Το "ανέκδοτο" είμαστε πάλι εμείς...

Ολο και περισσότερα παιδιά μένουν ανεμβολίαστα ή εγκαταλείπονται σε ιδρύματα, έγκυες δεν έχουν να δώσουν 800 ευρώ για να γεννήσουν σε δημόσιο νοσοκομείο, καρκινοπαθείς στο πρώτο στάδιο δεν διαθέτουν τα χρήματα για εγχείρηση διάσωσης και για χημειοθεραπείες, στους νεφροπαθείς που ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές καθυστερείται η καταβολή οδοιπορικών για τη μετάβασή τους στις μονάδες τεχνητού νεφρού, οι συνταξιούχοι των 300 ευρώ θα δουν κι άλλη μείωση στις συντάξεις τους, πολύτεκνοι, με τον πληθυσμό κάτω πλέον από τα 10.000.000, λαμβάνουν (μέχρι πότε;) το "αστρονομικό" ποσό των 44 ευρώ μηνιαίως για κάθε προστατευόμενο τέκνο τους, ενώ οι πρωτοδιορισμένοι δάσκαλοι αμείβονται με λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα τη στιγμή που αγράμματοι ΕΠΟΠ απολαμβάνουν καλύτερων απολαβών, χαρακτηριστικό παράδειγμα των στρεβλών προτεραιοτήτων αυτής της χώρας. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα της ανθρωπιστικής κρίσης την οποία διέρχεται η Ελλάδα όσο κάποιοι περιμένουν να "ωριμάσουν οι συνθήκες" για να επαναδιαπραγματευτούν τα μνημόνια κι όσο ορισμένοι, πεινασμένοι ακόμα για εξουσία και προβολή παρ' όλο το φαγοπότι δεκαετιών, επιμένουν να ρίχνουν το ανάθεμα στο λαό κι όχι στους "κολλητούς" τους στην επιχειρηματική ελίτ, οι οποίοι τους φιλοξενούσαν και στα κότερά τους. Ετσι δεν είναι "μαζί τα φάγαμε, αλλά χώρια πεινάμε" Θ. Πάγκαλε;...
Με το ρυθμό που ακολουθούμε πολύ φοβάμαι πως δεν θα αργήσει η εποχή κατά την οποία αστέρες τού Χόλιγουντ θα διοργανώνουν τηλεοπτικούς μαραθωνίους ενίσχυσης των πεινασμένων τής Ελλάδας ή θα μας επισκέπτονται μεταφέροντας τρόφιμα και φάρμακα και κατά την οποία ο Ερυθρός Σταυρός κι άλλες διεθνείς οργανώσεις θα στήνουν τις σκηνές τους στην πλατεία Συντάγματος για να εμβολιάζουν τον πληθυσμό. Κι όμως, η τρόκα εσωτερικού και η τρόικα εξωτερικού θέλουν να περάσουν ένα νέο πακέτο 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε βάρος των μικρομεσαίων, την ώρα που οι κροίσοι αυτής της χώρας επιδίδονται σε αστακοπόλεμους στη Μύκονο υπό τους ήχους των τελευταίων επιτυχιών διασκεδαστών τής μάζας που παριστάνουν τους καλλιτέχνες, την ώρα που οι ζάμπλουτοι διοργανώνουν πριβέ πάρτι σε ερημικά νησιά μεταφερόμενοι με τα λίαρ τζετ τους, καθώς και την ώρα που αποκαλύπτονται και θα αποκαλυφθούν τρανταχτές περιπτώσεις φοροδιαφευγόντων και φοροαπαποφευγόντων επιχειρηματιών που αν ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους όχι μόνο δεν θα κόβονταν συντάξεις και μισθοί, αλλά θα δίνονταν κι αξιοπρεπείς αυξήσεις...
Οι λίγοι πλούσιοι και οι πολλοί μικρομεσαίοι και φτωχοί ήταν πάντοτε το μεγάλο πρόβλημα (και) αυτής της χώρας κι όχι οι κατά καιρούς αποδιοπομπαίοι τράγοι, από τους "τουρκόσπορους" και τους "κομμουνιστάς" μέχρι τους "γύφτους", τους εβραίους, τους αλβανούς και τους πακιστανούς. Είναι σα να βλέπω όλους αυτούς τους κοσμικούς κυρίους και τις κοσμικές κυρίες να χαχανίζουν δυνατά στις βίλες τους βλέποντας το πόπολο να ξεθυμαίνει την οργή του στους φτωχοδιαβόλους κι εκείνοι να απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τα οποία άλλοι παράγουν για τους ίδιους κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας. Αν δεν το έχετε καταλάβει, σε αυτήν τη φάρσα τής "δημοσιονομικής προσαρμογής" το ανέκδοτο είμαστε εμείς. Για πόσο ακόμα θα τους επιτρέψουμε να γελούν σε βάρος μας;...