Δεν είναι ειρωνικό; Σκάει σα φούσκα η "μετοχή" Λ. Παπαδήμος, γρηγορότερα κι από όσο η "φούσκα" του χρηματιστηρίου πριν από μια δεκαετία περίπου, κατά την οποία ο σημερινός πραξικοπηματικά διορισμένος πρωθυπουργός κρατούσε "τσίλιες" με την ιδιότητα του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος...
Δεν εκπλήσσομαι με τη δημοσκοπική κατρακύλα της κυβέρνησης Παπαδήμου, αλλά και για την ασυνεννοησία που υπάρχει μεταξύ των υπουργών της, οι οποίοι, τηρώντας την "παράδοση", ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπική και κομματική τους διάσωση και δευτερευόντως για τη διάσωση της χώρας. Αυτό το σύμπλεγμα τραπεζιτοφασιστών που σχηματίστηκε τον προηγούμενο μήνα δεν ήταν δημιούργημα της λαϊκής ετυμηγορίας, αλλά μιας απονεννοημένης προσπάθειας της πολιτικής κι επιχειρηματικής ελίτ να γλιτώσει τον αφανισμό της. Γι' αυτό κι ο ίδιος ο Λ. Παπαδήμος προβλήθηκε από τα "megaλα" μέσα ενημέρωσης της διαπλοκής σα μία μείξη θεού κι αλλάχ, σαν το μεσσία που κατέβηκε στη γη από τη...Φρανκφούρτη για να γλιτώσει τους έλληνες από τος εαυτούς τους!
Καλώς ή κακώς, όμως, η κοινωνία της πληροφορίας στην οποία ζούμε δεν επιτρέπει το εύκολο πλάσιμο μύθων. Κι όταν ακόμα κάποιοι βρίσκουν τρόπο να εξαπατήσουν, ο χρόνος διάρκειας της εξαπάτησης θυμίζει φρέσκο γάλα. Αυτό ήταν και το λάθος όσων πλάσαραν το Λ. Παπαδήμο ως τη μοναδική λύση για τη χώρα: θεοποίησαν έναν άνθρωπο με πολλές αδυναμίες. Θα έπρεπε επικοινωνιακώς να είχαν κάνει τη δουλειά τους πολύ καλύτερα, να μη δημιουργούσαν δηλαδή μεγάλες προσδοκίες έτσι ώστε η κατηφόρα να μην ήταν πολύ απότομη. Αφού ήθελαν ο τραπεζιτάρχης να μείνει στην εξουσία μέχρι το 2013 όφειλαν να τον προστατεύσουν καλύτερα και να μην τον "προικοδοτήσουν" με αγιογραφίες. Γι' αυτό και τώρα η προσφυγή στη βούληση του λαού, την οποία τόσο μισούν οι άνθρωποι του παρασκηνίου, μοιάζει πιο αναπόφεκτη από ποτέ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου