Ποιά είναι η αγαπημένη σας ματαιοδοξία; Και μη μου πείτε πως δεν έχετε καμία γιατί πρώτο από όλους κοροϊδεύετε τον εαυτό σας! Δεν θα σας αποκαλύψω τη δική μου, εκτός αν υποσχεθείτε να με βοηθήσετε να την εκπληρώσω, αλλά θα σας υπενθυμίσω ποιά ήταν αυτή για το "σατανά" Αλ Πατσίνο στο "Δικηγόρο του Διαβόλου": η ματαιοδοξία κυρίες και κύριοι! Σαν αυτή από την οποία χαρακτηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο ρεζίλης των Παπανδρέου, ο οποίος για να παραμείνει πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς είναι πρόθυμος να οδηγήσει το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του και το οποίο, στην ουσία, κληρονόμησε σε μια ιστορική συντριβή στις επερχόμενες εκλογές...
Αν θέλετε την άποψή μου, θεωρώ τη ματαιοδοξία τη φιλοδοξία των μετρίων. Εκείνων, δηλαδή, που μπερδεύουν το μπόι τους με τη σκιά τους, των τραγικών περιπτώσεων που πιστεύουν ότι η ζωή, η ιστορία, ο λαός, ο θεός τούς χρωστούν τα πάντα και γι' αυτό θα πρέπει να υπομένουν στωικώς όλες τις παραξενιές τους. Από αυτήν την ασθένεια πάσχει κι ο ρεζίλης αλλά και η μητέρα του, οι οποίοι δε μπορούν να πιστέψουν ότι οι πολίτες έχουν στρέψει την πλάτη τους σε αυτόν που γεννήθηκε στο βασίλειο της Μακεδονίας, αλλά δεν έγινε ποτέ Φίλιππος ή Αλέξανδρος...
Μακάρι το ΠΑΣΟΚ να κατεβεί στις επόμενες εκλογές με το ρεζίλη ή, έστω, αυτός να καθυστερήσει τόσο πολύ να κινήσει τις διαδικασίες αντικατάστασής του ώστε ο διάδοχός του να παραλάβει τον "Τιτανικό" την ώρα που το προσωπικό του θα κατεβάζει ήδη τις σωσίβιες λέμβους! Ας μη γελιόμαστε όμως, το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η ξηρασία ιδεών, η σήψη που έχει προκληθεί στον "οργανισμό" του από τα τόσα χρόνια στην εξουσία που δεν το έκαναν σοφότερο αλλά κυνικότερο. Γι' αυτό και συνέβη το πιο επικίνδυνο: μικροί άνθρωποι βρέθηκαν σε υψηλές θέσεις, ζαλίστηκαν από την θέα που δεν προοριζόταν για τα μάτια τους κι έπεσαν πάνω μας. Ως συνέπεια, βρισκόμαστε τώρα καταπλακωμένοι από τα συντρίμμια του "πράσινου ήλιου"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου