Έλληνα, ποιος είσαι;...

Στην Ανατολή μας εκτιμούν, στη Δύση μας περιφρονούν. Σύμφωνοι, κάθε αφορισμός ναι μεν εμπεριέχει αλήθειες, αλλά δεν τις αποκαλύπτει σε όλες τους τις διαστάσεις. Σε γενικές γραμμές, πάντως, αυτή είναι η εικόνα που έχουν για την Ελλάδα στο εξωτερικό, κι ας είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης σε σχετική έρευνα στο αν θεωρούμε τον πολιτισμό μας ανώτερο από τους υπόλοιπους. Θα τρεφόμαστε για πάντα από το αρχαίο μας μεγαλείο, ωστόσο αυτό δεν είναι αρκετό για να μας αποτρέψει από το να παραμείνουμε κομπάρσοι στο διηνεκές...

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει αναθέσει σε ειδική ομάδα την αποστολή διαμόρφωσης της σύγχρονης εικόνας της, ύστερα από μια δεκαετία που δεν έχει κερδίσει τίποτα σε τίτλους. Κι αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε κι εμείς ως χώρα να κάνουμε κάτι παρόμοιο, να ανοίξουμε ένα δημόσιο διάλογο με τη συμμετοχή όλων όσοι το επιθυμούν με στόχο το rebranding της Ελλάδας στο εξωτερικό, όχι μόνο με όρους εμπορικούς, αλλά και ουσίας. Η οικουμένη γνωρίζει ποιοι ήμασταν, ξέρει ποιοι είμαστε, καιρός να μάθουμε κι εμείς ποιοι θέλουμε να γίνουμε...

Οι προκαταλήψεις που έχουμε εμείς για τους εαυτούς μας και οι άλλοι για εμάς δεν πρόκειται να εξαφανιστούν από τη μία στιγμή στην άλλη. Ούτε είναι σκόπιμο να αντιγράψουμε πιστά συμπεριφορές που εν πολλοίς δεν ταιριάζουν στην ψυχοσύνθεσή μας. 

Δεν είναι, για παράδειγμα, απαραίτητο να μαζεύουμε τα σκουπίδια μας μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, όπως έκαναν οι Ιάπωνες στο Μουντιάλ. Το να μην μαχαιρωνόμαστε, ωστόσο, με αφορμή τη μπάλα θα ήταν ένα καλό πρώτο βήμα. Αρκεί να μην μπερδεύουμε την αλαζονεία με την υπερηφάνεια ή, από την άλλη, τη δουλοπρέπεια με την ταπεινότητα κι όλα θα πάνε πολύ καλύτερα...