Η στάση που επιλέγω απέναντι σε όλους τους ήρωες όλων των βιβλίων μου δεν είναι αγάπης ή αντιπάθειας, αλλά ενεργού θεατή. Από τη μία τους δίνω την ελευθερία να ενεργούν σύμφωνα με τη βούλησή τους, να θριαμβεύουν και να καταστρέφονται κατά το δοκούν. Από την άλλη, παρεμβαίνω μόνο όταν κρίνω πως χρειάζονται τη βοήθειά μου. Όχι, πάντως, γιατί γνωρίζω κάτι παραπάνω από αυτούς, κι εγώ μαζί τους αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το φινάλε των περιπετειών τους. Παρεμβαίνω μόνο όταν κρίνω πως υπάρχουν μέσα τους κι άλλοι δρόμοι που μπορούν να χαράξουν, κι άλλες επιλογές που είναι σε θέση να κάνουν...
Η "Δικτατορία" δεν είναι πολιτικό μυθιστόρημα, όχι περισσότερο τέλος πάντων από όσο είναι κοινωνικό ή ερωτικό. Είναι μια ιστορία ανθρώπων που επέλεξαν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να βρεθούν σε εξαιρετικές καταστάσεις και να αντιδράσουν σε αυτές με ενδεχομένως μη συνηθισμένο τρόπο. Είναι, στην ουσία, μια μικρογραφία τής Ιστορίας τής ανθρωπότητας, όπως είναι άλλωστε κάθε προσωπική μας ιστορία, ανεξαρτήτως αν δεν αναγνωρίζουμε σε αυτή αυτομάτως ιστορικές διαστάσεις. Στο μικρό εμπεριέχεται το μεγάλο και το μεγάλο στο μικρό, αρκεί να έχουμε τα μάτια και τις καρδιές μας ανοιχτές για να το συλλαμβάνουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου