Go for it Μπέρνι, απάλλαξέ μας από τους παλιάτσους...

Στις ΗΠΑ ο Μπέρνι Σάντερς κερδίζει τη μία προκριματική εκλογή μετά από την άλλη, στην Ιρλανδία το Σιν Φέιν βγήκε πρώτο κόμμα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία κυβερνά η Αριστερά και στην Ελλάδα κυβέρνησε για τεσσεράμισι χρόνια και θα ξανακυβερνήσει. Δεν είναι, επομένως, όλα μαύρα κι άραχνα σε αυτόν τον κόσμο, όπου όμως φυλακίζουμε αιτούντες άσυλο και καταστρέφουμε το περιβάλλον σαν να μην υπάρχει αύριο. Ενδεχομένως γι' αυτά και για πολλά ακόμα οι πολίτες στρέφονται στην Αριστερά και σε συντηρητικές κοινωνίες όπως η ιρλανδική και η αμερικανική που μέχρι πρότινος κάτι τέτοιο εθεωρείτο αδιανόητο...

Δεν ξέρω αν ένας σοσιαλιστής όπως ο Μπέρνι Σάντερς θα αντικαταστήσει έναν παλιάτσο όπως ο Ντ. Τραμπ στο Λευκό Οίκο. Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κάνουμε προβλέψεις. Γεννά αισιοδοξία, ωστόσο, η προσδοκία και μόνο αντικατάστασης ακροδεξιών πολιτικών με άλλες που δίνουν έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη. Ποιος ξέρει, ίσως μια ημέρα καταφέρουμε σε αυτό το πλαίσιο και στη χώρα μας να αντιμετωπίσουμε το παρελθόν με πραγματικούς κι όχι φαντασιακούς όρους και να παραδεχθούμε, για παράδειγμα, ότι ο Π. Κουρουμπλής έχει δίκιο όταν λέει πως και οι μικρασιάτες αντιμετωπίστηκαν ως ανεπιθύμητοι μετανάστες από το ελληνικό κράτος και τους παλαιοελλαδίτες...

Οι τουρκόσποροι, οι γιαουρτοβαφτισμένοι και οι παστρικιές εκείνης της εποχής, που δεν τους είχαν δώσει ούτε διαβατήριο, έχουν αντικατασταθεί στη μισαλλόδοξη ορολογία από τα ισλαμοπιθήκια, η ουσία όμως είναι μία: ο φόβος αυτού που δεν ξέρεις δεν διαγράφεται από τη μία στιγμή στην άλλη, ιδίως όταν δεν σου παρέχεται η ανάλογη παιδεία, αλλά αντιθέτως βομβαρδίζεσαι από το πρωί μέχρι το βράδυ με την πιο χυδαία συνθηματολογία. Τουλάχιστον ο Μπέρνι Σάντερς δίνει μια προοπτική για έναν πλανήτη όπου ο άλλος δεν θα είναι ο εχθρός, κάτι που η δεξιά και η ακροδεξιά δεν μπορούν καν να αντιληφθούν ως σκέψη...