Κακώς λένε πως στην Ελλάδα δεν παράγουμε τίποτα. Μια ματιά να ρίξετε στο πόσες δημοσκοπήσεις παράγονται κάθε εβδομάδα και θα πειστείτε για το αντίθετο. Κι αυτό φυσικά και είναι προβληματικό γιατί είναι διαφορετικό να βγάζεις φωτογραφίες τής πολιτικής στιγμής κι άλλο να χειραγωγείς εμμέσως για το ποια θέλεις να είναι αυτή η πολιτική στιγμή. Όπως κι αν έχει, πάντως, μόνο όσοι δεν κυκλοφορούν στους δρόμους παρά μόνο στα παλάτια τους δεν αντιλαμβάνονται τη δυναμική τής Ζ. Κωνσταντοπούλου και το πόσο τελειωμένα είναι το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία...
Κι αν στη Χαριλάου Τρικούπη μπορεί να έχουν κάποιες ελπίδες διάσωσης αν αλλάξουν τον Ν. Ανδρουλάκη ακόμα και με το παλτό του, για την Κουμουνδούρου δεν υπάρχει σωτηρία έτσι όπως τα έκαναν. Το 15% των ευρωεκλογών, η δεύτερη θέση και η πρωτιά στους νέους τούς φαίνονταν λίγα. Τώρα που είναι πέμπτο- έκτο κόμμα, στο 4% στην πρόθεση ψήφου και σε καθοδική πορεία αντικρίζουν τάχα τις κορυφές από απόσταση βολής. Όταν, μάλιστα, ο μόνος μπροστινός που έχεις είναι ο Σ. Φάμελλος, ο οποίος δεν μπορεί να συγκινήσει ούτε την Μάρθα Βούρτση, τότε ο κατήφορος θα σταματήσει στο βυθό και πουθενά αλλού...
Το ΠΑΣΟΚ κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι περισσότερο αριστερά κόμματα από την Πλεύση Ελευθερίας ώστε να την αποκλείουν από ένα δήθεν προοδευτικό μέτωπο. Είναι, για παράδειγμα, η Ανν. Διαμαντοπούλου και η Ν. Γιαννακοπούλου πιο αριστερές από την Ζ. Κωνσταντοπούλου; Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν κι αυτό εναντίον τής Συμφωνίας των Πρεσπών;...
Είναι, εξάλλου, αυτοί που εφάρμοσαν μνημόνιο κι εξοστράκισαν τον εκλεγμένο πρόεδρό τους πιο σοσιαλιστές και δημοκράτες από εκείνη που άλλαξε τη σειρά κατάταξης στα ψηφοδέλτια του κόμματός της; Από την ίδια υποκρισία είναι φτιαγμένοι όλοι τους κι αυτή ακριβώς η υποκρισία εξοργίζει το λαό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου