ώστε να μην τα διαπράξουν. Ο Θ. Πάγκαλος κι ο καθένας που άσκησε εξουσία σε αυτήν τη χώρα τα τελευταία 40 χρόνια, αν ήθελαν να είναι απολύτως ειλικρινείς, πρώτα και κύρια με τους εαυτούς τους, θα παραδέχονταν ότι δεν πίστευαν πως θα κατάρρεε ποτέ η "αυτοκρατορία των ψευδαισθήσεων" την οποία είχαν δημιουργήσει. Πίστευαν ότι θα κυβερνούσαν στους αιώνες των αιώνων, εναλλασσόμενοι απλώς στα ηνία τής διακυβέρνησης ώστε να δημιουργείται και μια εντύπωση εφαρμογής των δημοκρατικών διαδικασιών. Ακόμα και τα καλύτερα μυαλά, όμως, αδυνατούν να στήσουν το τέλειο έγκλημα. Πόσω μάλλον όταν αυτά είχαν διαφθαρεί μέχρι το κόκαλο και είχαν "βυθιστεί" σε μια ζωή όπου αλήθεια ήταν μόνο ό,τι τους έλεγαν οι αυλοκόλακές τους κι εθνικό συμφέρον ό,τι γέμιζε τους λογαριασμούς τους σε φορολογικούς παραδείσους...
Ο Θ. Πάγκαλος απολαμβάνει του απόλυτου οίκτου μου! Κατανοώ πόσο δύσκολο είναι για κάποιον που έχει περάσει τουλάχιστον τη μισή του ζωή ασκώντας εξουσία σε ανθρώπους που θεωρεί υπηκόους του κι όχι πολίτες να βρίσκεται τώρα στο έλεος του κάθε "αδέσποτου" γιαουρτιού και μακριά από τα φώτα τής δημοσιότητας. Η ματαιοδοξία, άλλωστε, είναι το αγαπημένο αμάρτημα του "διαβόλου", όπως "αποκαλύπτει" κι ο Αλ Πατσίνο σε παλιότερη ταινία του. Κατανοώ, επίσης, ότι έχει φτάσει σε μια ηλικία όπου δεν αντέχει πια να ψεύδεται για τα πάντα. Γι' αυτό και θα τον παρότρυνα, αν θέλει να αποδειχθεί μάγκας κι όχι κουτσαβάκης, να μιλήσει επιτέλους ανοιχτά για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που μόλυναν και μολύνουν το δημόσιο βίο αυτής της χώρας επί δεκαετίες και τα οποία υπηρέτησε ασμένως κι ο ίδιος. Σε διαφορετική περίπτωση, εκείνος που τα βάζει μόνο με τους αδύναμους, τους οποίους κάποτε δωροδοκούσε και σήμερα εξαθλιώνει, "ξεγυμνώνει" απλώς την ανανδρία και τη χυδαιότητά του...

Το "ανέκδοτο" είμαστε πάλι εμείς...

Ολο και περισσότερα παιδιά μένουν ανεμβολίαστα ή εγκαταλείπονται σε ιδρύματα, έγκυες δεν έχουν να δώσουν 800 ευρώ για να γεννήσουν σε δημόσιο νοσοκομείο, καρκινοπαθείς στο πρώτο στάδιο δεν διαθέτουν τα χρήματα για εγχείρηση διάσωσης και για χημειοθεραπείες, στους νεφροπαθείς που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές καθυστερείται η καταβολή οδοιπορικών για τη μετάβασή τους στις μονάδες τεχνητού νεφρού, οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ θα δουν κι άλλη μείωση στις συντάξεις τους, πολύτεκνοι, με τον πληθυσμό κάτω πλέον από τα 10.000.000, λαμβάνουν (μέχρι πότε;) το "αστρονομικό" ποσό των 44 ευρώ μηνιαίως για κάθε προστατευόμενο τέκνο τους, ενώ οι πρωτοδιορισμένοι δάσκαλοι αμείβονται με λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα τη στιγμή που αγράμματοι ΕΠΟΠ απολαμβάνουν καλύτερων απολαβών, χαρακτηριστικό παράδειγμα των στρεβλών προτεραιοτήτων αυτής της χώρας. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα της ανθρωπιστικής κρίσης την οποία διέρχεται η Ελλάδα όσο κάποιοι περιμένουν να "ωριμάσουν οι συνθήκες" για να επαναδιαπραγματευτούν τα μνημόνια κι όσο ορισμένοι, πεινασμένοι ακόμα για εξουσία και προβολή παρ' όλο το φαγοπότι δεκαετιών, επιμένουν να ρίχνουν το ανάθεμα στο λαό κι όχι στους "κολλητούς" τους στην επιχειρηματική ελίτ, οι οποίοι τους φιλοξενούσαν και στα κότερά τους. Ετσι δεν είναι "μαζί τα φάγαμε, αλλά χώρια πεινάμε" Θ. Πάγκαλε;...
Με το ρυθμό που ακολουθούμε πολύ φοβάμαι πως δεν θα αργήσει η εποχή κατά την οποία αστέρες τού Χόλιγουντ θα διοργανώνουν τηλεοπτικούς μαραθωνίους ενίσχυσης των πεινασμένων τής Ελλάδας ή θα μας επισκέπτονται μεταφέροντας τρόφιμα και φάρμακα και κατά την οποία ο Ερυθρός Σταυρός κι άλλες διεθνείς οργανώσεις θα στήνουν τις σκηνές τους στην πλατεία Συντάγματος για να εμβολιάζουν τον πληθυσμό. Κι όμως, η τρόκα εσωτερικού και η τρόικα εξωτερικού θέλουν να περάσουν ένα νέο πακέτο 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάρος των μικρομεσαίων, την ώρα που οι κροίσοι αυτής της χώρας επιδίδονται σε αστακοπόλεμους στη Μύκονο υπό τους ήχους των τελευταίων επιτυχιών διασκεδαστών τής μάζας που παριστάνουν τους καλλιτέχνες, την ώρα που οι ζάμπλουτοι διοργανώνουν πριβέ πάρτι σε ερημικά νησιά μεταφερόμενοι με τα λίαρ τζετ τους, καθώς και την ώρα που αποκαλύπτονται και θα αποκαλυφθούν τρανταχτές περιπτώσεις φοροδιαφευγόντων και φοροαπαποφευγόντων επιχειρηματιών που αν ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους όχι μόνο δεν θα κόβονταν συντάξεις και μισθοί, αλλά θα δίνονταν κι αξιοπρεπείς αυξήσεις...
Οι λίγοι πλούσιοι και οι πολλοί μικρομεσαίοι και φτωχοί ήταν πάντοτε το μεγάλο πρόβλημα (και) αυτής της χώρας κι όχι οι κατά καιρούς αποδιοπομπαίοι τράγοι, από τους "τουρκόσπορους" και τους "κομμουνιστάς" μέχρι τους "γύφτους", τους εβραίους, τους αλβανούς και τους πακιστανούς. Είναι σα να βλέπω όλους αυτούς τους κοσμικούς κυρίους και τις κοσμικές κυρίες να χαχανίζουν δυνατά στις βίλες τους βλέποντας το πόπολο να ξεθυμαίνει την οργή του στους φτωχοδιαβόλους κι εκείνοι να απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τα οποία άλλοι παράγουν για τους ίδιους κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας. Αν δεν το έχετε καταλάβει, σε αυτήν τη φάρσα τής "δημοσιονομικής προσαρμογής" το ανέκδοτο είμαστε εμείς. Για πόσο ακόμα θα τους επιτρέψουμε να γελούν σε βάρος μας;...  
 

Τα "λιοντάρια" δεν θα χορτάσουν αν δεν φάνε και τους θηριοδαμαστές τους...

Ο Τζορτζ Μπεστ, ο σπουδαίος βορειοϊρλανδός ποδοσφαιριστής ο οποίος σπατάλησε το ταλέντο του υποκύπτοντας στα πάθη του, αρεσκόταν να διηγείται μια προσωπική του ιστορία: βρισκόταν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου με μια Μις Κόσμος, με ανοιγμένες σαμπάνιες και με πεταμένα λεφτά στο κρεβάτι, τα οποία είχε κερδίσει στο καζίνο. Ο γκρουμ που του χτύπησε την πόρτα για να του φέρει άλλη μια σαμπάνια, του έκανε τότε την "ερώτηση τού ενός εκατομμυρίου δολαρίων": "τί πήγε στραβά Τζόρτζι;"!
Αυτόν τον αφελή υπάλληλο μου θυμίζει κι ο Ν. Δένδιας όταν παριστάνει τον τιμητή του ρατσισμού, με αφορμή τη δολοφονία ιρακινού από ακροδεξιούς στο κέντρο των Αθηνών. Μπορώ να δικαιολογήσω τον υπουργό Δημόσιας Τάξης μόνο αν υποκρίνεται πως δεν καταλαβαίνει τί σύμβαίνει. Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η πολιτική του ανάλυση είναι διασταύρωση χιμπαντζή με ξανθιάς των ανεκδότων! "Αγαπητέ" Ν. Δένδια, το μόνο που με εκπλήσσει από το μπαράζ ρατσιστικών επιθέσεων σε όλη την Ελλάδα είναι που δεν έχουμε δει (ακόμα;) κεφάλι πακιστανού σε παλούκι να περιφέρεται από τα "παλικάρια" τής Χρυσής Αυγής κι από δίπλα ο όχλος να ζητωκραυγάζει για τους "απελευθερωτές τού έθνους". Οταν το κράτος, με κινήσεις όπως το πογκρόμ σε βάρος μεταναστών, νομιμοποιεί τη ρατσιστική βία είναι φανερό ότι απελευθερώνει εκείνες τις δυνάμεις, χθόνιες και υποχθόνιες, οι οποίες εκμεταλλεύονται με το πιο χυδαίο τρόπο τη φυσική ροπή τής μάζας να κατηγορεί γιά τα δεινά της τους πιο αδύναμους ανάμεσά της, "ξεχνώντας" πως πηγή των συμφορών της είναι εκείνοι που κρατούν τα λουριά της κι όχι οι κάθε λογής σκλάβοι...
Αν θέλει ο Ν. Δένδιας να γίνει από κουτσαβάκης μάγκας, οφείλει όλη αυτήν την "αντρίλα" που βγάζει στις δηλώσεις του και στους οργουελικούς "Ξένιους Δίες" του να τη διοχετεύσει εκεί που θα έπρεπε, δηλαδή προς την Ευρώπη, η οποία παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι το μεταναστευτικό δεν είναι ένα αποκλειστικώς ελληνικό ζήτημα, αλλά την αφορά άμεσα. Ο υπουργός, και η κυβέρνηση συνολικώς, αντί να ικανοποιούν τα κατώτερα ένστικτα των ελλήνων με επιχειρήσεις που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, καλό είναι να βάλουν μπροστά ένα πραγματικό σχέδιο δράσης το οποίο θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αλλαγή τού "Δουβλίνο ΙΙ" το οποίο δεν επιτρέπει σήμερα την προώθηση μεταναστών στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου άλλωστε θέλουν να καταλήξουν. Σε διαφορετική περίπτωση, κι ας το έχει υπόψη ο Ν. Δένδιας, όσο αίμα κι αν πέσει στην αρένα τα "λιοντάρια" δεν θα χορτάσουν μέχρι να καταβροχθίσουν και τους "θηριοδαμαστές" τους... 

Κάποιοι θέλουν να μείνουν για πάντα τροτέζες...

Συγγνώμη που κάνω εσάς που ψηφίσατε Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΜΝΗΜΑΡ για να μείνουμε στο ευρώ να αισθάνεστε κορόιδα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε και μεταξύ μας: αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη, εννοώντας φυσικώς τη Γερμανία, έχουν πάψει να συζητούν για το πώς μπορούν να κερδίσουν χρόνο "διασώζοντας" την Ελλάδα και καταστρώνουν ήδη τα πλάνα τους για μια ευρωζώνη δίχως τη χώρα μας. Ισως, μάλιστα, και για μια Ευρώπη δίχως ευρωζώνη. Πότε θα μπει το σχέδιο σε πλήρη εφαρμογή; Μόλις ξεπουλήσουμε μπιρ παρά όλη τη δημόσια περιουσία και, κυρίως, τα "φιλέτα" της, όπως είναι η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ και τα ΕΛ.ΠΕ...
Οι τροϊκανοί και οι φιλοτροϊκανοί, βεβαίως, τα συμφέροντά τους εξυπηρετούν και υπό μία καπιταλιστική έννοια καλώς πράττουν. Το θέμα είναι εμείς πότε θα καταλάβουμε ότι αυτή η άκριτη προσήλωσή μας στο ενιαίο νόμισμα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, για χάρη των οποίων σε λίγα χρόνια θα είναι οι δικοί μας νέοι που θα μεταναστεύουν μας σε μεγάλο αριθμό στο Μπαγκλαντές κι όχι το αντίστροφο, είναι ο καλύτερος δρόμος για την καταστροφή; Ως πότε θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε ένα μαρτύριο δίχως τέλος όταν μπορούμε να ακολουθήσουμε μια άλλη διαδρομή, που προφανώς θα έχει κι αυτή πόνο μόνο που με την κατάλληλη διαχείριση από άλλες πολιτικές δυνάμεις από αυτές που σήμερα κυβερνούν μπορεί να μας οδηγήσει στο πραγματικό ζητούμενο, το οποίο δεν είναι άλλο από τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου; Πείτε με καχύποπτο, ακόμα και συνωμοσιολόγο, αλλά στην θέση σας θα μου έμπαιναν τουλάχιστον υποψίες αναλογιζόμενος πόσο λυσσαλέα μάχη έδωσε και συνεχίζει να δίνει η τραπεζική, η επιχειρηματική και πολιτική ελίτ αυτής της χώρας προκειμένου να παραμείνουμε στο ευρώ. Θα μπορούσα να το πιστέψω ότι το κάνει από αγνό πατριωτισμό κι αγάπη για το λαό αν, την ίδια ώρα, δεν είχε μεταφέρει τις καταθέσεις της στο εξωτερικό ή δεν αντιδρούσε με θρασύ τρόπο ακόμα και στην υπόνοια να φορολογηθεί έστω και με ένα ευρώ. Θα το πίστευα, αν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης ταυτίζονταν με εκείνα της μεσαίας και της εργατικής...
Οσο πιο γρήγορα αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων τόσο περισσότερες δυνατότητες θα έχουμε, ακόμα και στην περίπτωση που η Ανγκ. Μέρκελ προτιμήσει να αυτοπυροβοληθεί από το να χάσει τις γερμανικές εκλογές τού φθινοπώρου τού 2013. Δεν είναι προτιμότερο να διατηρούμε, για παράδειγμα, την κυριότητα τραπεζών, οργανισμών κοινής ωφελείας ή κερδοφόρων επιχειρήσεων που θα αποτελέσουν τη  βάση τής παραγωγικής ανασύνταξης της χώρας; Δεν απευθύνεται στο κοινό καλό η σκέψη να επιστρέψουμε στην πραγματική γεωργία, κτηνοτροφία κι αλιεία κι όχι στην καταστροφική πολιτική των επιδοτήσεων και του "όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά"; Ευρωλιγούρηδές μου, μην ανησυχείτε. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει με αυτόν τον τρόπο την Ευρώπη. Απεναντίας, θα γινόταν ένας πολύ πιο ισχυρός εταίρος της από ό,τι ήταν τα τελευταία 30 χρόνια, όταν και λειτουργούσε στην καλύτερη περίπτωση σα σερβιτόρος της και στη χειρότερη, αυτή που βιώνουμε σήμερα, σαν τροτέζα της... 

Ζήσε το φασισμό σου στην Ελλάδα...

Δεν ξέρω πολλά από κηπουρική, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι όσο περισσότερο ποτίζεις μια τσουκνίδα τόσο πιο πολύ θα αναπτύσσεται. Το ίδιο συμβαίνει και με το φασισμό στην ελληνική κοινωνία, ο οποίος θεριεύει προϊούσης της κρίσης, οδηγώντας με σε συγκρίσεις που μόνο η σκέψη τους μου προκαλεί τρόμο. Μήπως, λέω μήπως, αρχίζουμε να μοιάζουμε όλο και περισσότερο με τη Γερμανία τού μεσοπολέμου, για τα δεινά της οποίας, στο μυαλό των Γερμανών, έφταιγαν αποκλειστικώς και μόνο οι ξένες δυνάμεις, οι εβραίοι, οι τσιγγάνοι και οι ανάπηροι; Η ανθρωπότητα δεν κατάληξε στην τραγική παράνοια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και των στρατοπέδων συγκέντρωσης αποκλειστικώς και μόνο εξαιτίας της μεγαλομανίας ενός αιμοσταγούς τυράννου, όπως αναμφιβόλως ήταν ο Χίτλερ. Ο "Φίρερ", απλώς, καλλιέργησε το έδαφος της μισαλλοδοξίας, επιτρέποντας σε εκατομμύρια μικρές "τσουκνίδες" να αναπτυχθούν και να διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο στο αλάθητο, στο φυλετισμό και, τελικώς, στην αυτοκαταστροφή...
Η δολοφονία ενός γερμανού από έναν εβραίο, το 1938, ήταν η αφορμή για τη διαβόητη "νύχτα των κρυστάλλων", που αποτέλεσε πρελούδιο των Αουσβιτς και των Νταχάου. Μερικές δεκαετίες αργότερα η βάρβαρη επίθεση ενός πακιστανού σε μια ελληνίδα ήταν η αφορμή που έψαχνε η ακροδεξιά για να δικαιολογήσει το δικό της πογκρόμ σε βάρος των μεταναστών, που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό και μακριά από τα φώτα τής δημοσιότητας. Καθημερινώς πληροφορούμαι και για ένα νέο περιστατικό άγριας επίθεσης χρυσαυγιτών κι οπαδών τους σε μετανάστες. Εφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να βιάσουν αφγανό (η ηλιθιότητα δε μπορεί να ξεχωρίσει λαούς) δίκην αντιποίνων για το χυδαίο ξυλοδαρμό τής 15χρονης στην Πάρο από πακιστανό! Αυτές οι ειδήσεις είναι από μόνες τους τρομακτικές. Αυτό που με τρομάζει, όμως, περισσότερο είναι η ανοχή τής πλειονότητας της ελληνικής κοινωνίας στη φρίκη. Αν ο εκφασισμός ήταν μια συμβατική ασθένεια, η δικαιολόγηση των πογκρόμ σε βάρος των μετανάστων θα ήταν ένα πολύ ισχυρό σύμπτωμα πως η κοινωνία μας νοσεί, και μάλιστα βαριά...
Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε γράψει πως ο φασισμός δεν περιέχει ιδεολογία, αλλά είναι  μεγεθυμένη εκδήλωση του κτήνους που κρύβουμε μέσα μας, χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του όταν οι κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες ενισχύουν τη βάρβαρη κι αντιανθρώπινη παρουσία του. Ο σπουδαίος αυτός δημιουργός, μάλιστα, είχε προτείνει ως λύση την πραγματική παιδεία, η οποία δεν εφησυχάζει αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα. Πόσο δίκιο είχε, αλλά και πόσο φοβάμαι όμως όταν η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου (ακόμα κι ένα κόμμα μάλιστα που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερό) αντί να ακολουθεί τις συμβουλές φωτισμένων ανθρώπων, που η σκέψη τους ξεπερνά εποχές και ιδεολογίες, αντιγράφει το λόγο και την ατζέντα Μιχαλολιάκων προκειμένου να κρύβει τις δικές της, ασυγχώρητες αμαρτίες. Κι από κάτω μια μάζα που αρκείται στο να αυτοϊκανοποιείται με το ναρκισσισμό της, ξεσπώντας την οργή της στα γήπεδα και στους αλλόφυλους, αλλά καταπίνει αμάσητο το δηλητηριασμένο "χόρτο" που της πετά η εξουσία. Καλή σας όρεξη αλλά στο τέλος, όταν θα έχετε μείνει νηστικοί, δεν θα υπάρχουν πια ξένοι για να σας προσφέρουν "μια κάποια λύση", που θα έλεγε κι ο Καβάφης. Την ώρα τού απολογισμού, όταν οι περισσότεροι από εσάς θα "πέφτετε από τα σύννεφα", θα μοιάζετε τόσο μα τόσο πολύ με το τέρας που σήμερα βλέπετε στους άλλους...     

Ο ταξικός εμφύλιος πιο αναγκαίος από ποτέ!

Δεν είμαι από εκείνους που ξορκίζουν τους εμφυλίους, έτσι γενικώς κι αορίστως! Δεν καταλαβαίνω, για παράδειγμα, γιατί η πλειονότητα του ελληνικού λαού θα πρέπει να βρίσκεται σε ειρήνη με μερικές εκατοντάδες προύχοντες, οι οποίοι αποδεικνύουν τον "πατριωτισμό" τους μεταφέροντας τα χρήματά τους, που είναι στην ουσία υπεξαιρεθείσα περιουσία της μεσαίας και της εργατικής τάξης, σε τραπεζικούς και φορολογικούς παραδείσους του εξωτερικού κι όταν καλούνται, με οσφυοκαμπτικό τρόπο, να συνεισφέρουν στην κοινωνική δικαιοσύνη μάς κοροϊδεύουν κατάμουτρα δηλώνοντας με περίσσιο θράσος, "ελάτε να μας βρείτε". Λυπάμαι, αλλά καμιά πολιτική ορθότητα ή μιντιακή προπαγάνδα δεν θα πρέπει να αποτρέψει τον ελληνικό λαό να έρθει σε απευθείας αντιπαράθεση με την πολιτική, επιχειρηματική, τραπεζική και ιερατική ελίτ αυτής της χώρας μόνο και μόνο γιατί στις ταυτότητες όλων αναγράφεται ως υπηκοότητα η ελληνική...
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι την ώρα που μας "ράβουν" ένα τρίτο μνημόνιο, οι κάθε λογής κυβερνώντες μας στρώνουν το έδαφος για να αναπτυχθεί ο αποκαλούμενος κομψώς κοινωνικός αυτοματισμός. Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που μιλούν για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης όταν πρόκειται να επιβληθούν μέτρα που εξαθλιώνουν τους πολλούς, αλλά δε διστάζουν να διχάζουν τη βάση της ελληνικής κοινωνίας όταν αυτό εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Αυτό συμβαίνει τόσο με την οργουελικής έμπνευσης επιχείρηση "Ξένιος Ζευς" όσο και με τη νέα αντιπαράθεση που εκτρέφεται μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων με αφορμή την εργασιακή εφεδρεία ή τις απολύσεις στο Δημόσιο...
Η συζήτηση για το ποιός φταίει που φτάσαμε στη χρεοκοπία ανακυκλώνεται κάθε φορά που είναι να επιβληθούν επώδυνα μέτρα. Τότε "ξεφυτρώνουν" οι τυφλοί με δίπλωμα οδήγησης ή οι συνταξιούχοι-"μαϊμού", οι οποίοι προφανώς και υπάρχουν μόνο που όσο κι αν τα μιντιακά παπαγαλάκια των μεγάλων αφεντικών τους υπερπροβάλλουν τέτοια περιστατικά δεν πρόκειται ποτέ να μας πείσουν ότι από το πάρτι τής περασμένης δεκαετίας κέρδισαν περισσότερα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που έχουν να πάρουν αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό από το μακρινό 1985. Οπως και να έχει, πάντως, αυτήν τη στιγμή οφείλουμε να παραμερίσουμε το λαϊκό διχασμό γιατί προέχει η λαϊκή ενότητα απέναντι στη νέα καταιγίδα που θα ξεσπάσει σε βάρος των συνήθων υποζυγίων. Ο πραγματικός εχθρός δε βρίσκεται ούτε στις τρώγλες τού Αγίου Παντελεήμονα ούτε πίσω από τα γκισέ τού ΙΚΑ, αλλά κρύβεται πίσω από τα τρομολαγνικά ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων, τα οποία κάνουν ό,τι μπορούν για να "μακιγιάρουν" το πραγματικό πρόβλημα (και) αυτής της χώρας: πως τον πλούτο της καρπώνονται λίγοι και τα βάρη τής συντήρησής της φορτώνονται οι πολλοί. Γι' αυτό κι ένας ταξικός εμφύλιος όχι μόνο δε μπορεί να είναι ταμπού, αλλά είναι πιο απαραίτητος από ποτέ...      

Τιμή και δόξα στους διασώστες των δόσεων των φόρων!

Η επιτυχία είναι σχετική υπόθεση: ο ρεζίλης των Παπανδρέου την ταύτισε με το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία, ο διάδοχός του στο ΠΑΣΟΚ Β. Βενιζέλος με το υψηλότερο "κούρεμα" χρέους κι έρχεται τώρα ο Αντ. Σαμαράς να γιορτάσει τις επτά δόσεις για την αποπληρωμή των φόρων, το οποίο στην πράξη σημαίνει πως οι υπόχρεοι θα πληρώσουν περισσότερα νωρίτερα! Οπου να 'ναι περιμένω λεωφορεία να αδειάζουν στην πλατεία Συντάγματος ό,τι έχει απομείνει από τους κομματικούς στρατούς των τριών συγκυβερνώντων προκειμένου να στηθεί ένα ξέφρενο πάρτι μέχρι πρωίας για την έλευση του τρίτου μνημονίου, το οποίο θα καλύπτουν σε απευθείας σύνδεση τα διαπλεκόμενα μίντια απαιτώντας το γκρέμισμα των τειχών για τους θριαμβευτές τής καρπαζιάς!
Η κυβέρνηση Σαμαρά, ακολουθώντας τα καταστροφικά παραδείγματα των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, επιλέγει το βασανιστικό, αργό θάνατο μιας ολόκληρης χώρας, ο οποίος όταν επέλθει η Ελλάδα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα αποτελεί το 17ο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Γερμανίας. Αυτή, άλλωστε, είναι ίσως και η βαθιά επιθυμία τής ευρωλιγούρικης πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ για τη διάσωση της οποίας έχει μετατραπεί ένας ολόκληρος λαός σε Σίσυφο. Δυστυχώς, όμως, επιλέξαμε και στις τελευταίες εκλογές να μην έρθουμε σε ρήξη με πολιτικές και πολιτικούς που θα μας οδηγήσουν τώρα στην απόλυτη φτώχεια...
Δεν είμαι από εκείνους που περιμένουν τον Αλέξη Τσίπρα να εμφανιστεί ντυμένος με την κάπα τού Σούπερμαν προκειμένου να σώσει τους έλληνες από τους "Λεξ Λούθορ" που τους επιβουλεύονται. Ο πόνος θα είναι αναπόφευκτος όποιο δρόμο κι αν διαλέξουμε. Μόνο που με την ανατροπή των μνημονίων και των υποστηρικτών τους μας δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσουμε σχεδόν από την αρχή μια νέα χώρα, αξιοποιώντας προς όφελος των πολλών τον πλούτο της. Επομένως, σε αυτό το δράμα μπορούμε να διαλέξουμε να υποδυθούμε ή τους Οιδίποδες, αυτοβασανιζόμενοι σε υπερβολικό βαθμό για αμαρτήματα την πλήρη διάσταση των οποίων δε γνωρίζαμε, ή να είμαστε εμείς οι ίδιοι οι από μηχανής θεοί που θα οδηγήσουν το έργο στην κάθαρση. Θα προτιμούσα χίλιες φορές μια επανάσταση των συνειδητοποιημένων από μια εξέγερση των απελπισμένων. Μόνο που όταν το καράβι παλεύει με την ανταριασμένη θάλασσα δεν ψάχνεις να βρεις το κατάλληλο πλήρωμα, αλλά να πάρεις το καλύτερο δυνατό από το υπάρχον. Κι όσο γίνεται πιο γρήγορα...  

Απελάστε τούς άπληστους κι όχι τους φτωχούς, κι ας είναι και λευκοί...

Θα σας μαλώσω κ. Δένδια! Από τη στιγμή που καταπατάτε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα γιατί να μείνετε μόνο στο πογκρόμ και να μην επιχειρήσετε και το επόμενο άλμα προς το φασισμό; Γιατί να συγκεντρώνετε τους μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να τους ταΐζετε και να τους ποτίζετε, όταν μπορείτε με μερικές χιλιάδες σφαίρες να δώσετε μια αμετάκλητη λύση στο μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, που δεν είναι φυσικά η τάξη σας αλλά αυτοί οι καταραμένοι οι αράπηδες που εγκατάλειψαν τις χώρες τους από δική τους επιλογή κι όχι γιατί τις εξαθλίωσε η αποικιοκρατική Δύση; Τί κι αν δεν χωρέσουν όλοι τους στο σκοπευτήριο της Καισαριανής; Δεν πειράζει, έχουμε την υπομονή να παρακολουθούμε εκτελέσεις σε καθημερινή βάση μέχρι να εξαλειφθούν ολοσχερώς μαζί με τους ξένους και η εγκληματικότητα, η ανεργία και η φτωχοποίηση του ελληνικού πληθυσμού. Ή μήπως όχι; Μήπως, λέω μήπως, όποιος αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους για να δικαιολογεί τις ταξικές πολιτικές του δεν είναι τίποτα άλλο από ένας γελοίος καισαρίσκος που προσφέρει αίμα στην αρένα ώστε να αποκοιμίζει τα κατατρομοκρατημένα πλήθη;...
Το μαζικό κυνήγι ανθρώπινων ψυχών με μοναδικό κριτήριο το χρώμα τού δέρματός τους δεν είναι τίποτα άλλο από πογκρόμ. Πόσω μάλιστα όταν από τις μερικές χιλιάδες προσαγωγές οι συλλήψεις που ακολούθησαν ήταν σαφώς λιγότερες. Δε στέκομαι όμως ούτε στο ποσοτικό κριτήριο ούτε στην αφέλεια με την οποία κάποιοι κρατούν το σκορ όταν αποκαλύπτεται το έγκλημα ενός ξένου σε βάρος ενός έλληνα, όπως συνέβη στην Πάρο. Προφανώς και κάθε έγκλημα θα πρέπει να τιμωρείται αναλόγως της βαρύτητάς του, αλλά όποιος πιστεύει ότι η παραβατικότητα κρύβεται στο DNA ορισμένων φυλών και στo DNA άλλων λάμπει η αγνότητα και η αρετή τότε έχει καταλάβει ελάχιστα από την ανθρώπινη φύση. Γι' αυτό κι αν ακόμα μπορούσαμε να κλειδαμπαρώσουμε τα σύνορα και να μην περνούσαν από αυτά ούτε καν τα κουνούπια τού Δυτικού Νείλου η εγκληματικότητα σε αυτήν τη χώρα θα εξακολουθούσε να αύξανε αλματωδώς γιατί πάντοτε αυτό συμβαίνει όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Μόνο τυχαίο δεν είναι, άλλωστε, ότι εξαπολύθηκε αυτό το χυδαίο ανθρωποκυνηγητό, που ονομάστηκε "Ξένιος Ζευς" σα να ζούσαμε στο οργουελικό "1984" (οι τύποι ακόμα και στις ονομασίες που δίνουν στα κυνήγια μαγισσών τους θυμίζουν τις τραγελαφικότερες στιγμές των συνταγματαρχών), λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί κι επισήμως το νέο πακέτο άγριας λιτότητας από το οποίο θα γεννηθούν νέοι ληστές, δολοφόνοι και βιαστές. Και πολύ φοβάμαι πως τότε οι ηθικοί αυτουργοί θα δυσκολευτούν πολύ να στήσουν πογκρόμ σε βάρος των λευκών αυτήν τη φορά εν δυνάμει ψηφοφόρων τους...
Η Ελλάδα παράγει και μπορεί να παράξει πλούτο ο οποίος μπορεί να ταΐσει πολύ περισσότερους από τα 10.000.000 των ελλήνων. Το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν ποτέ εθνοφυλετικό, αλλά ήταν πάντοτε ταξικό. Αντί, επομένως, να αφηνόμαστε να παραπλανώμαστε από λαοπλάνους δημεγέρτες οι οποίοι υπερεκμεταλλεύονται το φαινόμενο για να αποκρύβουν την αιτία κι αντί μια οργανωμένη υποτίθεται πολιτεία να αντιγράφει την ατζέντα και τις μεθόδους τής Χρυσής Αυγής ας κοιτάξουμε να εξεγερθούμε όλοι μαζί, άσπροι, μαύροι, κίτρινοι, κόκκινοι κι αρειανοί, εναντίον της νέας καταιγίδας λιτότητας από το να πέφτουμε στην παγίδα όλων εκείνων που προτιμούν να βλέπουν το λαό να βγάζει μόνος του τα μάτια του από το να γίνεται μια γροθιά και να απευλάνει μια για πάντα εκείνους που του πίνουν το αίμα παρουσιάζοντας σα γιατρειά τη δική τους απληστία για περισσότερο χρήμα κι εξουσία...