Η ντροπή είναι διπλή για τους "αριστερούς"...

Μπορεί η πολιτική που ακολουθεί κι αυτή η συγκυβέρνηση να αποδειχθεί η πλέον αποτελεσματική και οι έλληνες να διασωθούν στο τέλος τής διαδρομής. Δεν κατέχω την απόλυτη γνώση ώστε να είμαι σίγουρος ότι η δική μου άποψη, πως δηλαδή αυτή η πολιτική δεν πρόκειται να μας βγάλει ποτέ από το "λάκκο" στον οποίο έχουμε πέσει, είναι και η σωστή. Ωστόσο, αυτό που δεν ανέχομαι είναι να βαφτίζουν το νεοφιλελευθερισμό αριστερή πρακτική και με αυτόν τον τρόπο να προσπαθούν να δικαιολογούν κάποιοι τη χυδαία υποτέλειά τους. Ο Φ. Κουρέλης μπορεί να ισχυρίζεται όσο θέλει πως η πολιτική στην οποία συναινεί, αποτελεί και την καλύτερη λύση για τον τόπο. Αρκεί να αφαιρέσει την "Αριστερά" από την ονομασία τού κόμματός του και να ζητήσει συγγνώμη από όλους εκείνους που τον ψήφιζαν τόσα χρόνια γιατί πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με έναν άνθρωπο που έβαζε τα συμφέροντα των πολλών πάνω από τα συμφέροντα των λίγων...
Αισθάνομαι οίκτο για το Φ. Κουρέλη και κάθε άλλο εκπρόσωπο της ΜΝΗΜΑΡ κάθε φορά που καλούνται να δικαιολογήσουν δημοσίως τα αδικαιολόγητα. Τους λυπάμαι ακόμα περισσότερο όταν χρησιμοποιούν ως επιχείρημα πως η χώρα δεν πρέπει να οδηγηθεί σε άλλες εκλογές. Με λίγα λόγια, είναι προτιμότερη η καταστροφή τού λαού της από το να αλλάξουμε πορεία πριν "ξεψυχήσει" και η τελευταία προοπτική ανάκαμψης. Γιατί δε χτίζουν, επιτέλους, μια εκκλησία λατρείας τού ευρώ στην πλατεία Συντάγματος, δεν αναγορεύουν σαν προφήτη του τον αρχιερέα τής διαπλοκής Κ. Σημίτη κι ως αποστόλους του τον Κ. Καραμανλή, το ρεζίλη των Παπανδρέου, το Λ. Παπαδήμιο, τον Αντ. Σαμαρά, το Β. Βενιζέλο και τον Φ. Κουρέλη ώστε να ικανοποιηθεί η ματαιοδοξία τους και ύστερα να δούμε τί θα γίνει με αυτούς τους έρμους τους πιστούς, οι οποίοι έχουν ταλαιπωρηθεί να εκβιάζονται;...
Οταν ο πρωθυπουργός τής Κίνας, της πιο ραγδαίως αναπτυσσόμενης οικονομίας στον κόσμο, διαμηνύει στην Ανγκ. Μέρκελ πως η μεγαλύτερη ανησυχία του είναι μια έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη κι όταν ο υπουργός Οικονομικών τής Γαλλίας ισχυρίζεται πως σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκληθεί σοκ, η πολιτική μας ελίτ εξακολουθεί να παίζει την παρτίδα σα να μην έχει ούτε ένα καλό χαρτί στη διάθεσή της και να παραπέμπει την όποια επαναδιαπραγμάτευση στις ελληνικές καλένδες. Κι αν από το πάλαι ποτέ δικομματισμό δεν περιμέναμε να αλλάξει "χαρακτήρα" στα "γεράματα", από το Φ. Κουρέλη και τους συντρόφους του απαιτούσαμε πολύ περισσότερα από το να συναινεί στη μείωση ακόμα και των συντάξεων των 370 ευρώ μέσω της πλήρους κατάργησης των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας. Η ντροπή είναι διπλή για εκείνους που εγκληματούν βαυκαλιζόμενοι τους αριστερούς...