Οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις δεν ολοκληρώνονται σε μία τετραετία, κάποιες φορές ούτε και σε δύο. Το ίδιο ισχύει και για την επίλυση χρόνιων παθογενειών. Όποιος πιστεύει το αντίθετο μάλλον μπερδεύει το βολονταρισμό με το ρεαλισμό και το μεσσιανισμό με τη συλλογική ευθύνη. Δεν γεννήθηκε, ωστόσο, ακόμα ο πυρομανής που θα γίνει ο καλύτερος πυροσβέστης ή ο κομματάρχης που θα μετατραπεί σε μεταρρυθμιστή...
Αν υποχρεώνονταν σε απόλυση όσοι έχουν διοριστεί στο Δημόσιο χάρη στην οικογένεια Μητσοτάκη η Ελλάδα θα αποκτούσε το χαμηλότερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων κατά αναλογία πληθυσμού στην Ευρώπη. Αν ο Κ. Μητσοτάκης υποχρεωνόταν να επιστρέψει στους χορηγούς του τα ποσά με τα οποία τον έχουν επιχορηγήσει θα έκανε αυτομάτως αίτηση για ένταξη στους δικαιούχους τού ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Κι αν βρισκόταν κάποιος δικαστής στην Αθήνα να ανοίξει το τηλέφωνο του πρωθυπουργού ενδεχομένως να μην έβρισκε κάποιο κακούργημα στον Ποινικό Κώδικα το οποίο να μην του προσήπτε...
Ο πραγματικός μεταρρυθμιστής δεν περιμένει έξι χρόνια για να ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις του. Ούτε δύο έτη μετά από ένα τρομακτικό δυστύχημα και "μόνο και μόνο" γιατί βγήκε όλη η Ελλάδα στους δρόμους οργισμένη μαζί του και για τη συγκάλυψή του. Ο πραγματικός μεταρρυθμιστής δεν παρακολουθεί φίλους κι εχθρούς για να τους έχει στο χέρι, δεν κάνει συνεχώς τα χατίρια των ολιγαρχών, δεν χρωστά στις τράπεζες, δεν μιμείται τον Γκέμπελς στη χρήση τής προπαγάνδας, δεν, δεν, δεν...
Εν προκειμένω δεν έχουμε καν κάποια μεταρρυθμιστική κόπωση παρά μόνο την πάνδημη αναγνώριση ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός από την αρχή, αλλά η πλειοψηφία που πήγαινε στις κάλπες δεν ήθελε να το δει. Τώρα, όμως, βλέπουν ακόμα και οι τυφλοί. Τώρα πλέον η νέμεσις είναι κοντά. Και είναι πέρα ως πέρα δικαιολογημένη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου