Η εκδήλωση για τους 1619 αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας στα περίχωρα της Λευκωσίας είχε μόλις ολοκληρωθεί. Παρόντες ήταν και οι πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας και της κυπριακής Βουλής. Οι συγγενείς, ωστόσο, δεν πήγαν σε αυτούς για να τους ζητήσουν βοήθεια. Πήγαν σε αυτόν που εδώ κι ένα χρόνο οι αριστεροί τού χαβιαριού δολοφονούν τον χαρακτήρα του, αλλά ενοχλήθηκαν πολύ για την κριτική που ασκήθηκε στο ιστορικό στέλεχος που συνομιλούσε με τους τραπεζίτες περισσότερο από την οικογένειά του...
Πριν λίγες ημέρες σχηματίστηκε πέμπτος ιδιωτικός τραπεζικός πυλώνας πάλι με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων. "Παραδόξως" όλοι αυτοί που είχε προσβληθεί η αριστεροσύνη τους όταν ο εκλεγμένος από τη βάση πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε πει πως δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε την επιχειρηματικότητα δεν έχουν πει κουβέντα, συμπεριλαμβανομένων όσων απογοητεύτηκαν από την αποαριστεροποίηση...
Είναι οι ίδιοι που δήθεν κοκκίνησαν όταν ο Στέφανος Κασσελάκης χαρακτήρισε ιερή συμμαχία το ΝΑΤΟ, αλλά δεν έχουν πατήσει τα ποδαράκια τους στην Παλαιστίνη ούτε πολυνοιάζονται για την Κύπρο. Είναι γενικώς όλοι εκείνοι που ζητούν από τους άλλους παλικαριά και οι ίδιοι έχουν λερωμένα τα βρακιά...
Μπορεί ο Κασσελάκης να μην γίνει ποτέ πρωθυπουργός. Να μας κυβερνούν για πάντα ο Κ. Μητσοτάκης και η δεξιά ή ο Ν. Ανδρουλάκης ή ο Χ. Δούκας ή η Ανν. Διαμαντοπούλου ή ο Δ. Τεμπονέρας ή ο Αλ. Χαρίτσης ή ο Κ. Βελόπουλος ή η Αφρ. Λατινοπούλου ή να γυρίσει πάνω στο άσπρο άλογο ο Αλ. Τσίπρας. Καταφεύγω στην ονοματολογία γιατί οι επιλογές δεν γίνονται επί του φανταστικού αλλά επί του υπαρκτού.
Αν είναι, συνεπώς, η Αριστερά να σωθεί ας πέσει ο Κασσελάκης και το πολιτικό του κουφάρι να κρεμαστεί επί ημέρες στην πλατεία Κουμουνδούρου προς παραδειγματισμό. Αν έχεις, όμως, μόνο μίσος και προκαταλήψεις αλλά καμία ουσιαστική εναλλακτική ίσως είναι προτιμότερο να επιλέξεις μόνος σου την αποστρατεία πριν κάνει η ζωή αυτή την επιλογή για σένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου