Πλωτά κι επίγεια φράγματα στο νεοφιλελεύθερο σκοταδισμό...

Νεοφιλελευθερισμός σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, αλλά γελοίας έμπνευσης πλωτά φράγματα για τους ανθρώπους, σαν να ήταν τσούχτρες και μέδουσες. Την ίδια ώρα που οι νεοφιλελεύθεροι ταυτίζουν με την ελευθερία και τη δημοκρατία τη μηδενική φορολόγηση, τα αδασμολόγητα προϊόντα, τους ανύπαρκτους ελέγχους, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την κλιματική κρίση λόγω απληστίας, χτίζουν τείχη για τους απελπισμένους τής Γης, τα θύματα δηλαδή αυτών των πολιτικών τους. Οι πιο μερακλήδες, μάλιστα, μεταξύ των νεοφιλελέδων δεν θα είχαν αντίρρηση και να πυροβολούμε τους πρόσφυγες και μετανάστες ή να ναρκοθετούμε κυριολεκτικώς τα περάσματά τους...

Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν και θα έπρεπε να κάνουν περισσότερα για το προσφυγικό αντί να μας πετούν φιλοδωρήματα για να διαχειριζόμαστε την κρίση και να μας επικρίνουν αφ' υψηλού, αν και δικαιολογημένα, για τις συνθήκες διαβίωσης των ικετών. Αλίμονο, όμως, αν δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε 80 με 90.000 ανθρώπους- δεν είναι περισσότεροι- σε όλη την ελληνική επικράτεια μολονότι μόλις έχουμε βγει (;) κι εμείς οι ίδιοι από μια δεκαετή οικονομική κρίση. Οι πρόσφυγες- μετανάστες δεν είναι σκουπίδια για να μην τους δεχόμαστε στις γειτονιές μας και η συντριπτική πλειονότητά τους- αν όχι όλοι- δεν έχουν έρθει ούτε για να μας εξισλαμίσουν ούτε για να μας σκοτώσουν, αλλά για να επιβιώσουν...

Αν συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχουν παγκόσμιοι κανόνες για τη μετακίνηση ανθρώπων ή για την αντιμετώπιση πανδημιών όπως ο κοροναϊός, το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για το παγκόσμιο εμπόριο και φορολόγηση. Τα μεταναστευτικά- προσφυγικά ρεύματα δεν είναι φυσικά φαινόμενα, οι αιτίες τους είναι ανθρώπινα δημιουργήματα. Οι πόλεμοι, η πείνα, η καταστροφή τού περιβάλλοντος, οι μεταδοτικές ασθένειες είναι, κατά βάση, ανθρωπογενείς παράγοντες κι ο άνθρωπος είναι, συνεπώς, αυτός που κρατά και τη λύση στο πρόβλημα που ο ίδιος δημιούργησε...