"Κυρία Μέρκελ, σας παραδίδω τα πτώματα των ελλήνων. Απλώς, δώστε μου λίγο περισσότερο χρόνο για να τα θάψω"! Αυτό θα είναι, πάνω κάτω, το νόημα όσων θα μεταφέρει ο Α. Σαμαράς στην καγκελάριο της Γερμανίας στη συνάντηση που θα έχουν την Παρασκευή. Ολα τα υπόλοιπα περί σπουδαιότητας της χρονικής παράτασης των πολιτικών θανάτωσης του ελληνικού λαού δεν είναι τίποτα άλλο από επικοινωνιακά πυροτεχνήματα που όσο γρήγορα λάμπουν τόσο τάχιστα ξεθωριάζουν. Αλήθεια, τί νόημα έχει να ψηφιστεί πρώτα το τρίτο στη σειρά μνημόνιο, δομημένο στην ίδια λογική φτωχοποίησης του πληθυσμού, και στη συνέχεια να μπει η κυβέρνηση στη διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσής του; Δεν είναι ο χρόνος το πρόβλημα αλλά το μείγμα, όπως άλλωστε συνήθιζε να λέει κι ο σημερινός πορωθυπουργός πριν υποκύψει στους εκβιασμούς που του ασκήθηκαν. Ο Α. Σαμαράς, όπως κι ο Β. Βενιζέλος, δεν έχουν και πολλά περιθώρια ελιγμών, δεδομένου ότι οι υπογραφές τους φιγουράρουν φαρδιές-πλατιές στα μέτρα των 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα οποία τώρα παριστάνουν πως "δεν ξέρουν, δε γνωρίζουν"...
Με την εμμονή τούς στην πάση θυσία παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν να επιβάλουν στον ελληνικό λαό μια "θρησκοληψία" η οποία μόνο αγνή δεν είναι, από τη στιγμή που εκπορεύεται από το καθαρώς ωφελιμιστικό κίνητρο της με κάθε μέσο επιβίωσης μιας εντελώς απαξιωμένης πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ. Σε αυτό το πλαίσιο, η αξιοπρεπής διαβίωση της μάζας δεν είναι τίποτα άλλο από μια ενοχλητική λεπτομέρεια με την οποία απαξιούν να ενδιαφερθούν όσοι είναι αποκλειστικώς απασχολημένοι με τη σωτηρία τού δικού τους τομαριού...
Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει και πολλά από τα διεθνή ραντεβού τού Α. Σαμαρά. Κι αυτό γιατί για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να απαιτείς κι όχι να επαιτείς και να έχεις μια στρατηγική που να ξεπερνά μπακαλίστικες λογικές και να θέτει στο επίκεντρό της τους πολλούς κι όχι τους λίγους. Καλά θα κάνει, πάντως, ο πρωθυπουργός, για το δικό του καλό, να συνηθίσει στα αεροπορικά ταξίδια γιατί δεν θα αργήσει η ημέρα που θα τρέχει κι αυτός να βρει κάποιο ελικόπτερο διαφυγής από το χάος που θα έχει αφήσει πίσω του...
Με την εμμονή τούς στην πάση θυσία παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί εταίροι προσπαθούν να επιβάλουν στον ελληνικό λαό μια "θρησκοληψία" η οποία μόνο αγνή δεν είναι, από τη στιγμή που εκπορεύεται από το καθαρώς ωφελιμιστικό κίνητρο της με κάθε μέσο επιβίωσης μιας εντελώς απαξιωμένης πολιτικής, επιχειρηματικής και τραπεζικής ελίτ. Σε αυτό το πλαίσιο, η αξιοπρεπής διαβίωση της μάζας δεν είναι τίποτα άλλο από μια ενοχλητική λεπτομέρεια με την οποία απαξιούν να ενδιαφερθούν όσοι είναι αποκλειστικώς απασχολημένοι με τη σωτηρία τού δικού τους τομαριού...
Η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει και πολλά από τα διεθνή ραντεβού τού Α. Σαμαρά. Κι αυτό γιατί για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να απαιτείς κι όχι να επαιτείς και να έχεις μια στρατηγική που να ξεπερνά μπακαλίστικες λογικές και να θέτει στο επίκεντρό της τους πολλούς κι όχι τους λίγους. Καλά θα κάνει, πάντως, ο πρωθυπουργός, για το δικό του καλό, να συνηθίσει στα αεροπορικά ταξίδια γιατί δεν θα αργήσει η ημέρα που θα τρέχει κι αυτός να βρει κάποιο ελικόπτερο διαφυγής από το χάος που θα έχει αφήσει πίσω του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου